Τρία δέντρα σεκόγια υψώνονται σαν ουρανοξύστες πάνω από την ελισαβετιανή έπαυλη του Wakehurst. Αλλά στα 40 μέτρα ύψος, είναι σχεδόν δενδρύλλια – ούτε καν 150 ετών και ήδη σχεδόν διπλάσιο από τη βελόνα της Κλεοπάτρας.
«Αυτή τη στιγμή είναι από τα ψηλότερα δέντρα στο Ηνωμένο Βασίλειο και αρχίζουν να αναδύονται από το δάσος. Αλλά όταν φτάνουν στο μέγιστο των δυνατοτήτων τους, μεγαλώνουν τρεις φορές ψηλότερα από τα περισσότερα δέντρα», λέει ο Δρ. Phil Wilkes, μέλος της ερευνητικής ομάδας στο Wakehurst στο West Sussex, ένα φυλάκιο των Kew Gardens. Μία ή δύο από αυτές τις εισαγωγές από την Καλιφόρνια θα ήταν αξιοπερίεργα, όπως το δέντρο σεκόγια ύψους 100 μέτρων, το οποίο αφαιρέθηκε από το φλοιό του το 1854 και παρουσιάστηκε στο βικτωριανό κοινό στο Crystal Palace στο νοτιοανατολικό Λονδίνο μέχρι που καταστράφηκε από πυρκαγιά στο 1866.
Αλλά υπάρχουν περισσότερα από μια χούφτα redwoods στο Ηνωμένο Βασίλειο και το Wakehurst έχει πολλά περισσότερα από αυτά τα τρία. Οι Βικτωριανοί εντυπωσιάστηκαν τόσο πολύ που έφεραν σπόρους και σπορόφυτα από τις ΗΠΑ σε τόσο μεγάλους αριθμούς που σήμερα υπάρχουν περίπου 500.000 από αυτά στη Βρετανία. Η Καλιφόρνια έχει περίπου 80.000 γιγάντιες σεκόγιες, το επίσημο όνομα για τις γιγάντιες σεκόγιες, καθώς και κόκκινα ξύλα της ακτής και μερικές διακοσμητικές σεκόγιες που εισάγονται από την Κίνα.
Όταν ο Wilkes και οι συνεργάτες του ερευνητές στο Kew και στο University College του Λονδίνου τόνισαν τα στοιχεία την περασμένη εβδομάδα, προκάλεσαν ένα κύμα ενδιαφέροντος και οι επισκέπτες στους κήπους του Wakehurst δεν έχουν μιλήσει σχεδόν για τίποτα άλλο.
Σχετίζεται με: Plantwatch: Τα δέντρα Sequoia κάνουν εκπληκτική ανάκαμψη μετά την πυρκαγιά στην Καλιφόρνια
«Οι άνθρωποι συχνά ανησυχούν ότι είναι ένα χωροκατακτητικό είδος, αλλά φαίνονται αρκετά ακίνδυνα», λέει ο Wilkes. «Δεν υπάρχει καμία απόδειξη ότι αυτοσπορεύονται».
Αυτό θα μπορούσε να οφείλεται στο ότι είναι νεαρά άτομα που δεν είναι ακόμη έτοιμα να αναπαραχθούν – οι σεκόγια ζουν έως και 3.000 χρόνια – ή επειδή οι κώνοι τους συνήθως ανοίγουν μόνο στη ζέστη μιας δασικής πυρκαγιάς. Αυτό σημαίνει ότι κάθε ένα από τα δέντρα είναι πιθανό να έχει φυτευτεί στο Ηνωμένο Βασίλειο. Εξηγεί επίσης πώς μισό εκατομμύριο γίγαντες κατάφεραν να κρυφτούν σε κοινή θέα.
«Ήταν πολύτιμα υπάρχοντα», προσθέτει ο Wilkes. «Συχνά φυτεύονταν σε ένα αρχοντικό και ένας δρόμος ήταν φυτεμένος με σειρές από κόκκινα ξύλα. Και αυτά τα σπίτια κάηκαν ή γκρεμίστηκαν, αλλά τα κόκκινα ξύλα εξακολουθούν να υπάρχουν».
Οι θαυμαστές του Redwood έχουν χαρτογραφήσει μερικές από τις τοποθεσίες, από τους κήπους των ανθρώπων μέχρι τα πάρκα και τους προαστιακούς δρόμους όπου έχουν χτιστεί σπίτια γύρω από τα δέντρα. Αλλά καθώς οι σεκόγιες αυξάνονται, τόσο αυξάνονται οι ευκαιρίες για σύγκρουση, όπως στο Canons Drive στο Edgware, στο βόρειο Λονδίνο, όπου ορισμένοι κάτοικοι αγωνίζονται για να προστατεύσουν μια λεωφόρο γιγάντια σεκόγια που απειλούνται από ασφαλιστικές εταιρείες που φοβούνται ότι οι ρίζες θα καταστρέψουν τα σπίτια.
