«Ήταν ένα από αυτά τα χρόνια», αναστενάζει ο Τζάκσον Μπέικερ. Ο 26χρονος Novocastrian θα μπορούσε να ισχυριστεί ότι είναι ο πιο άτυχος σέρφερ στον κόσμο το 2023.
Μετά από ένα δυνατό ξεκίνημα στο World Surf League, συμπεριλαμβανομένου του καλύτερου προημιτελικού καριέρας στο Bells Beach, ο Baker χρειαζόταν ένα λογικό αποτέλεσμα στο μισό του αγώνα της σεζόν για να παραμείνει στην περιοδεία. Τα τελευταία χρόνια το WSL εισήγαγε το τρομερό «cut», όπου το γήπεδο μειώνεται στα μισά της εκστρατείας – αφήνοντας μόλις 22 άνδρες και 10 γυναίκες.
Σχετίζεται με: Η Laura Enever σπάει το γυναικείο ρεκόρ για το μεγαλύτερο paddle-in wave που έχει γίνει ποτέ σερφ
Σε γενικές συνθήκες στο Margaret River εναντίον του συναδέλφου του Αυστραλού Callum Robson από την Αυστραλία, ο Baker χρειάστηκε να φτάσει στη φάση των 16 για να εξασφαλίσει τη θέση του στην περιοδεία. Ωστόσο, κόντρα στον Ρόμπσον έμεινε πίσω κατά 1,5 πόντους και τσεκούρι έγινε ανεπιτήδευτα.
Στη συνέχεια, ο Baker πέρασε το υπόλοιπο της χρονιάς αγωνιζόμενος στη δεύτερη σειρά Challenger και προσπαθώντας να προκριθεί ξανά στο WSL. Λίγο πριν την πρόκριση, ταξίδεψε στη Σακουαρέμα της Βραζιλίας για την τελευταία διοργάνωση της σεζόν. Έπρεπε να προκριθεί στα προημιτελικά για να εξασφαλίσει ξανά θέση στην περιοδεία, αλλά έχασε από τον Σιόν Κρόφορντ της Χαβάης με 1,3 πόντους. «Το να χάνεις το χάλι είναι χάλια», συνόψισε ο Baker στο Instagram.
«Με έναν βαθμό και ένα τρέξιμο», είπε ο Μπέικερ λίγες εβδομάδες μετά την ήττα. «Σίγουρα πονάει, είναι χάλια. Νομίζω ότι αν ήμουν λίγο νεότερος θα το έβλεπα διαφορετικά, αλλά επειδή είμαι λίγο μεγαλύτερη και πιο ώριμη, απλώς προσπαθώ να το βλέπω όσο πιο θετικά γίνεται.
«Σίγουρα νιώθω ότι η τύχη δεν ήταν με το μέρος μου», προσθέτει ο Baker. «Τώρα πρέπει να δημιουργήσω τη δική μου ευτυχία και να μην την αφήσω στην τύχη».
Ο Baker γεννήθηκε και μεγάλωσε στο Merewether του Newcastle. Είναι ένας από τους πολλούς σέρφερ του Newcastle που έχουν κοσμήσει το WSL τα τελευταία χρόνια, συμπεριλαμβανομένου του Ryan Callinan, ο οποίος τερμάτισε δεύτερος στο Bells φέτος, και του Morgan Cibilic. Συνεχίζει μια περήφανη παράδοση σερφ στην περιοχή.
«Έχουμε μια υπέροχη κοινότητα εδώ», λέει ο Baker. «Γύρισε πίσω [four-time world champion] Mark Richards, Matt Hoy, Luke Egan, Nicky Wood – απλώς έχουμε μια πλούσια ιστορία, γι’ αυτό έχουμε τόσο καλούς σέρφερ από την περιοχή μας, επειδή έχουμε τόσο σπουδαία πρότυπα. Ας ελπίσουμε ότι τώρα εγώ και ο Morgan θα κάνουμε το ίδιο για τη νεότερη γενιά».
