Ήταν στην εκκλησία All Hallows στο χωριό Goodmanham που άρχισε η μετατροπή του βασιλιά Edwin της Northumbria στον Χριστιανισμό το 627. Ο Έντουιν είχε ήδη ασπαστεί τη νέα θρησκεία στο κοντινό Γιορκ και για να επισφραγιστεί η συμφωνία, ο ειδωλολατρικός ναός στο Γκούντμανχαμ καταστράφηκε από τον αρχιερέα του Κόιφι. Αυτή ήταν μια συμβολική στιγμή για τη διάδοση του Χριστιανισμού στη βορειοανατολική Αγγλία.
Πνευματικά θέματα εμφανίζονται συχνά σε αυτόν τον περίπατο. Περνάει ένα ιερό πηγάδι όπου οι άνθρωποι εξακολουθούν να αφήνουν προσφορές μέχρι σήμερα και προσφέρει την ευκαιρία να δοκιμάσουν μπύρες που ονομάζονται από τις ειδωλολατρικές μάγισσες και τα θύματά τους. Από το πάρκινγκ στο Goodmanham στρίβω αριστερά προς το κέντρο αυτού του όμορφου χωριού του Ανατολικού Γιορκσάιρ, του οποίου τα όμορφα πλινθόκτιστα σπίτια και οι ασβεστωμένες εξοχικές κατοικίες περιβάλλουν την εκκλησία του 12ου αιώνα. Το Goodmanham Arms είναι στη γωνία, αλλά αντιστέκομαι στον πειρασμό προς το παρόν και περνάω από την εκκλησία για να δω την ιστορία του Edwin και του Goodmanham που λέγεται στα βιτρό.
Καθώς φεύγω από το χωριό ανηφορίζοντας ακολουθώ τις πινακίδες για το Wolds Way στα δεξιά. Κάτω από τον συννεφιασμένο γαλάζιο ουρανό μυρίζει κρύο στη μύτη, υπάρχει ένα πέπλο παγετού κάτω από τα πόδια σου. Τα στροβιλιζόμενα πτερύγια δύο ανεμογεννητριών στην κορυφογραμμή μπροστά μας δημιουργούν σκιές που τρεμοπαίζουν στην πλαγιά. Εδώ ρίχνω την πρώτη μου πραγματική ματιά στο Yorkshire Wolds, όπου η τελευταία Εποχή των Παγετώνων χάραξε βαθιές κοιλάδες ανάμεσα σε κυματιστούς λόφους κιμωλίας. Είναι μια περιοχή άγριας, επεκτατικής ομορφιάς που ενέπνευσε τον καλλιτέχνη David Hockney. Το 79 μίλια Wolds Way διασχίζει αυτό και η βόλτα μου θα αποτελείται από δύο τμήματα.
Οι τσίχλες και οι τσίχλες τραγουδούν γλυκά, οι ήχοι τους διαπνέονται από τις θορυβώδεις εκκλήσεις των πύργων και των τσίχλων
Κατεβαίνω στην πίστα μιας παλιάς σιδηροδρομικής γραμμής, ένα μονοπάτι 10 μιλίων μεταξύ Market Weighton και Beverley – το Hudson Way – αλλά όχι χωρίς μια γρήγορη παράκαμψη στο Rifle Butts Quarry, ένα πεδίο βολής του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου που είναι τώρα ένα μικρό φυσικό καταφύγιο . Το καλοκαίρι φιλοξενεί αγριολούλουδα και πεταλούδες που αγαπούν την κιμωλία. Χιλιετίες πολυεπίπεδης γεωλογίας εμφανίζονται στον τοίχο του λατομείου, με έναν χρήσιμο πίνακα πληροφοριών για να σας βοηθήσει να ξεχωρίσετε το Κρητιδικό από το Τριασικό.
Το Hudson Way πήρε το όνομά του από τον George Hudson, τον «Βασιλιά των Σιδηροδρόμων» του 19ου αιώνα, του οποίου ο πλούτος του επέτρεψε να αγοράσει το Londesborough Hall Estate (το οποίο θα συζητήσω λεπτομερέστερα λίγο αργότερα), αν και οι σκοτεινές οικονομικές συναλλαγές του τον οδήγησαν στη φυλακή και οδήγησε σε στενοχώρια.
Τα γάργαρα νερά του Mill Beck αστράφτουν μέσα από τα δέντρα που καλύπτουν την πίστα, όπου τα βρύα τυλίγουν κλαδιά σε αποσύνθεση και τα υπολείμματα από τούβλα της σιδηροδρομικής υποδομής. Οι τσίχλες και οι τσίχλες τραγουδούν γλυκά, οι τρίλιές τους διακόπτονται από τις σκληρές εκκλήσεις των κοριτσιών και των τσίχλων.
