Όταν ο Κάλουμ Χόκινς πέρασε τη γραμμή του τερματισμού στην τέταρτη θέση στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα του 2019, πλησιάζοντας σπαραχτικά σε ένα μετάλλιο στον μαραθώνιο για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά, λίγοι αμφέβαλλαν ότι θα στεκόταν δίπλα-δίπλα με τους καλύτερους του κόσμου για το άμεσο μέλλον.
Είχε καθιερωθεί ως ο ταχύτερος μαραθωνοδρόμος ποτέ της Σκωτίας και βρισκόταν σε κοντινή απόσταση από ένα σημαντικό μετάλλιο πρωταθλήματος σε έναν κλάδο που μονοπωλείται από Αφρικανούς τα τελευταία χρόνια.
Ωστόσο, ο αθλητισμός της ελίτ είναι σκληρός, κάτι που ο Χόκινς έμαθε εις βάρος του από τη δεύτερη τέταρτη θέση του στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα του 2019 στη Ντόχα.
Τα τελευταία τρεισήμισι χρόνια, ο Χόκινς ταλαιπωρήθηκε τόσο πολύ από τραυματισμούς που πέρασε πολύ περισσότερο χρόνο στην αποκατάσταση παρά σε αγώνες.
Για κάποιους, το συνεχές κύμα τραυματισμών θα ήταν αρκετό για να τους κάνει να σκεφτούν να σταματήσουν οριστικά την προπονητική.
Ωστόσο, θα χρειαστούν πολύ περισσότερα από μερικούς μακροχρόνιους τραυματισμούς για να αναγκαστεί ο Χόκινς να σκεφτεί να εγκαταλείψει τον αγώνα.
«Ειλικρινά δεν σκέφτηκα ποτέ να τα παρατήσω», λέει με σιγουριά ο Χόκινς.
«Θα συνεχίσω μέχρι να πέσουν τα πόδια μου. Μέχρι να το κάνω και πραγματικά δεν μπορώ να το κάνω, θα μείνω σε αυτό.
«Η προοπτική ότι θα μπορούσε να είναι αυτό και δεν θα έκανα πίσω, ειλικρινά δεν πέρασε ποτέ από το μυαλό μου, πάντα ήξερα ότι θα συνέχιζα».
Η ακλόνητη αυτοπεποίθηση του Χόκινς είναι σχεδόν σίγουρα υποπροϊόν της νοοτροπίας που τον έκανε έναν από τους καλύτερους μαραθωνοδρόμους στον κόσμο.
Εκτός από δύο τερματισμούς στην τέταρτη θέση στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα του 2017 και του 2019, πέτυχε επίσης μια θέση στην πρώτη δεκάδα στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2016 και σημείωσε ρεκόρ Σκωτίας στα 10 χιλιόμετρα, ημιμαραθώνιο και μαραθώνιο.
Ο Χόκινς ήταν τέταρτος στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα του 2017 και του 2019
Ωστόσο, αυτό το σερί επιτυχιών και ρεκόρ τερματίστηκε ξαφνικά λίγο μετά το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα του 2019, καθώς αυτός ο αγώνας ήταν η τελευταία φορά που πέρασε τη γραμμή τερματισμού μαραθωνίου.
Μετά από αυτά τα Παγκόσμια Πρωταθλήματα, ο Χόκινς μπήκε σε αυτό που αποκαλεί «ανόητο» σχήμα, το καλύτερο που ήταν ποτέ στη φυσική του κατάσταση.
Πίστευε ότι βρισκόταν σε καλό δρόμο για να βελτιώσει το ρεκόρ του στον ημιμαραθώνιο της Σκωτίας στον Ημιμαραθώνιο της Νέας Υόρκης τον Μάρτιο του 2020, αλλά στη συνέχεια η πανδημία χτύπησε και ο κόσμος αναποδογύρισε καθώς ο Χόκινς στερήθηκε κάθε ευκαιρία να επιδείξει τη φυσική του θέση.
