Ο αρχηγός της Λας Πάλμας, Kirian Rodríguez, φτάνει σε νέα ύψη μετά την ανάρρωσή του από τον καρκίνο

Φωτογραφία: Gabriel Jimenez Lorenzo/AFP7/Shutterstock

«Η ζωή είναι μια βόλτα με τρενάκι του λούνα παρκ», είπε ο Kirian Rodríguez. Όταν ο σύλλογος της δεύτερης κατηγορίας Λας Πάλμας αναφέρθηκε για προπόνηση προετοιμασίας το περασμένο καλοκαίρι, ο μέσος είπε ότι κάτι δεν πήγαινε καλά: ήταν κουρασμένος, δεν ήθελε να φάει και δεν μπορούσε να κοιμηθεί. Η σπλήνα του είχε φλεγμονή, τα νεφρά του πονούσαν και τα επίπεδα ασβεστίου του ήταν πολύ υψηλά. Οι γιατροί αφαίρεσαν μια κύστη και τα αποτελέσματα της βιοψίας αποκάλυψαν λέμφωμα Hodgkin, καρκίνο. Ήταν Αύγουστος του 2022 και ήταν 26 ετών. Έκανε έξι συνεδρίες χημειοθεραπείας και τις διέγραψε στο ημερολόγιο. Υπήρχαν χάπια και ενέσεις, ένιωθε αδύναμος και τα μαλλιά του έπεφταν. Αλλά το χειρότερο, όπως είπε αργότερα, ήταν ο φόβος ότι δεν θα έπαιζε πια ποδόσφαιρο, κάτι που τον κάνει πραγματικά χαρούμενο.

Είναι αυτό που κάνει και πολλούς άλλους ανθρώπους χαρούμενους. «Ο καρκίνος είναι κάτι που σχετίζεται με τον θάνατο. Εγώ Έπρεπε να είναι ο δυνατός», είπε ο Kirian στο ESPN. Την ημέρα που χαμογέλασε και ανακοίνωσε την ασθένειά του σε μια συνέντευξη Τύπου με τους συμπαίκτες του, τους είπε με ήρεμη, σταθερή φωνή που έσπασε μόνο μια φορά και μόνο για λίγο ότι δεν ήθελε κανέναν οίκτο και ότι θα ήταν ακόμα εκεί. ακόμα οι φωνές από την κερκίδα, ακόμα ο πόνος στον κώλο που ήταν πάντα. Το πιο σημαντικό, τους είπε ότι θα ξαναπαίξει. Δεν υπήρχε βιασύνη, αλλά όρισε ημερομηνία. Διανοητικά έπρεπε: να εκπληρώσει μια δημόσια υπόσχεση ότι θα γινόταν, ο θετικισμός μέρος της διαδικασίας και συνειδητά επιλεγμένος. Το χειμωνιάτικο παράθυρο θα ήταν ότι καλύτερο είχαν γιατί θα επέστρεφε.

Σχετίζεται με: Ο Βινίσιους Τζούνιορ οδηγεί τη Ρεάλ Μαδρίτης στον θρίαμβο του Σούπερ Καπ επί της Μπαρτσελόνα

Δύο μέρες αργότερα, στην αίθουσα αναμονής του νοσοκομείου πριν από τον πρώτο γύρο της χημειοθεραπείας, ο Kirian άκουσε μια γυναίκα να μιλάει για τον ποδοσφαιριστή που έπασχε από την ίδια ασθένεια, χωρίς να γνωρίζει ότι καθόταν απέναντί ​​της. Δάγκωσε τη γλώσσα του για λίγο μέχρι που την άκουσε να αναφέρει ότι μάλλον δεν θα έπαιζε ξανά. “Κυρία“, είπε, “επιτρέψτε με τουλάχιστον να προσπαθήσω.” Η θεραπεία συνεχίστηκε, όπως και οι προπονήσεις στο Barranco Seco, όπου πήγαινε καθημερινά για μια δεκαετία, ένα αγόρι από την Τενερίφη που εντάχθηκε ως έφηβος. Σιγά σιγά επανήλθαν τα μαλλιά του, όπως και η δύναμή του. «Η μέρα που θα θεραπευτώ θα είναι η μέρα που ο τέταρτος διαιτητής θα κρατήσει την πλακέτα με τον αριθμό μου», είπε.

