Μια από τις πιο χαρακτηριστικές μετρήσεις της κλιματικής αλλαγής στη Γη είναι το γεγονός ότι ο χειμώνας θερμαίνεται πιο γρήγορα από άλλες εποχές. Ο καταρράκτης των αλλαγών που φέρνει, συμπεριλαμβανομένων των καταιγίδων πάγου και της βροχής σε περιοχές που κάποτε ήταν αξιόπιστα κάτω από το μηδέν, είναι συμπτώματα αυτού που αποκαλώ «συνδρόμου θέρμανσης του χειμώνα».
Η χειμερινή θέρμανση αντιπροσωπεύει την παγκόσμια συσσώρευση θερμότητας.Το χειμώνα, η άμεση ηλιακή θερμότητα είναι αδύναμη, αλλά οι καταιγίδες και οι μετατοπίσεις στο ρεύμα πίδακα φέρνουν ζεστό αέρα από πιο νότια γεωγραφικά πλάτη στις βόρειες Ηνωμένες Πολιτείες και τον Καναδά. Καθώς οι παγκόσμιες θερμοκρασίες και οι ωκεανοί θερμαίνονται, αυτή η αποθηκευμένη θερμότητα επηρεάζει τη θερμοκρασία και τη βροχόπτωση.
Η θέρμανση γίνεται αισθητή στις αλλαγές στις καλλιεργητικές περιόδους, όπως αντικατοπτρίζεται στις πρόσφατες ενημερώσεις στις ζώνες ανθεκτικότητας των φυτών που είναι τυπωμένες στο πίσω μέρος των συσκευασιών σπόρων. Αυτοί οι χάρτες δείχνουν την κίνηση προς τα βόρεια και μερικές φορές προς τα δυτικά των χαμηλών θερμοκρασιών στην ανατολική Βόρεια Αμερική.
Η μετατόπιση αυτής της γραμμής παγώματος μεταξύ χιονιού και βροχής μπορεί να οδηγήσει σε καταιγίδες πάγου σε μέρη και περιόδους όπου οι κοινότητες είναι απροετοίμαστες, όπως συνέβη σε αρκετές περιοχές των ΗΠΑ στις αρχές του 2024.
Καταιγίδες πάγου και υγρό χιόνι
Μελετάω τις επιπτώσεις της υπερθέρμανσης του πλανήτη και έχω τεκμηριώσει τις αλλαγές στο κλίμα και τον καιρό κατά τη διάρκεια των δεκαετιών.
Κατά μέσο όρο, οι θερμοκρασίες γύρω από το σημείο παγώματος μετατοπίζονται βόρεια και κατά μήκος της ακτής του Ατλαντικού προς το εσωτερικό της ηπείρου. Σε μεμονωμένες καταιγίδες, η μετάβαση σε θερμοκρασίες κάτω από το μηδέν, ακόμη και στα βάθη του χειμώνα, μπορεί τώρα να φτάσει μέχρι τη λίμνη Superior και τον νότιο Καναδά, όπου πριν από 50 χρόνια ήταν αξιόπιστα κάτω από το μηδέν από τις αρχές Δεκεμβρίου έως τον Φεβρουάριο.
Όταν οι θερμοκρασίες είναι σχεδόν μηδενικές, το νερό μπορεί να είναι βροχή, χιόνι ή πάγος. Οι καταιγίδες πάγου είναι πιο συχνές σε περιοχές στην ψυχρότερη πλευρά, όπου ιστορικά θα υπήρχαν θερμοκρασίες κάτω από το μηδέν και χιόνι.
Ο χαρακτήρας του χιονιού αλλάζει επίσης κοντά στο σημείο πήξης. Όταν οι θερμοκρασίες είναι πολύ κάτω από το μηδέν, το χιόνι είναι στεγνό και χαλαρό. Το χιόνι είναι σχεδόν κάτω από το μηδέν, σχηματίζοντας μεγάλες, υγρές, βαριές νιφάδες που μετατρέπουν τους δρόμους σε λάσπη, κολλάνε σε κλαδιά δέντρων και γκρεμίζουν τα καλώδια ηλεκτροδότησης.