Ο Χόκινς δεν πιάστηκε από τότε.
Δεν κατάφερε να τερματίσει τον Ολυμπιακό Μαραθώνιο του Τόκιο του 2021, αλλά στην πραγματικότητα τα προβλήματά του είχαν ήδη ξεκινήσει από καιρό πριν.
Στα τέλη του 2019, υπέφερε από αυτό που αποκαλεί «δύσκαμπτο, ταλαντευόμενο αστράγαλο», αλλά μια τέτοια πεζή περιγραφή δεν αδικεί τη μακροζωία του τραυματισμού.
Η αποτυχία αναγνώρισης του προβλήματος, καθώς και οι πολλαπλές λανθασμένες διαγνώσεις, οδήγησαν τον Χόκινς να ξεκινήσει μια φαινομενικά ατελείωτη πορεία απεξάρτησης, ανάρρωσης και εκ νέου τραυματισμού, που ήταν ο κύριος λόγος για την απόσυρσή του στη μέση του αγώνα στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Τόκιο.
Ο Χόκινς περίμενε λίγη τύχη, αλλά οι θεοί του τρεξίματος είχαν άλλες ιδέες για τον άνδρα του Κιλμπάρτσαν.
Υποβλήθηκε σε χειρουργική επέμβαση στις αρχές του 2022 για να επιδιορθώσει το πρόβλημα στον αστράγαλο, το οποίο τελικά διαγνώστηκε ξεκάθαρα ως χαλαρό θραύσμα οστού. Αυτό ήταν επιτυχές, αλλά ακριβώς τη στιγμή που προετοιμαζόταν για την αγωνιστική του επιστροφή στη Βαλένθια στα τέλη του 2022, ένα κάταγμα του μηριαίου οστού του έβαλε τέλος σε αυτή την ανταγωνιστική εμφάνιση, ενώ το 2023 ακολούθησε σχεδόν το ίδιο μοτίβο: ο Χόκινς υπέστη σχισμένο μηριαίο μηριαίο. Συν άλλο ένα κάταγμα από άγχος, αυτή τη φορά στη λεκάνη, τη στιγμή που γινόταν ξανά σε φόρμα.
Ο 31χρονος παραδέχεται ότι ήταν σχεδόν ατελείωτα λίγα χρόνια στα οποία αγωνίστηκε μόνο σποραδικά, σε όλες τις μικρότερες αποστάσεις από την απόσταση της ειδικότητάς του των 26,2 μιλίων.
«Ήταν τόσο δύσκολο να πάρω συμβουλές, αλλά τίποτα δεν με βοήθησε», λέει για τον τραυματισμό του στον αστράγαλο.
«Η καριέρα των αθλητών είναι σύντομη. Και ειδικά ως μαραθωνοδρόμος, χάνεις τρεις ή τέσσερις αγώνες και αυτό μπορεί να πάρει δύο χρόνια από την καριέρα σου.
«Είναι δύσκολο να νιώθεις ότι δεν θα απαλλαγείς ποτέ πλήρως από τους τραυματισμούς».
Είναι ένα άλεσμα που θα είχε αποδειχτεί υπερβολικό για πολλούς.
Οι ώρες άψυχης απεξάρτησης, με ελάχιστα αποτελέσματα όσον αφορά τα αποτελέσματα των αγώνων, θα ήταν αρκετές για να στείλουν απλούς θνητούς στη σύνταξη.
Αλλά με την ηλικία έρχεται η ωριμότητα, και αυτή η ωριμότητα εξασφάλιζε ότι ο Χόκινς δεν θα πλησίαζε ποτέ στο να τα παρατήσει.