Η ιστορία συνεχίζεται

Τον Νοέμβριο του 2022, ολοκλήρωσε τον χημειολογικό του κύκλο. τον Ιανουάριο του 2023 έλαβε το παντελές. και μετά, τον Απρίλιο, το έκανε ο τέταρτος διαιτητής. Ένα κυριακάτικο απόγευμα στη Σαραγόσα, 271 ημέρες αργότερα, το νούμερο 20 από τη Λας Πάλμας πάτησε ξανά σε ένα γήπεδο ποδοσφαίρου. Kirian Rodríguez Concepción, η καλύτερη υπογραφή που θα μπορούσαν να έχουν κάνει ποτέ.

Αυτό το απόγευμα του Σαββάτου, 258 ημέρες αργότερα, οι αριθμοί του Kirian αυξήθηκαν ξανά. Αυτή τη φορά γύρισε από την άλλη πλευρά. Τέσσερα λεπτά έμειναν και η δουλειά του ολοκληρώθηκε καθώς του έδωσαν το περιβραχιόνιο του αρχηγού και ακολούθησε χειροκροτήματα. Δεν είναι μόνο ότι έπαιξε ξανά. είναι ότι παίζει έτσι ο, σε υψηλότερο πρωτάθλημα και καλύτερο από ποτέ. Είχε μόλις παραδώσει μια παράσταση, ένα απόγευμα τόσο καλό, σχεδόν τέλειο από κάθε άποψη, που ήταν δύσκολο να διαλέξω την κατάλληλη στιγμή, το οποίο στιγμιότυπο εξέφραζε καλύτερα όλα όσα είναι και όλα όσα έχει γίνει.

Ίσως ήταν το πρώτο γκολ, μια κίνηση ενός λεπτού που έγινε στα πόδια του: από τον Kirian στον Mika Marmol στον Kirian στον Sergi Cardona στον Kirian στον Alberto Moleiro στον Kirian για να τελειώσει, όχι τόσο σουτ όσο άλλη μια πάσα, αυτή τη φορά στο δίχτυ του γκολ. Ή τον τρόπο που το γιόρτασε δείχνοντας τον 20χρονο που γεννήθηκε στο ίδιο μέρος που οδηγεί που τον είχε απολύσει. Ίσως ήταν ο τρόπος που πανηγύρισε το δεύτερο γκολ και ο τρόπος που αγκάλιασε τη Χουάνμα Χέρτζογκ, την 19χρονη Καναρινή που μόλις είχε σκοράρει στο ντεμπούτο της και ξέσπασε σε κλάματα. Ή πώς πέτυχε το τρίτο γκολ στο 3-0, με τον παίκτη που έκανε την πάσα να βρίσκεται ξανά στο προσκήνιο, ήταν όλα για τον Javi Muñoz.

Ίσως ήταν οι 65 δικές τους πάσες. τη στιγμή της συνενοχής με τον Dani Parejo, το μικρό χαμόγελο και μια λέξη όταν ο αντίπαλός του χτύπησε το δοκάρι. την ήρεμη εξουσία με την οποία έτρεχε αυτό και κάθε άλλο παιχνίδι, τον απόλυτο έλεγχο που φαίνεται να έχει σε όλα. Η δύναμή του είναι ελαφριά, σχεδόν ήπια, όχι αναγκαστική, η ομάδα στέκεται πάνω από οτιδήποτε άλλο – και ήταν εκεί τη στιγμή που ξεχώρισε περισσότερο, στον τρόπο με τον οποίο οι οπαδοί στάθηκαν υπέρ του και στον τρόπο που τους αψήφησε και υπερασπίστηκε τους συμπαίκτες του .

Έξι ημέρες νωρίτερα, η Λας Πάλμας είχε νικήσει την Τενερίφη της δεύτερης κατηγορίας του Copa del Rey με 2-0 στο ντέρμπι των Καναρίων Νήσων. Ο Kirian είχε παίξει μόνο 20 λεπτά. Ήταν η χειρότερη εμφάνισή τους στη σεζόν και όταν επέστρεψαν στο σκάφος αργά εκείνο το βράδυ, οι οπαδοί ήταν εξαγριωμένοι. Τώρα, αφού είχε περάσει μια εβδομάδα και η νίκη στο πρωτάθλημα ήταν εξασφαλισμένη, ο Kirian τους πλησίασε. Η φωνή του αρχηγού των φιλάθλων στο μικρόφωνο ανήγγειλε: «Ησυχία, κάτι θέλει να πει ο αρχηγός» καθώς προχωρούσε προς την κερκίδα. επικράτησε σιωπή, και άρχισε.