Μετά από μια επιτυχημένη σταδιοδρομία στα νεανικά, ο Μπέικερ ανέβηκε στις βαθμολογίες των προκριματικών και ήταν στα πρόθυρα να εισέλθει στο WSL όταν ξέσπασε η πανδημία. Ήταν μια δύσκολη περίοδος για πολλούς αθλητές, αλλά ειδικά για αυτούς που ήταν στα πρόθυρα να τα καταφέρουν.
«Τότε, κανείς δεν αγόραζε πραγματικά προϊόντα σερφ και όλα σταμάτησαν, οπότε αυτό έγινε δύσκολο», λέει. Ο Μπέικερ εργάστηκε ως κτίστης και οδηγός ντελίβερι για να υποστηρίξει το σερφ του. Η τοπική του λέσχη σέρφινγκ χρηματοδότησε ακόμη και τα ταξίδια του Baker σε προκριματικά γεγονότα.
Σχετίζεται με: Νέα ξεκινήματα μετά τα 60: Έμαθα να σερφάρω – παρά τους αλιγάτορες
Η καμπάνια ήταν επιτυχής και ο Baker είχε μια καλή πρωταρή χρονιά στο WSL το 2022, επιζώντας από την περικοπή και δημοσιεύοντας καλά αποτελέσματα στην Πορτογαλία, τη Βραζιλία και το Ελ Σαλβαδόρ. Ο Μπέικερ κέρδισε επίσης λίγο λατρεία με τα ωμά σχόλιά του μετά τη ζέστη. Σε συνδυασμό με το μουστάκι του και την ανοησία του συμπεριφορά, ο Μπέικερ αντιμετωπίζει, όπως το θέτει το περιοδικό σερφ Tracks, «σαν επαγγελματίας σέρφερ που θυμάται». [fans] ένας φίλος από την παμπ».
«Θα αποκαλώ τα πράγματα με το όνομά τους», γελάει ο Μπέικερ. Ο σέρφερ λέει ότι έχει μάθει να χρησιμοποιεί τη δύναμη των μέσων ενημέρωσης ως ευκαιρία για να δείξει στους θαυμαστές του τον πραγματικό του εαυτό. «Δεν θέλω να είμαι εκεί πάνω με το καπέλο μου Ripcurl [his sponsor] και ακούγεται σαν ρομπότ», λέει. «Θέλω να δείξω στους ανθρώπους ποιος είμαι».
Ποιος είναι ο Τζάκσον Μπέικερ; «Χαίρομαι αν είσαι τυχερός, ένας υπέροχος τύπος που του αρέσει μια μπύρα», λέει. «Θέλω να το μάθει ο κόσμος. Αλλά εξακολουθώ να είμαι επαγγελματίας αθλητής ταυτόχρονα – το μόνο που χρειάζεται είναι να βρω αυτήν την ισορροπία. Και νιώθω ότι από τότε που έκανα την περιοδεία, ο κόσμος έχει δεθεί μαζί μου πολύ περισσότερο γιατί δεν φοβάμαι να δείξω ποιος είμαι.
«Δεν προσπαθώ να είμαι απλώς αυτός ο ασπρόμαυρος επαγγελματίας αθλητής. Θέλω να δείξω ότι κάνω και άλλα πράγματα – δεν βαριέμαι. Ορκίζομαι ότι δεν βαριέμαι».
***
Το στυλ σέρφινγκ του Μπέικερ τραβάει τα βλέμματα όχι μόνο λόγω των μεγάλων καμπυλών του Αυστραλού, αλλά και λόγω της φωτεινής ροζ σανίδας κάτω από τα πόδια του. Η χρωματική παλέτα είναι ένας φόρος τιμής στη μητέρα του Baker, Tracy, η οποία πέθανε από καρκίνο του μαστού το 2016. Η τραγωδία βοήθησε τον Μπέικερ να παρακολουθεί τα σκαμπανεβάσματα της καριέρας του στο σέρφινγκ. «Είμαι πολύ τυχερός που μπορώ να κάνω αυτό που κάνω – πληρώνομαι για να σερφάρω και να ζήσω το όνειρό μου», λέει. «Φέτος, η απώλεια της μητέρας μου έφερε πολλά πράγματα στη ζωή σε προοπτική».