«Προηγούμενοι τραυματισμοί με έκαναν να αναρωτιέμαι αν θα μπορούσα να συνεχίσω, αλλά αυτό ήταν στο παρελθόν όταν ήμουν πολύ νεότερος και πολύ νωρίτερα στην καριέρα μου. «Έκανα δύο επεμβάσεις στο γόνατο πριν από χρόνια και θυμάμαι ότι σκέφτηκα ότι αν χρειαζόμουν μια τρίτη, δεν πίστευα ότι θα μπορούσα να συνεχίσω», λέει ο Χόκινς, ο οποίος ηγήθηκε διάσημος στον μαραθώνιο των Αγώνων της Κοινοπολιτείας του 2018 πριν αποσυρθεί λόγω τραυματισμών απέτυχε. λόγω θερμικής εξάντλησης.
«Αλλά τώρα έχω μεγάλη ικανότητα να βάζω τα πράγματα στο παρασκήνιο και να προχωράω.
«Είναι επίσης λίγο κατάρα γιατί σημαίνει ότι ξεχνάς τα μεγάλα σου επιτεύγματα επειδή δεν τα σκέφτεσαι. Όταν αισθάνεστε καλά, μπορείτε απλώς να σκεφτείτε καλά το επόμενο πράγμα αντί να το εσωτερικεύσετε πραγματικά.
«Αλλά το μεγάλο πλεονέκτημα αυτής της στάσης είναι ότι ό,τι και να συμβεί, βάζεις τον επόμενο στόχο, επικεντρώνεσαι σε αυτόν και ξεχνάς τις αναποδιές.
«Έχει γίνει φυσικό για μένα να κοιτάζω πάντα μπροστά και ποτέ πίσω, οπότε το κίνητρο για να επιστρέψω ήταν πάντα εκεί και δεν εξαφανίστηκε ποτέ.
«Λατρεύω το τρέξιμο και τους αγώνες, οπότε τα έδωσα όλα για να βεβαιωθώ ότι θα μπορούσα να το ξανακάνω».
Υπάρχει επιτέλους φως στο τέλος του τούνελ για τον Χόκινς.
Τους τελευταίους μήνες έφτασε αργά αλλά σταθερά πιο κοντά στο να είναι έτοιμος να αγωνιστεί.
Σήμερα θα φορέσει ένα νούμερο σαλιάρα για πρώτη φορά μετά από μήνες στον αγώνα 5km Podium στο Λέστερ, στον οποίο θα συμμετέχει επίσης ο παγκόσμιος πρωταθλητής του 2022 στα 1500 m Jake Wightman.
Η σημερινή πορεία, προειδοποιεί ο Hawkins, “δεν θα είναι όμορφη”, αλλά είναι περισσότερο ένα μέσο για τον σκοπό.
Ο μεγάλος στόχος είναι ο επόμενος μήνας, όταν θα είναι στη γραμμή εκκίνησης ενός μαραθωνίου για πρώτη φορά μετά από σχεδόν τρία χρόνια.
Ο Μαραθώνιος του Λονδίνου, που διεξάγεται στις 21 Απριλίου, είναι το κατάλληλο μέρος για τον Χόκινς να κάνει την επιστροφή του από απόσταση.
Ήταν εδώ που έδειξε για πρώτη φορά στον κόσμο τις δυνατότητές του, τερματίζοντας στην πρώτη 8άδα το 2016 και σημειώνοντας το ρεκόρ του στη Σκωτία των 2 ωρών, 8 λεπτών και 14 δευτερολέπτων το 2019.
Με το Λονδίνο να απέχει ακόμη πέντε εβδομάδες, είναι ακόμα κάπως αβέβαιος πόσο κοντά θα είναι σε πλήρη φυσική κατάσταση την ημέρα του αγώνα και παραδέχεται ότι η ανακούφιση του να επιστρέψει στη γραμμή εκκίνησης του μαραθωνίου πιθανότατα θα είναι συντριπτική.
Και, όπως παραδέχεται, θα πρέπει να καταβάλει συνειδητή προσπάθεια στην αγωνιστική του τακτική για να μην αφήσει τα συναισθήματά του να τον εκτινάξουν.