Οι κορδέλες που κυματίζουν τραβούν το μάτι μου σε ένα δέντρο δίπλα στο πηγάδι της Αγίας Ελένης, μία από τις τέσσερις πηγές στην περιοχή που πήρε το όνομά της από τη μητέρα του Μεγάλου Κωνσταντίνου, ο οποίος πέθανε στο Γιορκ μετά το θάνατο του πατέρα του Κωνστάντιου το 306 μ.Χ. διορίστηκε ο Καίσαρας. Μια πηγή στην πλαγιά του λόφου ρέει μέσα από μια καμάρα σε ένα τριγωνικό πέτρινο λουτρό πριν αποστραγγιστεί μέσω αγωγού. Η πίστη στις θεραπευτικές δυνάμεις αυτής της ιερής άνοιξης συνεχίζεται, και κορδέλες, μετάλλια, κουδουνίσματα και ακόμη και μια πιπίλα για μωρά έχουν μείνει εδώ. Επειδή είναι τόσο κοντά στη σιδηροδρομική γραμμή, κάποτε παρείχε σταθερή ροή νερού για την αναπλήρωση των ατμομηχανών.
Το τοπίο γίνεται πιο ποιμενικό, περικλείει κυλιόμενα λιβάδια και αναδύεται στις μνημειώδεις πέτρινες πύλες του πάρκου Londesborough
Στη μεσαιωνική πόλη Market Weighton, το Hudson Way οδηγεί σε γήπεδα. Τον 18ο αιώνα, η Έκθεση Σεπτεμβρίου, η μεγαλύτερη έκθεση προβάτων στο βασίλειο, γινόταν εδώ. Ωστόσο, αυτό το βραβείο δεν είναι η μόνη δόξα της πόλης. Ένας από τους σπουδαιότερους Άγγλους όλων των εποχών, ο William Bradley, γεννήθηκε εδώ το 1787. Γνωστός ως Γίγαντας του Γιορκσάιρ, είχε ύψος 2,36 μέτρα (7 πόδια 9 ίντσες).
Μια γρήγορη αναζήτηση για τον τάφο του στην Εκκλησία των Αγίων Πάντων είναι ανεπιτυχής, αλλά μια τριάδα γυναικών που γυαλίζουν τα κουδούνια στην εκκλησία δείχνουν μια αναμνηστική πλάκα στον τοίχο. Ο Μπράντλεϊ θάφτηκε στην αυλή της εκκλησίας το 1820, αλλά τα λείψανά του μεταφέρθηκαν αργότερα στην εκκλησία για να αποτρέψουν τους ληστές τάφων από το να τα κλέψουν.
Απέναντι από την εκκλησία βρίσκεται η Γιγαντιαία Πέτρα: ένας ογκόλιθος που λέγεται ότι έφερε ο Μπράντλεϊ σε όλη τη διαδρομή από το Γκούντμανχαμ. Στη γωνία βρίσκεται ένα άγαλμα σε φυσικό μέγεθος του γιγαντιαίου ανθρώπου που έκανε την περιουσία του ως περιοδεύουσα έκθεση. Σε κοντινή απόσταση βρίσκεται το ειδικά χτισμένο Bradley House, με υπερυψωμένες οροφές και πόρτες. Σήμερα είναι ένα κατάστημα δώρων και μέρος του Giant Bradley Heritage Trail.
Συνεχίζω κατά μήκος της York Road προς μια πινακίδα Wolds Way στα δεξιά, η οποία διασχίζει την άκρη των χωραφιών, πριν διασχίσω το A614, σε ένα μονοπάτι και μέσα από ένα αγρόκτημα. Το τοπίο γίνεται πιο ποιμενικό, περιλαμβάνοντας κυματιστά λιβάδια που περικλείονται από φυλλοβόλα δάση μέχρι τις μνημειώδεις πέτρινες πύλες του πάρκου Londesborough.
Ο εντυπωσιακός σωρός στο τέλος του σκουπίσματος έχει εξαφανιστεί προ πολλού. Το Londesborough Estate ανήκε στους Δούκες του Devonshire. Ωστόσο, φορτωμένος με χρέη, ο έκτος Δούκας, Γουίλιαμ Κάβεντις, κατεδάφισε την ελισαβετιανή αίθουσα το 1819 και χρησιμοποίησε την πέτρα για οικοδομικά έργα στο Τσάτσγουορθ. Το σημερινό Londesborough Hall είναι ένα διευρυμένο βικτοριανό κυνηγετικό καταφύγιο.
