Λέγεται ότι ο σερ Κρίστοφερ Χάτον – αγαπημένος της Ελισάβετ Α’ – ήταν ο καλύτερος χορευτής στην Αγγλία. Τράβηξε για πρώτη φορά την προσοχή της βασίλισσας σε μια μπάλα όταν εκτέλεσε μια ισχυρή γκαλιάρδα. Θα μπορούσε να ταιριάξει με τις απελευθερωμένες κινήσεις του Barry Keoghan στην ταινία του Netflix; Καύση αλατιού? Ποιός ξέρει. Αλλά μου αρέσει η ιδέα του Χορεύοντος Καγκελάριου να κάνει κύκλους στις αίθουσες του Χόλντενμπι, του κομματιού του Νορθάμπτονσαϊρ που έφτιαξε σε περίπτωση που η Ελίζαμπεθ ερχόταν να επισκεφτεί (κάτι που δεν το έκανε ποτέ).
Το Holdenby House – τώρα το ένα όγδοο του αρχικού τεράστιου μεγέθους του αλλά εξακολουθεί να είναι υπέροχο – είναι μόνο ένα από τα ποικίλα αρχοντικά σπίτια του Northamptonshire. Βρίσκεται σε μια πλούσια ασβεστολιθική ζώνη, διχοτομημένη από τον κεντρικό δρόμο προς τα βόρεια και αρκετά κοντά για να φτάσετε στο δικαστικό μέγαρο, αν το θέλατε, αλλά μακριά αν δεν το θέλατε, βρίσκεται αυτή η κομητεία των “πύργων και ιπποτών” – αν και από τους παραθεριστές σε μεγάλο βαθμό παρακαμφθεί – πιστεύεται ότι υπάρχουν περισσότερα τέτοια σπίτια από οποιοδήποτε άλλο.
«Γύρω στα 55, ανάλογα με τον τρόπο που τα κατηγοριοποιείς», εκτιμά η Λόρα Μάλπας του Φόρουμ Πολιτιστικής Κληρονομιάς του Northamptonshire. Και μόνο μία – η Canons Ashby – διευθύνεται από το National Trust. Πολλοί είναι ακόμα το σπίτι των απογόνων των οικογενειών που τα έχτισαν. Δεν αποτελεί λοιπόν έκπληξη το γεγονός ότι ο σκηνοθέτης Emerald Fennell έψαχνε έναν άγνωστο χαρακτήρα για να παίξει Καύση αλατιού – το ομώνυμο σπίτι στο επίκεντρο της εμπρηστικής ταξικής της σάτιρας – κατέληξε εδώ.
Τα γυρίσματα πραγματοποιήθηκαν στο Drayton House, ένα άκρως μυστικό μπαρόκ αρχοντικό που δεν είναι ανοιχτό στο κοινό. «Δουλεύω στην κληρονομιά για 25 χρόνια και δεν έχω πιάσει ούτε μια μυρωδιά», λέει η Laura. Αν και είναι σε μεγάλο βαθμό ιδιόκτητα, τα περισσότερα από τα καλύτερα σπίτια του Northamptonshire καλωσορίζουν τους επισκέπτες, αν και σε περιορισμένες ημερομηνίες.
Στην πραγματικότητα, μακριά από το να κάνουν τα στραβά μάτια στα νωχελικά καλοκαίρια δολοφονιών και χάους, κάνουν ξεναγήσεις στα πλυντήρια τους, φιλοξενούν συγκροτήματα αφιερώματος των ABBA και αναπαράγουν τη Μάχη του Naseby. Αυτό οφείλεται εν μέρει επειδή θέλουν να μοιράζονται και να ενσωματώνουν τα σπίτια τους, λέει η Laura: «Αν θέλει να επιβιώσει η κληρονομιά, πρέπει να παραμείνει σχετική.» Και αυτό εν μέρει επειδή δεν έχουν την πολυτέλεια να μην το κάνουν.