Δεν υπάρχουν τέτοιες ανησυχίες στο Wakehurst, όπου οι σεκόγια βρίσκονται σε πολλά σημεία των εκτεταμένων περιοχών και είναι φυτογεωγραφικά διατεταγμένα, με τα φυτά και τα δέντρα διατεταγμένα ανάλογα με την ήπειρο προέλευσής τους, επιτρέποντας στους επισκέπτες να περιπλανηθούν στις τσίχλες της Αυστραλίας. βόρεια ως την Αμερικανική Κοιλάδα.
Στο ξέφωτο sequoia, διάσπαρτο από το φως του ήλιου, τη βροχή και το τραγούδι των πουλιών, το ημιμόνιμο χαμόγελο του Wilkes μετατρέπεται σε λάμψη. «Η αίσθηση του να βρίσκεσαι σε ένα δάσος κάπου στον κόσμο είναι απλά απαράμιλλη», λέει. Η δουλειά του χρησιμοποιεί δορυφορικά δεδομένα και lidar – ανίχνευση φωτός και ραντάρ – για τη δημιουργία τρισδιάστατων εικόνων λέιζερ δέντρων, έναν τρόπο μέτρησης του μεγέθους και της μάζας των δέντρων με μεγαλύτερη ακρίβεια από την παραδοσιακή μέθοδο μέτρησης της περιφέρειας κορμού.
«Όταν βγαίνεις σε αυτές τις τεράστιες εκτάσεις δάσους, είναι απλώς ένας διαφορετικός κόσμος όταν μπαίνεις κάτω από τις κορυφές των δέντρων, έξω από το πεπατημένο μονοπάτι. Πραγματικά σε συνεπαίρνει. Είναι τόσο καθηλωτικό – είναι ένα από τα πιο περίπλοκα περιβάλλοντα στα οποία μπορείτε να εργαστείτε και είναι πραγματικά ικανοποιητικό.”
Τα δέντρα έχουν μια διαρκή έλξη για τους ανθρώπους. Πέρυσι, ερευνητές στο Πανεπιστήμιο του Ντέρμπι ανακάλυψαν ότι οι άνθρωποι εκτιμούν τα δέντρα περισσότερο από τους γείτονές τους όταν κάνουν μπάνιο στο δάσος – μια δυτική άποψη για την ιαπωνική πρακτική χαλάρωσης γνωστή ως «λούσιμο στο δάσος». Σινρίν Γιόκου – απολαμβάνει αυξανόμενη δημοτικότητα.
Ίσως η μοναδική γοητεία των sequoias έγκειται στο μέγεθός τους. Το παλαιότερο από αυτά προϋπήρχε της αγγλικής γλώσσας και το ψηλότερο από αυτά είναι ψηλότερο από τον καθεδρικό ναό του Αγίου Παύλου στα 115 μέτρα. Και ίσως, όπως τα περισσότερα δάση της Αγγλίας, θα είχαν κοπεί αν τα είχαν ανακαλύψει οι Ελισαβετιανοί που έχτισαν το Wakehurst και πίστευαν ότι η δουλειά του ανθρώπου ήταν, όπως το έθεσε ο ιστορικός Keith Thomas, «να ισοπεδώσει τα δάση μέχρι το χώμα Drive διώξτε τα αρπακτικά, σκοτώστε τα παράσιτα, οργώστε το αγκυροβόλιο και στραγγίστε τους βαλίτσες».
Στον πιο οικολογικά φωτισμένο 21ο αιώνα, ο Wilkes βλέπει έναν διαφορετικό κίνδυνο: ότι η επιθυμία να βρεθούν λύσεις για την κλιματική κρίση θα οδηγήσει σε βιαστικές αποφάσεις.
«Στην Ουαλία φυτεύονται για να αντισταθμίσουν τις εκπομπές άνθρακα. Δημιουργήστε μια φυτεία με δέντρα σεκόγια στα Brecon Beacons [Bannau Brycheiniog] κανε το σωστο?”
Είναι δύσπιστος και λέει ότι τα εγχώρια φυλλοβόλα δάση έχουν πολύ περισσότερα οφέλη από την απλή αποθήκευση άνθρακα.