«Έχει περάσει πολύ, πάρα πολύς καιρός από την τελευταία φορά που έτρεξα έναν μαραθώνιο», λέει ο Χόκινς.
«Οπότε στην πραγματικότητα το να είσαι στη γραμμή εκκίνησης θα είναι τεράστιο. Γι’ αυτό βγαίνω και κάνω Λονδίνο, σε όποια κατάσταση κι αν βρίσκομαι.
«Μου αρέσει να αγωνίζομαι. Οι περισσότεροι αθλητές αισθάνονται έτσι: Δεν αφιερώνουμε όλες αυτές τις ώρες μόνο για να παραμείνουμε σε φόρμα.
«Θα είναι πολύ ωραίο να κάνω ξανά αυτούς τους μεγάλους αγώνες – πάντα γίνομαι καλύτερος όταν διαρκεί λίγο περισσότερο. Μόλις διαρκέσει περισσότερο από μία ώρα, χαίρομαι που βρίσκομαι εκεί. Έχω την αίσθηση ότι θα μπω πραγματικά στον αγώνα μόνο μετά από μια ώρα.
«Πρέπει να είμαι αρκετά αυστηρός για το τρέξιμο μου στο Λονδίνο.
«Θα υπάρξουν βηματοδότες και αυτό θα βοηθήσει, αλλά νομίζω ότι ίσως χρειαστεί να είμαι λίγο πιο αυστηρός από το κανονικό, ειδικά στο πρώτο μισό του αγώνα.
«Πρέπει να δαγκώσω τη σφαίρα και να είμαι λογικός και να μην ακούω την περηφάνια μου, που μάλλον μου λέει να πάω πιο γρήγορα.
Ο Χόκινς έχει σωματικές ουλές από τα τραύματά του και θα ήταν απολύτως κατανοητό αν τα τελευταία χρόνια του είχαν προκαλέσει και σημαντικές ψυχικές ουλές. Αλλά δεν φαίνεται να υπάρχει κάτι τέτοιο.
Πιστεύει ότι είναι επιτέλους στο δρόμο για την πλήρη φυσική κατάσταση και μάλιστα αυξάνει την προοπτική να κάνει την ομάδα GB για τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Παρισιού αυτό το καλοκαίρι.
Ωστόσο, θα εξετάσει το ενδεχόμενο μιας τρίτης Ολυμπιάδας μόνο εάν μπορέσει να δικαιώσει τον εαυτό του – λέει ότι δεν ενδιαφέρεται να ταξιδέψει στο Παρίσι μόνο και μόνο για να κάνει τους αριθμούς.
Αλλά όποιο και αν είναι το χρονικό πλαίσιο, ο Χόκινς δεν φοβάται να παραδεχτεί ότι θέλει να ανταγωνιστεί ξανά τους καλύτερους.
Γνωρίζει πόσο δύσκολο θα είναι να διεκδικήσει ξανά τη θέση του στους κορυφαίους μαραθωνοδρόμους, αλλά η μισή μάχη έχει ήδη κερδηθεί εάν αρνηθεί να αφήσει την παραμικρή αμφιβολία να προκύψει για τις ικανότητές του στην επιστροφή.
«Πιστεύω ότι μπορώ ακόμα να αγωνιστώ σε πολύ υψηλό επίπεδο. Υπάρχει μια φυσική πεποίθηση», λέει.
«Μπορεί μερικές φορές να κάνω λίγο λάθος, αλλά πάντα σκέφτομαι το καλύτερο σενάριο.
«Εξακολουθώ να πιστεύω ότι είμαι αθλητής ανάπτυξης και ότι έχω πολύ δρόμο ακόμα, παρόλο που είμαι 31 ετών. Μέχρι να αρχίσω να επιβραδύνω και να υπάρχει απόδειξη ότι αυτό δεν συμβαίνει, θα πιστεύω πάντα ότι οι ικανότητές μου είναι ακόμα εκεί».