Επειδή το κλίμα στο οποίο σχηματίζονται οι χιονοθύελλες είναι θερμότερο λόγω της παγκόσμιας κατακράτησης θερμότητας και πιο υγρό λόγω της μεγαλύτερης εξάτμισης και του θερμότερου αέρα που μπορεί να συγκρατήσει περισσότερη υγρασία, οι μεμονωμένες χιονοθύελλες μπορούν επίσης να προκαλέσουν πιο έντονες χιονοπτώσεις. Ωστόσο, καθώς οι θερμοκρασίες αυξάνονται στο μέλλον, η ζυγαριά θα γείρει προς τη βροχή και η συνολική ποσότητα χιονιού θα μειωθεί.
Μάλιστα, στην θερμότερη πλευρά της γραμμής του παγετού, η χειμερινή βροχή γίνεται ήδη ο κυρίαρχος τύπος βροχόπτωσης, μια τάση που αναμένεται να συνεχιστεί. Με τους θερμότερους ωκεανούς να παρέχουν μια σημαντική πηγή υγρασίας, οι ήδη υγρές ανατολικές Ηνωμένες Πολιτείες μπορούν να αναμένουν περισσότερες χειμερινές βροχοπτώσεις τα επόμενα 30 χρόνια. Κοιτάζοντας μπροστά, οι υγροί, υγροί χειμώνες είναι πιο πιθανοί.
Ο σχεδιασμός καταστροφών και νερού γίνεται όλο και πιο δύσκολος
Για τις κοινότητες, ο σχεδιασμός για παροχή νερού και ακραίες καιρικές συνθήκες γίνεται όλο και πιο περίπλοκος σε ένα ταχέως μεταβαλλόμενο κλίμα. Οι σχεδιαστές δεν μπορούν να βασίζονται στο ότι ο καιρός σε 30 χρόνια από τώρα θα είναι ίδιος με τον καιρό σήμερα. Αλλάζει πολύ γρήγορα.
Σε πολλά μέρη δεν θα χιονίσει ξανά μέχρι την άνοιξη. Σε περιοχές όπως η Καλιφόρνια και τα Βραχώδη Όρη που βασίζονται σε χιονοκύστη όλο το χρόνο, τα αποθέματα νερού θα είναι λιγότερο αξιόπιστα.
Η βροχή που πέφτει στο χιόνι μπορεί επίσης να επιταχύνει το λιώσιμο, να προκαλέσει πλημμύρες και να αλλάξει τη ροή των ρεμάτων και των ποταμών. Αυτό αντανακλάται στην αλλαγή των προτύπων αποστράγγισης στις Μεγάλες Λίμνες και οδήγησε σε πλημμύρες στην ανατολική ακτή τον Ιανουάριο του 2024.
Οι σχεδιαστές οδών πρέπει να έχουν υπόψη τους ότι η συχνότητα των κύκλων παγώματος-απόψυξης που μπορεί να βλάψουν τους δρόμους θα αυξηθεί το χειμώνα σε πολλές περιοχές όπου δεν είναι συνηθισμένοι τέτοιοι γρήγοροι κύκλοι.
Ένα ιδιαίτερα ενδιαφέρον αποτέλεσμα εμφανίζεται στις Μεγάλες Λίμνες. Ήδη, οι Μεγάλες Λίμνες δεν παγώνουν πλέον τόσο νωρίς ή εντελώς όσο στο παρελθόν. Αυτό έχει σημαντικό αντίκτυπο στις περίφημες ζώνες βροχόπτωσης με αποτέλεσμα λίμνης.
