Οι επιστήμονες ζητούν αναθεώρηση του κανόνα των 14 ημερών για την έρευνα σε έμβρυα, λέγοντας ότι η παράταση της προθεσμίας θα μπορούσε να βοηθήσει στην αποκάλυψη των αιτιών επαναλαμβανόμενων αποβολών και συγγενών ασθενειών.
Μέχρι τώρα, οι επιστήμονες που μελετούσαν τα πρώτα στάδια της ζωής περιορίζονταν στην καλλιέργεια εμβρύων που ισοδυναμούν με 14 ημέρες ανάπτυξης. Στη συνέχεια, μπορείτε να εντοπίσετε την πορεία ανάπτυξης λίγες εβδομάδες αργότερα χρησιμοποιώντας σαρώσεις εγκυμοσύνης και υλικό που δωρίζεται κατά τη διάρκεια των αμβλώσεων.
Αλλά αυτό αφήνει μια περίοδο «μαύρου κουτιού» δύο έως περίπου τεσσάρων εβδομάδων ανάπτυξης που δεν έχει μελετηθεί ποτέ άμεσα και που οι επιστήμονες λένε ότι θα μπορούσε να κρατήσει το κλειδί για τη βελτίωση των θεραπειών γονιμότητας και την κατανόηση μιας ποικιλίας γενετικών ανωμαλιών.
Δεδομένης της επικείμενης αναθεώρησης των νόμων για τη γονιμότητα και της ραγδαίας επιστημονικής προόδου, οι επιστήμονες ζητούν αναθεώρηση του κανόνα των 14 ημερών.
Ο Δρ. Ο Peter Rugg-Gunn, από το Ινστιτούτο Babraham στο Cambridge, δήλωσε: «Η περίοδος των δύο έως τεσσάρων εβδομάδων ονομάζεται μαύρο κουτί της εμβρυϊκής ανάπτυξης. Δεν υπάρχει επί του παρόντος πρακτικός τρόπος να το μελετήσουμε αυτό, επομένως οι γνώσεις μας είναι πραγματικά περιορισμένες. Η εξέταση εμβρύων πέραν του ορίου των 14 ημερών θα μπορούσε να ωφελήσει τους ασθενείς. Όσο πιο γρήγορα μπορεί να εγκριθεί, τόσο πιο γρήγορα θα μπορούσαν να ωφεληθούν οι ασθενείς στο Ηνωμένο Βασίλειο».
Τα πιθανά οφέλη περιλαμβάνουν την εύρεση των αιτιών της αποτυχίας εμφύτευσης, κατά την οποία το έμβρυο αποτυγχάνει να εμφυτευθεί στην επένδυση της μήτρας, με αποτέλεσμα την αποβολή, καθώς και την εύρεση συγγενών καρδιακών ελαττωμάτων, που επηρεάζουν περίπου μία στις 100 γεννήσεις και εκτιμάται ότι προκαλούν περίπου θανάτους αντιπροσωπεύουν το 40% των προγεννητικών γεννήσεων.
«Πιστεύω ότι είναι σημαντικό οι άνθρωποι να καταλάβουν τι οφέλη θα μπορούσε να έχει αυτό», πρόσθεσε ο Rugg-Gunn, ο οποίος δεν ζήτησε άμεσα να επεκταθεί το όριο ως μέρος ευρύτερων προτάσεων από την Αρχή Ανθρώπινης Γονιμοποίησης και Εμβρυολογίας (HFEA). για τον εκσυγχρονισμό του νόμου.
Ο κανόνας των 14 ημερών του Ηνωμένου Βασιλείου προτάθηκε για πρώτη φορά στην έκθεση Warnock του 1984 σχετικά με τη δεοντολογία και τη ρύθμιση της τεχνολογίας της εξωσωματικής γονιμοποίησης και είναι νόμος από το 1990. Απαγορεύει την καλλιέργεια εμβρύων πέραν των 14 ημερών ανάπτυξης ή πριν από το σχηματισμό της πρωτόγονης ράβδου (που καθορίζει τον άξονα του σώματος) και είχε σκοπό να εξισορροπήσει τα πιθανά ιατρικά οφέλη της έρευνας με την ειδική κατάσταση του ανθρώπινου εμβρύου.
Ωστόσο, το 1990, το όριο ήταν θεωρητικό, καθώς οι επιστήμονες δεν μπορούσαν να διατηρήσουν την ανάπτυξη εμβρύων στο εργαστήριο για περισσότερες από μερικές ημέρες. Τα τελευταία πέντε χρόνια αυτό έχει αλλάξει και ένας αυξανόμενος αριθμός εργαστηρίων σε όλο τον κόσμο είναι σε θέση να αναπαράγουν με ακρίβεια την ανάπτυξη μέχρι το νόμιμο όριο.
«Βρισκόμαστε τώρα στο σημείο όπου αυτά τα πειράματα είναι πιθανώς τεχνικά δυνατά», είπε ο Ρουγκ-Γκαν. «Υπάρχει πολύ μεγάλη πιθανότητα τα νέα ευρήματα να έχουν θετικό αντίκτυπο στην υγεία εάν συνεχιστεί η έρευνα, ιδιαίτερα στην κατανόηση των αιτιών των επαναλαμβανόμενων αποβολών».
Λίγο μετά την 14η ημέρα, εμφανίζεται η γαστρίωση, ένα σημαντικό βήμα στο οποίο το έμβρυο μεταμορφώνεται από μια απλή μπάλα κυττάρων σε τρία διακριτά στρώματα ιστού που σχηματίζουν ένα πρωτόγονο σχέδιο σώματος. «Είναι ένα από τα πιο σημαντικά βήματα σε ολόκληρη την ανάπτυξη, αλλά ποτέ δεν έχει μελετηθεί ή οπτικοποιηθεί στο παρελθόν», είπε ο Rugg-Gunn.