«Μια ωραία μέρα περπατάς και νιώθεις τόσο χαρούμενος», μου λέει ο James Lowther, ο σημερινός ιδιοκτήτης του Holdenby. «Τότε βλέπω τους λογαριασμούς και πέφτω σε βαθιά μελαγχολία…»
Σύμφωνα με το Historic Houses Association, έναν συνεταιρισμό με πάνω από 1.400 ανεξάρτητες ιδιοκτησίες στο Ηνωμένο Βασίλειο, το ανεκτέλεστο κόστος επισκευής των μελών του υπολογίζεται σε 2 δισεκατομμύρια λίρες. Η διατήρηση αυτών των τόπων είναι μια συνεχής μάχη. Τα χρήματα δαπανώνται για τη διαλογή της ξηρής σήψης και τις ειδικές σκούπες για τον καθαρισμό των μεσαιωνικών καμινάδων, όχι για τα άγρια πάρτι τύπου Saltburn.
«Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν μπορείτε ακόμα να το απολαύσετε», προσθέτει ο Τζέιμς. Άλλωστε, το σπίτι του είναι εξαιρετικά όμορφο, με κήπους κληρονομιάς και ιστορίες που εκτείνονται πάνω από 500 χρόνια. Για παράδειγμα, ο Κάρολος Α’ βρισκόταν σε κατ’ οίκον περιορισμό εδώ για πέντε μήνες το 1647. «Τοποθετήστε μια πλάκα για να σημειώσουμε πού στεκόταν όταν οι άνδρες του Κρόμγουελ τον πήραν μακριά», λέει ο Τζέιμς. «Μπορείς να σταθείς εκεί μόνος σου. Δεν συνηθίζεις ποτέ αυτό το συναίσθημα».
Το Holdenby χρησιμοποιήθηκε για τα γυρίσματα – ήταν ο Satis House στη σειρά του BBC Great Expectations. Αλλά είναι το Deene Park, μια όμορφη έπαυλη Tudor-Georgian, που κάποτε φιλοξενούσε την 7η Earl «Charge of the Light Brigade» Cardigan, που είναι διάσημη μετά το Saltburn. «Είμαστε εμείς στην ταινία που Είναι ανοιχτό στο κοινό», λέει η Charlotte Brudenell, σημερινή ιδιοκτήτρια του Deene.
«Ο Ντρέιτον δεν έχει λίμνη!» (Χρησιμοποιούσαν τον Ντιν για τη σκηνή της πέτρας στην ταινία.) Οι Μπρούντενελ είδαν τον Σόλτμπερν στον κινηματογράφο. Έμειναν να δουν αν ήταν στις πιστώσεις και κλείστηκαν.
«Ξέρω πολλούς ανθρώπους που ζουν σε τέτοια σπίτια, αλλά δεν είναι έτσι», τονίζει η Charlotte. «Όλοι παλεύουμε να κρατήσουμε ψηλά τη στέγη. Η επιπολαιότητα και η ρέουσα σαμπάνια δεν είναι μέρος αυτού».
Ίσως να μην είναι τώρα. Αλλά ο Deene έχει πολλές καλές ιστορίες στον πίσω κατάλογό του. Πώς αυτό της Adeline, της δεύτερης συζύγου του 7ου Κόμη, άρεσε να σοκάρει τους επισκέπτες σκαρφαλώνοντας σε ένα φέρετρο και ζητώντας να τον θαυμάζουν. Τα φλύαρα απομνημονεύματά της, «My Memories», τόνιζαν τις συνήθειες του τζόγου και τους έρωτες της αριστοκρατίας.
Μετά είναι τα ευρήματα. Στη δεκαετία του 1970, μια απογραφή περιουσίας βρήκε ένα αντίγραφο της Magna Carta (πουλήθηκε για 1,5 εκατομμύρια δολάρια). Λιγότερο προσοδοφόρα, η Charlotte βρήκε πρόσφατα κάποια προφυλακτικά φτιαγμένα από δέρμα χοίρου που χρονολογούνται από το 1900 – «είναι τεράστια!» λέει.
Αυτές είναι οι λεπτομέρειες που αγαπάμε αυτές τις μέρες: τα βρώμικα μυστικά, οι τρελές σχέσεις, η συντήρηση. «Ναι, έρχεσαι για να δεις την τέχνη, αλλά και για να δεις τη ζωή», συμφωνεί ο Τσαρλς Λίστερ, διευθυντής ακινήτων στο Boughton House. «Οι άνθρωποι βλέπουν την ιστορία με διαφορετικούς τρόπους και εμπνέονται από την τηλεόραση και τον κινηματογράφο».
