Τα παλαιά δάση είναι ζωτικής σημασίας για την επιβράδυνση της κλιματικής αλλαγής και αξίζουν άμεσης προστασίας από την αποψίλωση των δασών

Τα δάση αποτελούν ουσιαστικό μέρος του λειτουργικού συστήματος της Γης. Μειώνουν τη συσσώρευση διοξειδίου του άνθρακα που παγιδεύει θερμότητα στην ατμόσφαιρα από την καύση ορυκτών καυσίμων, την αποψίλωση των δασών και την υποβάθμιση της γης κατά 30% κάθε χρόνο. Αυτό επιβραδύνει την αύξηση της παγκόσμιας θερμοκρασίας και τις κλιματικές αλλαγές που προκύπτουν. Στις Ηνωμένες Πολιτείες, τα δάση απορροφούν το 12% των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου της χώρας ετησίως και αποθηκεύουν τον άνθρακα μακροπρόθεσμα σε δέντρα και εδάφη.

Τα ηλικιωμένα και γερασμένα δάση, με μεγαλύτερα δέντρα από τα νεότερα δάση, διαδραματίζουν μεγάλο ρόλο στη συσσώρευση άνθρακα και τη διατήρησή του μακριά από την ατμόσφαιρα. Καθώς το κλίμα θερμαίνεται, αυτά τα δάση είναι ιδιαίτερα ανθεκτικά στις δασικές πυρκαγιές και άλλες φυσικές διαταραχές.

Τα περισσότερα δάση στις ηπειρωτικές Ηνωμένες Πολιτείες έχουν κοπεί επανειλημμένα. Σήμερα, μόνο το 3,9% της δημόσιας και ιδιωτικής δασικής γης των ΗΠΑ είναι ηλικίας άνω των 100 ετών και οι περισσότερες από αυτές τις περιοχές περιέχουν σχετικά λίγο άνθρακα σε σύγκριση με τις δυνατότητές τους.

Η κυβέρνηση Μπάιντεν κινείται προς τη βελτίωση της προστασίας των παλαιών και παλαιών δασών σε ομοσπονδιακά εδάφη, κάτι που θεωρούμε ευπρόσδεκτο βήμα. Ωστόσο, αυτό απαιτεί ρυθμιστικές αλλαγές που αναμένεται να χρειαστούν αρκετά χρόνια για να εφαρμοστούν. Εν τω μεταξύ, τα υπάρχοντα σχέδια δασικής διαχείρισης που επιτρέπουν την υλοτόμηση αυτών των σημαντικών παλαιών, μεγάλων δέντρων παραμένουν σε ισχύ.

Ως επιστήμονες που έχουν περάσει δεκαετίες μελετώντας τα δασικά οικοσυστήματα και τις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής, πιστεύουμε ότι είναι σημαντικό να αρχίσουμε να προστατεύουμε την αποθήκευση άνθρακα σε αυτά τα δάση. Κατά την άποψή μας, υπάρχουν άφθονα επιστημονικά στοιχεία που δικαιολογούν ένα άμεσο μορατόριουμ για την υλοτόμηση παλαιών και παλαιών δασών σε ομοσπονδιακά εδάφη.

Ομοσπονδιακή δράση για την προστασία αρχαίων και αρχαίων δασών

Μια εβδομάδα μετά την ορκωμοσία του το 2021, ο Πρόεδρος Τζο Μπάιντεν εξέδωσε ένα εκτελεστικό διάταγμα που έθεσε ως στόχο την προστασία τουλάχιστον του 30% των εδαφών και των υδάτων των ΗΠΑ έως το 2030 για να αντιμετωπίσει αυτό που το διάταγμα περιγράφει ως «βαθιά κλιματική κρίση». Το 2022, ο Μπάιντεν αναγνώρισε την κλιματική σημασία των ώριμων και παλαιών δασών για ένα υγιές κλίμα και ζήτησε τη διατήρησή τους σε ομοσπονδιακά εδάφη.

Πιο πρόσφατα, τον Δεκέμβριο του 2023, η Δασική Υπηρεσία των ΗΠΑ ανακοίνωσε ότι αξιολογούσε τον αντίκτυπο της αλλαγής των σχεδίων διαχείρισης για 128 ομοσπονδιακά δάση των ΗΠΑ για την καλύτερη προστασία των ώριμων και παλαιών συστάδων ανάπτυξης – η πρώτη φορά που μια κυβέρνηση αναλαμβάνει δράση αυτού του είδους.