«Έχουμε έναν αιματηρό λαμπρό δεσμό. «Όλοι μαζί κάνουμε μια λαμπρή ομάδα», τους είπε ο Kirian. «Και όλοι υποφέρουμε. Πηγαίνουμε και εμείς σπίτι θυμωμένοι. Πολλές από τις προσβολές που δέχτηκαν αυτά τα παιδιά δεν άξιζαν. Τους πονάει, πονάει, όπως πονάει όλους εσάς. Κλαίνε κι αυτοί. Πρέπει να μείνουμε μαζί. Αν κάποιος περάσει τέσσερα από εμάς, θα περάσει τέσσερις από εμάς. Θα πέσουμε, θα κλάψουμε, θα κάνουμε ότι πρέπει. Αλλά όταν υποφέρουμε, θα σας χρειαζόμαστε περισσότερο από ποτέ. Σήμερα ήταν μέρα για να ξανασηκωθώ.” Ακούστηκαν χειροκροτήματα από την κερκίδα, η συμφιλίωση ολοκληρώθηκε και μετά άρχισαν να τραγουδούν: Πώς θα μπορούσαμε να μην σε αγαπάμε;

Λοιπόν, αρκετά. Όταν ο Kirian μπήκε ως αλλαγή εναντίον της Σαραγόσα τον Απρίλιο και έπαιξε το πρώτο του παιχνίδι στη σεζόν μετά από 38 εβδομάδες, η Λας Πάλμας έχασε με 1-0. Όταν ξεκίνησε ξανά, είχαν ισοφαρίσει. Ξεκίνησε τα επόμενα τέσσερα παιχνίδια της σεζόν, που ήταν και τα τέσσερα τελευταία παιχνίδια της σεζόν, και δεν έχασαν κανένα από αυτά, εξασφαλίζοντας αυτόματη άνοδο στη διαφορά τερμάτων και επέστρεψαν στην Πρώτη κατηγορία έξι χρόνια αργότερα. «Προβιβαστήκαμε και κάναμε πολλούς ανθρώπους χαρούμενους, αλλά ο μεγαλύτερος θρίαμβος ήταν ότι ο Kirian έγινε ξανά ποδοσφαιριστής», είπε ο μάνατζερ του συλλόγου, García Pimienta.

Σεβίλλη – Αλαβές 2:3, Λας Πάλμας – Βιγιαρεάλ 3:0, Μαγιόρκα – Σέλτα 1:1, Μπιλμπάο – Σοσιεδάδ 2:1, Μπέτις – Γρανάδα 1:0, Αλμερία – Χιρόνα 0:0, Κάντιθ – Βαλένθια 1:4 Τελικός Σούπερ Καπ Ρεάλ Μαδρίτης 4-1 Μπαρτσελόνα

Και τι ποδοσφαιριστής. Ο Kirian δεν είχε πάει ποτέ ξανά εκεί και η Λας Πάλμας χρειάστηκε έξι εβδομάδες για να εξασφαλίσει μια νίκη στην πρώτη κατηγορία. Όταν τελικά τα κατάφεραν κόντρα στη Γρανάδα, ήταν αυτός που σκόραρε τον νικητή – με ένα πανέξυπνο σουτ στο 90ο λεπτό. Σε εκείνο το σερί στο τέλος της περασμένης σεζόν είχαν παίξει με την Eibar, την Cartagena, την Alavés και τη Villarreal B. Αυτό το Σάββατο σημείωσε δύο γκολ εναντίον της πρώτης ομάδας της Βιγιαρεάλ, αφήνοντας τη Λας Πάλμας τρεις βαθμούς μακριά από μια ευρωπαϊκή θέση.