Το Boughton χτίστηκε το 1528 και επεκτάθηκε εκτενώς το 1695 από τον Δούκα του Montagu, ο οποίος ήθελε να προσθέσει γαλλική αίσθηση στη βρετανική ύπαιθρο – είναι γνωστή ως «Αγγλικές Βερσαλλίες». Το «Les Misérables» και πιο πρόσφατα το «Napoleon» γυρίστηκαν εδώ. «Είναι συναρπαστικό αλλά και δύσκολο να βεβαιωθείς ότι το σπίτι προστατεύεται», λέει ο Charles.
Το Boughton παρέμεινε αχρησιμοποίητο για σχεδόν 200 χρόνια για να ξεφύγει από τους καταστροφικούς εκσυγχρονισμούς της βικτωριανής εποχής, καθιστώντας το ένα από τα καλύτερα διατηρημένα αρχοντικά σπίτια της Βρετανίας. Διαθέτει μια πολύτιμη συλλογή έργων τέχνης και το 2024 οι οροφές Louis Chéron στα κρατικά δωμάτια θα εμφανιστούν μετά από μια ολοκληρωμένη αποκατάσταση.
«Ανοίγουμε μόνο σε επιλεγμένες ημερομηνίες, κυρίως για περιβαλλοντικούς λόγους», εξηγεί ο Charles. «Ένα άτομο εκπέμπει τη θερμότητα μιας λάμπας 100W, η αναπνοή αυξάνει την υγρασία. Θέλουμε οι άνθρωποι να απολαμβάνουν τον τόπο, αλλά με βιώσιμο τρόπο».
Ο James Saunders-Watson ανοίγει το Κάστρο Rockingham τουλάχιστον 50 ημέρες το χρόνο. Παραδέχεται ότι μερικές φορές είναι ωραίο να έχεις το καταπληκτικό σου σπίτι για τον εαυτό σου, αλλά ότι «στο τέλος της ημέρας, αυτά τα μέρη πρέπει να τα αγαπάς». Το Rockingham κατοικείται συνεχώς για σχεδόν μια χιλιετία και είναι το σπίτι της οικογένειάς του για 450 χρόνια. Αν και μπορεί να είναι η πρώτη γενιά που είναι τόσο πρακτικός. «Ήταν τόσο υγρό για την χριστουγεννιάτικη εκδήλωση μας που έπρεπε να κλείσουμε το πάρκινγκ και να χρησιμοποιήσουμε λεωφορεία. Τα μόνα άτομα που είχαν τα κατάλληλα προσόντα για να τα οδηγήσουν ήταν η σύζυγός μου Λίζι και εγώ, οπότε κάναμε εκδρομές με λεωφορείο».
Το Rockingham εξυπηρετεί μια ποικιλία επισκεπτών. Οι κήποι είναι ανοιχτοί για εκθέσεις χιονοστιβάδων, θέατρο και μια νέα Ημέρα Δεινοσαύρων. Στο εσωτερικό υπάρχουν εντυπωσιακά δωμάτια και σημαντικά πορτρέτα, αλλά και μεγάλη ποσότητα βρετανικής τέχνης του 20ου αιώνα. «Ο προπάτος μου θείος ήταν φανατικός συλλέκτης», λέει ο Τζέιμς. «Έχουμε πολλές σύγχρονες φωτογραφίες που κρέμονται σε παλιά μέρη».
Αυτή είναι μια από τις χαρές του ιδιωτικού αρχοντικού, λέει. «Δεν διατηρείται σε ασπίδα, παίρνεις το πλήρες χρώμα της ιστορίας, τους ανθρώπους, το νήμα της ζωής».
Ακόμα κι αν αυτή η ιστορία τώρα αφορά λιγότερο την ακολασία δισεκατομμυρίων δολαρίων και περισσότερο για το πώς να πληρώσετε τους λογαριασμούς θέρμανσης.