«Τα δέντρα της πόλης δεν εκτιμώνται, αλλά στην πραγματικότητα έχουν μεγάλη αξία», λέει. «Ο άνθρακας είναι ένας τρόπος να τους δώσεις αξία, αλλά είναι ίσως ένα από τα λιγότερο σημαντικά πράγματα που προσφέρουν – δροσίζουν πόλεις, υπάρχει προστασία από τις πλημμύρες, επιπτώσεις στην υγεία, βιοποικιλότητα. Δεν αποτελούν μέσο αντιστάθμισης του CO2. Η απανθρακοποίηση είναι ο μόνος τρόπος».
Οι γίγαντες της Καλιφόρνια που παραβιάζουν
Τα ψηλότερα δέντρα του κόσμου κοσμούν τις κορυφές και τις ακτές της Καλιφόρνια για εκατομμύρια χρόνια, μεγαλώνοντας με την πάροδο των αιώνων. Τα πανύψηλα κόκκινα ξύλα που ρίζωσαν για πρώτη φορά στα δάση της Σιέρα Νεβάδα είναι τόσο ανθεκτικά όσο και εκπληκτικά.
Όμως αυτά τα τοπία έχουν υποστεί σημαντικές αλλαγές τον τελευταίο αιώνα και τα δάση έχουν υποφέρει. Υποκινούμενοι από την κλιματική κρίση, οι καταστροφικές ξηρασίες και οι καυτές θερμοκρασίες έχουν δημιουργήσει νέους παράγοντες άγχους για τις σεκόγιες, ιδιαίτερα τις περίφημες γιγάντιες σεκόγια, οι οποίες τώρα αγωνίζονται να ανακάμψουν μετά από μεγάλες πυρκαγιές.
Μέρος του προβλήματος πηγάζει από τον πυρετό του χρυσού στην Καλιφόρνια, όταν έποικοι με υπερβολική όρεξη για καλή ξυλεία ήρθαν και έκοψαν πολλά από τα παλιά δάση. Κατέστειλαν επίσης τεχνικές διαχείρισης της γης των ιθαγενών, οι οποίες περιελάμβαναν το άναμμα «υγιεινών» πυρκαγιών που καθάρισαν το δάσος. Ένας αιώνας καταστολής πυρκαγιάς είχε ως αποτέλεσμα την υπεραφθονία της βλάστησης, δημιουργώντας τις βάσεις για μεγαλύτερες, πιο καταστροφικές πυρκαγιές.
Τα δάση απογυμνώνονται από τα πιο ανθεκτικά γέρικα δέντρα τους και τώρα αντιμετωπίζουν έναν καταστροφικό κύκλο: τα δέντρα που πεθαίνουν αφήνουν πίσω τους περισσότερα καύσιμα για επικίνδυνες πυρκαγιές. Τα υπό εξαφάνιση δέντρα δέχονται επίσης ολοένα και περισσότερο επίθεση από ιθαγενείς κάνθαρους, έντομα που τρέφονται με τους σπογγώδεις κόκκινους κορμούς τους μέχρι να πέσουν. Οι επιστήμονες εκτιμούν ότι περίπου το ένα πέμπτο των εναπομεινάντων γιγάντων σεκόγιας της Καλιφόρνια έχουν πεθάνει τα τελευταία χρόνια λόγω αυτού του συνδυασμού παραγόντων, συμπεριλαμβανομένης μιας ιδιαίτερα σοβαρής πυρκαγιάς το 2020 που κατέστρεψε έως και 10.000 ώριμα δέντρα.
Οι προσπάθειες για την προστασία τους βρίσκονται σε εξέλιξη στην Καλιφόρνια, καθώς ομοσπονδιακές υπηρεσίες, πολιτείες και κοινότητες ιθαγενών εργάζονται για να επαναφέρουν την καλή φωτιά στη γη και να ξαναφυτέψουν αποδεκατισμένα τοπία με νέα δέντρα. Οι απειλές από την υπερθέρμανση του πλανήτη συνεχίζουν να αυξάνονται και οι αλλαγές ξεπερνούν τις προσπάθειες μετριασμού.
Εκτός από το γραφικό τους ανάστημα, τα δέντρα είναι επίσης κρίσιμα για τη διατήρηση υγιών οικοσυστημάτων στην Καλιφόρνια επειδή δεσμεύουν το διοξείδιο του άνθρακα, παρέχουν ένα δροσιστικό αποτέλεσμα όταν ανεβαίνουν οι θερμοκρασίες και παρέχουν σημαντικό βιότοπο για άλλα πλάσματα του δάσους. Εάν εξαφανιστούν, τα τοπία και τα φυτά, τα ζώα και οι άνθρωποι που εξαρτώνται από αυτά θα αλλάξουν για πάντα.
Gabrielle Canon, Σαν Φρανσίσκο