Η απουσία ενός μεγαλειώδους σπιτιού προσθέτει στον ρομαντισμό αυτού του υπέροχου εξοχικού πάρκου του 18ου αιώνα με τα ρυάκια από κιμωλία, τις λίμνες και τους φράχτες, το αυθεντικό ελαφόσπιτο από τούβλα και τα εγκαταλελειμμένα πέτρινα σκαλοπάτια. Καθώς κάθομαι σε ένα μεγάλο κούτσουρο δέντρου με ένα μπουκάλι τσάι, ένας κύκνος γλιστράει κατά μήκος της λίμνης και το πιτσίλισμα και το θρόισμα των κεριών και των φαλαρίδων πάνω στο νερό τονίζει την ηρεμία. Ένα ζευγάρι κόκκινοι χαρταετοί κυκλώνουν από πάνω.
Συνεχίζω το περπάτημα, περνάω μια πεζογέφυρα πάνω από ένα μικρό φράγμα και σκαρφαλώνω έξω από το πάρκο. Η ακαταμάχητη επιθυμία να κοιτάξουμε πίσω ανταμείβεται με την υπέροχη θέα σε όλη τη λαμπερή λίμνη και μια ματιά στο Londesborough Hall που υψώνεται πάνω από τα δέντρα στο βάθος. Η τελική έκταση ακολουθεί το Wolds Way κατά μήκος μονοπατιών και μονοπατιών, με τον απογευματινό ήλιο να ρίχνει μακριές σκιές από σκελετωμένα δέντρα στα οργωμένα χωράφια. Βγαίνοντας από μια σήραγγα δέντρων στο Γκούντμανχαμ, υπακούω στην εντολή «καθαρίστε τις μπότες σας εδώ» ρίχνοντας σβόλους βρωμιάς σε μια ξύστρα για μπότες που έχει το σχήμα του απατεώνα του βοσκού πριν κατευθυνθώ στην παμπ.
Google χάρτη της διαδρομής
αρχίζουν Χώρος στάθμευσης στο Goodmanham Village (δωρεάν πάρκινγκ)
Τέλος Όπλα Goodmanham
απόσταση 7,5 μίλια
χρόνος 4 ώρες
Συνολική προώθηση 158 μέτρα
δυσκολία Μέτριος
Χάρτης GPX στο λειτουργικό σύστημα
Η μπυραρία
Σχετίζεται με: Ένας υπέροχος περίπατος σε μια υπέροχη παμπ: το Fox & Coney, Yorkshire Wolds
Στο Goodmanham Arms με υποδέχεται μια δυνατή φλυαρία. Υπάρχουν πολλά δωμάτια με εκλεκτική διακόσμηση, ένα από τα οποία είναι ένα μουσείο μοτοσικλετών: το πάθος του Ιταλού ιδιοκτήτη Vito Logozzi, που του αρέσει να αναπαλαιώνει παλιές μοτοσυκλέτες.
Μια κατσαρόλα που κρέμεται πάνω από τη φωτιά συμβάλλει στο μενού, το οποίο εμφανίζεται στον πίνακα κιμωλίας και περιλαμβάνει παραδοσιακά αγγλικά και ιταλικά πιάτα. Στην άλλη πλευρά της αυλής βρίσκεται το All Hallows Brewery. Η σπιτονοικοκυρά και ζυθοποιός Abbie Logozzi έφερε μαζί της τις δεξιότητές της από την προηγούμενη ζωή της ως τεχνικός εργαστηρίου όπου παρασκεύαζε αποκλειστικά μαύρες μπύρες. «Το σκληρό νερό ταιριάζει πολύ με τις μαύρες μπύρες. Δεν χρησιμοποιώ χημικά που θα χρειαζόμουν για να φτιάξω ελαφριές μπίρες», λέει.
Τα αγαπημένα περιλαμβάνουν το απαλής γεύσης No Notion, ένα dark bitter και το Ragged Robin, ένα Ruby Porter – που πήρε το όνομά του από ένα υποτιθέμενο θύμα του τοπικού ληστή του 17ου αιώνα, Peg Fyfe.
Πού να κοιμηθείς
Η αγορά της πόλης Beverley είναι μια καλή βάση για να εξερευνήσετε την περιοχή. Το Beverley Arms, ένα γεωργιανό πανδοχείο, προσφέρει άρτια εξοπλισμένα δωμάτια (δίκλινα από 121 £, μόνο δωμάτιο). Στο Sancton, το North Star Club (σουίτες για έως και έξι άτομα από 295 £ για δύο διανυκτερεύσεις) είναι ένα γοητευτικό καταφύγιο με σκηνές σε στυλ σαφάρι με κρεβάτια με ουρανό και μπάνια ελεύθερης τοποθέτησης.