Επειδή οι λίμνες δεν είναι παγωμένες, περισσότερο νερό εξατμίζεται στην ατμόσφαιρα. Σε μέρη όπου η θερμοκρασία του αέρα είναι ακόμα κάτω από το μηδέν το χειμώνα, το χιόνι με επίδραση λίμνης αυξάνεται. Η περιοχή Μπάφαλο της Νέας Υόρκης δέχτηκε χιόνι ύψους 6 ποδιών από μια καταιγίδα με αποτέλεσμα λίμνη το 2022. Με τις θερμοκρασίες του αέρα να φλερτάρουν με το σημάδι παγώματος, αυτά τα γεγονότα είναι πιο πιθανό να περιλαμβάνουν βροχή και πάγο παρά χιόνι.
Αυτές οι αλλαγές δεν σημαίνουν ότι το κρύο έχει φύγει οριστικά. Θα υπάρξουν στιγμές που ο αέρας της Αρκτικής θα εισβάλει στις Ηνωμένες Πολιτείες. Αυτό μπορεί να προκαλέσει ξαφνικό πάγωμα και ομίχλη, καθώς ο ζεστός, υγρός αέρας επιστρέφει πάνω από την παγωμένη επιφάνεια.
Τεράστιες συνέπειες για τις εθνικές οικονομίες
Αυτό που βιώνουμε στο Σύνδρομο του Θερμαινόμενου Χειμώνα είναι ένα σταθερό και ισχυρό σύνολο συμπτωμάτων σε έναν πυρετώδη πλανήτη.
Ο Νοέμβριος και ο Δεκέμβριος θα είναι πιο ήπιοι. Ο Φεβρουάριος και ο Μάρτιος θα είναι πιο ανοιξιάτικοι. Ο χειμερινός καιρός θα είναι πιο έντονος γύρω στον Ιανουάριο. Θα υπάρχει ασυνήθιστη μεταβλητότητα με χιόνι, πάγο και βροχή. Μερικοί άνθρωποι μπορεί να πουν ότι αυτές οι αλλαγές είναι εξαιρετικές. Λιγότερο χιόνι πρέπει να φτυαριστεί και το κόστος θέρμανσης μειώνεται.
Αλλά από την άλλη πλευρά, ολόκληρες οικονομίες είναι προετοιμασμένες για το χειμώνα, πολλές καλλιέργειες βασίζονται στις δροσερές θερμοκρασίες του χειμώνα και πολλοί αγρότες βασίζονται στον παγωμένο καιρό για τον έλεγχο των παρασίτων. Κάθε φορά που αλλάζει η θερμοκρασία και το νερό, αλλάζουν και οι συνθήκες στις οποίες ευδοκιμούν τα φυτά και τα ζώα.
Αυτές οι αλλαγές, που επηρεάζουν τα υπαίθρια αθλήματα και την αναψυχή, την εμπορική αλιεία και τη γεωργία, έχουν τεράστιες συνέπειες όχι μόνο για τα οικοσυστήματα αλλά και για τη σχέση μας μαζί τους. Σε ορισμένες περιπτώσεις, οι παραδόσεις χάνονται, όπως το ψάρεμα στον πάγο. Συνολικά, οι άνθρωποι πρέπει να προσαρμοστούν σχεδόν παντού.
Αυτό το άρθρο αναδημοσιεύτηκε από το The Conversation, έναν μη κερδοσκοπικό, ανεξάρτητο ειδησεογραφικό οργανισμό που σας φέρνει γεγονότα και αναλύσεις για να σας βοηθήσει να κατανοήσετε τον περίπλοκο κόσμο μας.
Το έγραψε: Richard B. (Ricky) Rood, Πανεπιστήμιο του Μισιγκαν.
Διαβάστε περισσότερα:
Ο Richard B. (Ricky) Rood λαμβάνει χρηματοδότηση από την Εθνική Ωκεανογραφική και Ατμοσφαιρική Διοίκηση (NOAA).