Το έμβρυο εμφυτεύεται στην επένδυση της μήτρας (ενδομήτριο) μεταξύ της έκτης και της δωδέκατης ημέρας. Ωστόσο, η διαδικασία συνεχίζεται πέρα από την ημέρα 14 – και μπορεί να πάει στραβά – και θεωρείται ένας κοινός λόγος για τον οποίο η θεραπεία εξωσωματικής γονιμοποίησης δεν λειτουργεί.
Η καθηγήτρια Kathy Niakan, αναπτυξιακή βιολόγος στο Πανεπιστήμιο του Cambridge, δήλωσε: «Υπάρχει μια ανοσολογική αλληλεπίδραση που είναι πραγματικά μοναδική σε αυτό το σημείο της εγκυμοσύνης. Ένα πραγματικά ενδιαφέρον ερώτημα προκύπτει γιατί, σε ορισμένες περιπτώσεις, τα κύτταρα της μητέρας και του εμβρύου δεν μπορούν να συνυπάρξουν χωρίς κάποιου είδους επίθεση ή αποτυχία».
Την τρίτη εβδομάδα, τα κύτταρα διαφοροποιούνται περαιτέρω και σχηματίζονται τα πρώτα καρδιακά κύτταρα. Πιστεύεται ότι ένα υψηλό ποσοστό συγγενών καρδιοπαθειών εμφανίζεται σε αυτό το πολύ πρώιμο στάδιο ανάπτυξης. Μεταξύ 21 και 28 ημερών, ο νευρικός σωλήνας (ο εμβρυϊκός πρόδρομος του κεντρικού νευρικού συστήματος) σχηματίζεται και κλείνει. Η δισχιδής ράχη προκαλείται από το ότι ο νευρικός σωλήνας δεν κλείνει σωστά, αλλά τα ακριβή βήματα δεν μπορούσαν να παρατηρηθούν άμεσα. Ξεκινώντας περίπου τέσσερις εβδομάδες, οι επιστήμονες αρχίζουν να αποκτούν εικόνα για την ανάπτυξη χρησιμοποιώντας σαρώσεις εγκυμοσύνης και δωρεές εμβρύων από εκτρώσεις.
Ορισμένοι υποστηρίζουν ότι οι επιστήμονες μπορεί να υπερεκτιμούν τα πιθανά κλινικά οφέλη της καλλιέργειας εμβρύων πέραν των 14 ημερών και αμφισβητούν εάν τα ηθικά επιχειρήματα στα οποία βασίζεται το νόμιμο όριο έχουν πραγματικά αλλάξει.
«Τα σύνορα δεν έχουν νόημα εάν δεν σε εμποδίζουν πραγματικά να κάνεις κάτι», είπε η καθηγήτρια Anna Smajdor, φιλόσοφος στο Πανεπιστήμιο του Όσλο. “Τώρα [scientists] Μπορούν να κάνουν αυτά τα πράγματα, δεν θέλουν να τους περιορίσουν. Ο κίνδυνος είναι ότι χλευάζει την ιδέα ότι πρόκειται για ηθικά όρια που είναι αποτέλεσμα ειλικρινούς, ηθικού προβληματισμού με τους επιστήμονες».
Είναι πιο ξεκάθαρο σήμερα από ό,τι ήταν το 1990 ότι ένα έμβρυο δεν έχει λειτουργικό νευρικό σύστημα μετά από 28 ημέρες, αλλά ο Smajdor είπε ότι η ηθική που ισχύει “δεν ανταποκρίνεται απαραίτητα στην ερώτηση: “Αισθάνεται πόνο;” Ακόμη και χωρίς θρησκευτική προοπτική, είναι δυνατόν να πιστεύουμε ότι τα έμβρυα έχουν ηθική αξία επειδή έχουν τη δυνατότητα να γίνουν ανθρώπινα όντα. Υπάρχει ένα συμβολικό συστατικό».
Άλλοι πιστεύουν ότι η ευθύνη έχει μετατοπιστεί με την επιστημονική πρόοδο. «Τα ανθρώπινα έμβρυα… είναι ένας σπάνιος και πολύτιμος πόρος», δήλωσε η Sarah Norcross, διευθύνουσα σύμβουλος της φιλανθρωπικής οργάνωσης Progress Educational Trust. «Είναι σωστό ότι οι επιστήμονες υποχρεούνται από το νόμο να σταματήσουν να μελετούν αυτά τα έμβρυα στο εργαστήριο μετά από 14 ημέρες, όταν θα μπορούσαμε να μάθουμε πολλά περισσότερα από αυτά και να χρησιμοποιήσουμε αυτή τη γνώση για να κατανοήσουμε καλύτερα την απώλεια εγκυμοσύνης και τις ασθένειες;»
Πολλοί πιστεύουν ότι με τις νομοθετικές μεταρρυθμίσεις στον ορίζοντα, είναι τουλάχιστον καιρός να ξανανοίξει η συζήτηση. «Η συζήτηση δεν σημαίνει ότι ο κανόνας θα αλλάξει», είπε ο Νιάκαν. «Σημαίνει να έχουμε έναν ανοιχτό, αμφίδρομο διάλογο για το τι θα μπορούσε να κερδίσει, ποιοι είναι οι πιθανοί κίνδυνοι και να ρωτήσουμε πώς νιώθουμε για αυτό».