«Ήταν μια δύσκολη εβδομάδα: το παιχνίδι του κυπέλλου πόνεσε. Αλλά αυτή η ομάδα προπονείται σαν τους καλύτερους. Είναι μια απίστευτη ομάδα, μια χαρά. Είναι πολύ δύσκολο να βρεις μια καμπίνα σαν τη δική μας, με την ενότητα που έχουμε. Όταν έρθει το Σαββατοκύριακο, πρέπει να το απολαύσετε. Ας ελπίσουμε ότι ακόμα δεν έχουμε βρει το ταβάνι μας», είπε ο Kirian. «Το ποδόσφαιρο μάς έφερε εκεί που μας πάει: στην κορυφή ενός κύματος», ακούστηκε η φωνή από την κερκίδα στο τέλος αυτής της ανταλλαγής ώρας παιχνιδιού.

Με πέντε γκολ, ο Kirian είναι ο πρώτος σκόρερ της Λας Πάλμας, αλλά αυτό δεν ισχύει. είναι τα πάντα, συμπεριλαμβανομένων των εμπειριών που τον διαμορφώνουν και τους ανθρώπους γύρω του. Ο Kirian σπούδασε ψυχολογία και πριν από κάθε παιχνίδι υπάρχει μια στιγμή προσοχής. Ενσαρκώνει όλα όσα θέλουν να είναι, μια μικρή ομάδα με το δεύτερο μικρότερο salary cap οπουδήποτε Primera που έχουν περισσότερη κατοχή από οποιονδήποτε άλλο εκτός από τη Μαδρίτη και τη Μπαρτσελόνα – κυρίως επειδή, κατά τη γνώμη του, πιθανότατα θα ήταν στο έδαφος μέχρι τον Ιανουάριο, αν απλώς εμφανίζονταν. Τονίζει επίσης: Στα Κανάρια Νησιά μεγαλώνεις με μια μπάλα στα πόδια σου. Γιατί θα θέλατε να το αλλάξετε ποτέ;

«Τι να πω για αυτόν; Είναι ένας παίκτης για τον οποίο υπάρχει ιδιαίτερο συναίσθημα», λέει ο García Pimienta. «Αυτό υπήρχε από την αρχή. [But] Αυτή τη σεζόν έχει κάνει ένα βήμα προς τα εμπρός όσον αφορά την ηγεσία, παίζει πολύ καλά, θέλει κάθε μπάλα. δεν κρύβεται ποτέ».

Συμμετείχε σε περισσότερες από τρεις φορές περισσότερες κινήσεις από τους υπόλοιπους χαφ της Λας Πάλμας, έδωσε τρεις φορές περισσότερες πάσες και δημιούργησε διπλάσιες ευκαιρίες. Σε όλη τη La Liga, μόνο ένας παίκτης έχει συμπληρώσει περισσότερες πάσες ή είχε περισσότερες πινελιές της μπάλας – ο Aleix García της Girona – μόνο δύο παίκτες έχουν ολοκληρώσει περισσότερες πάσες στο αντίπαλο ημίχρονο και μόνο έξι έχουν αποκτήσει περισσότερη κατοχή. «Είχε το πρόβλημα πέρυσι και τώρα κοιτάξτε πώς παίζει: είναι μια όμορφη στιγμή και του αξίζει», είπε ο García Pimienta.

Πραγματικά μπορεί να μην υπάρχει κάποιος καλύτερος αυτή τη σεζόν. Σίγουρα δεν υπάρχει κανένας που θα προτιμούσατε να δείτε να παίζει. Όταν ξεκίνησε το Σάββατο, ο προπονητής του οποίου την ομάδα είχε διαλύσει τον χειροκρότησε, μεταξύ άλλων. περισσότερο από οποιονδήποτε άλλον, ίσως αυτή ήταν η στιγμή. «Ήθελα απλώς να εκφράσω πόσο χαρούμενος είμαι που τα αφήνει όλα αυτά πίσω του», είπε ο προπονητής της Βιγιαρεάλ, Μαρσελίνο Γκαρθία Τοράλ. «Είναι αυτή η καλύτερη στιγμή της καριέρας σου», ρωτήθηκε ο Kirian. «Ναι, χωρίς αμφιβολία», είπε. «Για τα πάντα: για την οικογένειά μου, τους ανθρώπους μου, την ομάδα, το νησί. Μετά από αυτό που έζησα πέρυσι, όλα επανήλθαν μαζί. Το απολαμβάνω στο έπακρο γιατί στο τέλος της ημέρας, η ζωή είναι μια βόλτα με τρενάκι».