Αμέσως μετά την καταστροφική απώλεια θερμότητας στη Βραζιλία, ο Μπέικερ συνάντησε έναν Βραζιλιάνο που είχε ιδρύσει μια φιλανθρωπική οργάνωση για τον καρκίνο του μαστού αφού έχασε τη μητέρα του από την ασθένεια. Ο σέρφερ πήρε μια απόφαση σε κλάσματα δευτερολέπτου να δωρίσει τη σανίδα του σε φιλανθρωπικό ίδρυμα για να συγκεντρώσει χρήματα για την ανακούφιση από τον καρκίνο του μαστού στη Βραζιλία.
«Ήταν σαν να έπρεπε να συμβεί εκείνη τη στιγμή», λέει. «Μόλις είχα περάσει ένα από τα πιο δύσκολα πράγματα της καριέρας μου, που δεν μπόρεσα να κάνω ξανά περιοδεία, αλλά αυτό άλλαξε τη νοοτροπία μου. Η προοπτική είναι μεγάλο πράγμα».
Ο Baker επιφυλάσσει τα ροζ ταμπλό για τη συμμετοχή του στο WSL. Την πρώτη χρονιά στην περιοδεία του, το σανίδι ήταν πλήρως καλυμμένο με παστέλ ροζ, ενώ φέτος το σχέδιο είχε φωσφορίζον ροζ στο κάτω μέρος του πίνακα. «Υποθέτω ότι έχω ένα χρόνο για να σκεφτώ το ντραφτ του 2025», λέει. «Όλοι με ρωτούν να τη φέρω στο Challenger Series, αλλά θέλω απλώς να την κρατήσω για το μέλλον [WSL] – έτσι με ενθαρρύνει να επιστρέψω».
Η κληρονομιά της Tracy Baker ζει μέσω του γιου της. «Δεν θα ήμουν εδώ χωρίς αυτήν», είπε ο Μπέικερ. «Το να την χάσω – αυτό με τροφοδότησε πραγματικά να κάνω την περιοδεία. Το κάνω για μένα, αλλά στη μνήμη της. Το να βρίσκομαι φέτος στο Bells Beach με τις ροζ σανίδες μου, στο σπίτι, με την οικογένεια – το ονειρευόμουν εδώ και πολύ καιρό. Και το να έχω τον αριθμό της στην πλάτη μου – 61, τη χρονιά που γεννήθηκε – είναι απλώς σουρεαλιστικό.
«Είναι ωραίο να σερφάρεις με οποιοδήποτε μπλουζάκι. Αλλά με αυτόν τον αριθμό στην πλάτη μου νιώθω πραγματικά σαν στο σπίτι μου εκεί. Τότε είσαι στους 32 κορυφαίους – νιώθω ότι ανήκω εκεί».
Μετά από ένα δυστυχισμένο 2023, ο Baker είναι αισιόδοξος ότι θα εξασφαλίσει μια θέση στο WSL ξανά σε μια καλύτερη χρονιά το 2025. Στην πραγματικότητα, πρόκειται λιγότερο για αισιοδοξία και περισσότερο για αποφασιστικότητα, μια στάση που αναπόφευκτα επικρατεί. Ο Μπέικερ πιστεύει ότι θα διεκδικήσει ξανά τη θέση του ανάμεσα στους καλύτερους στον κόσμο. «Τα δύο πρώτα χρόνια ήταν λίγο μαθησιακά», παραδέχεται. «Μόλις επιστρέψω, το 1925, θα είμαι διαφορετικός άνθρωπος και πολύ καλύτερος αθλητής».
Πριν ξεκινήσει η σειρά Challenger τον Μάιο, ο Baker έχει τα μάτια του σε ένα σημείο μπαλαντέρ στην παραλία Bells. Έχοντας πετύχει το καλύτερο αποτέλεσμα που είχε ποτέ στο Bells φέτος, με την προοπτική του 61 στην πλάτη του και μια ροζ πλακέτα κάτω από το χέρι του, ελπίζει να τα πάει ακόμα καλύτερα.
«Θα ήταν καλό να είμαστε εκεί ως μπαλαντέρ και ελπίζουμε να ταρακουνήσουμε το γεγονός», λέει. «Ακόμα και να κερδίζεις ως μπαλαντέρ και να λες «Γεια παιδιά, θα επιστρέψω του χρόνου».