Αυτά τα μέτρα στοχεύουν να καταστήσουν τα υπάρχοντα παρθένα δάση πιο ανθεκτικά. να διατηρήσουν τα οικολογικά οφέλη που παρέχουν, όπως η παροχή οικοτόπου για απειλούμενα και απειλούμενα είδη· δημιουργία νέων περιοχών όπου μπορούν να αναπτυχθούν παλιές συνθήκες ανάπτυξης· και παρακολούθηση της υγείας των δασών με την πάροδο του χρόνου. Τα τροποποιημένα εθνικά σχέδια διαχείρισης δασών θα απαγόρευαν επίσης την υλοτόμηση παλαιών δέντρων για πρωτίστως οικονομικούς σκοπούς – δηλαδή την παραγωγή ξυλείας. Η συγκομιδή των δέντρων θα επιτρέπεται επίσης για άλλους λόγους, όπως η αραίωση για τη μείωση της σοβαρότητας των πυρκαγιών σε θερμές, ξηρές περιοχές όπου οι πυρκαγιές είναι πιο συχνές.

CC BY-ND“data-src=”https://s.yimg.com/ny/api/res/1.2/mGd8.eUzbqbVolOR5wj3Yw–/YXBwaWQ9aGlnaGxhbmRlcjt3PTcwNTtoPTkzOQ–/https://media.zenfs_contice_10000000000000000/en/en 5a 605442d6d812f1d1e62 ” />

Αξίζει να σημειωθεί, ωστόσο, ότι η υλοτομία ελάχιστα λαμβάνεται υπόψη στην αρχική ανάλυση της Δασικής Υπηρεσίας, παρά τις μελέτες που δείχνουν ότι προκαλεί μεγαλύτερες απώλειες άνθρακα από τις πυρκαγιές και τις προσβολές από παράσιτα.

Σε μια ανάλυση σε 11 δυτικές πολιτείες των ΗΠΑ, οι ερευνητές υπολόγισαν τον συνολικό υπέργεια άνθρακα που χάθηκε από τα δέντρα λόγω της αποψίλωσης των δασών, των προσβολών από σκαθάρια και των πυρκαγιών μεταξύ 2003 και 2012 και διαπίστωσαν ότι η αποψίλωση των δασών αντιπροσώπευε το ήμισυ αυτού. Στις πολιτείες της Καλιφόρνια, του Όρεγκον και της Ουάσιγκτον, οι εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα που σχετίζονται με τις καλλιέργειες ήταν κατά μέσο όρο πέντε φορές μεγαλύτερες από εκείνες από τις πυρκαγιές μεταξύ 2001 και 2016.

Μια μελέτη του 2016 διαπίστωσε ότι σε εθνικό επίπεδο μεταξύ 2006 και 2010, οι συνολικές εκπομπές άνθρακα από την υλοτομία ήταν συγκρίσιμες με τις εκπομπές από όλους τους σταθμούς ηλεκτροπαραγωγής με καύση άνθρακα των ΗΠΑ ή με τις άμεσες εκπομπές από ολόκληρο τον κατασκευαστικό τομέα.

Pacific Southwest Forest Service, USDA/Flickr, CC BY“data-src=”https://s.yimg.com/ny/api/res/1.2/oOzYLKVYNjupOrxIyBxaVQ–/YXBwaWQ9aGlnaGxhbmRlcjt3PTcwNTtoPTY3NQ–/https://media.zenfs_contice 10000000000000000000000000000000000000000000000000001 6b 47509b83e2653b8358″/ >

Πίεση καταγραφής

Η ομοσπονδιακή γη χρησιμοποιείται για διάφορους σκοπούς, όπως η βιοποικιλότητα και η διατήρηση της ποιότητας του νερού, η αναψυχή, η εξόρυξη, η βόσκηση και η παραγωγή ξυλείας. Μερικές φορές αυτές οι χρήσεις μπορεί να έρχονται σε σύγκρουση μεταξύ τους – για παράδειγμα, η διατήρηση και η καταγραφή.

Η νομοθεσία που διέπει τη διαχείριση γης πολλαπλών χρήσεων δεν εξετάζει ρητά την κλιματική αλλαγή και οι ομοσπονδιακοί φορείς δεν έχουν ενσωματώσει με συνέπεια την επιστήμη της κλιματικής αλλαγής στα σχέδιά τους. Ωστόσο, στις αρχές του 2023, το Συμβούλιο Περιβαλλοντικής Ποιότητας του Λευκού Οίκου ζήτησε από τις ομοσπονδιακές υπηρεσίες να εξετάσουν τις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής όταν προτείνουν σημαντικές ομοσπονδιακές ενέργειες που έχουν σημαντικό αντίκτυπο στο περιβάλλον.

Αρκετά μεγάλα έργα υλοτομίας σε δημόσιες εκτάσεις χαρακτηρίζονται σαφώς ως σημαντικές ομοσπονδιακές ενέργειες, αλλά πολλές χιλιάδες στρέμματα εξαιρούνται νομικά από μια τέτοια ανάλυση.

Στις δυτικές Ηνωμένες Πολιτείες, μόνο το 20% των σχετικά πλούσιων σε άνθρακα δασών, κυρίως σε ομοσπονδιακά εδάφη, προστατεύονται από την υλοτομία και την εξόρυξη. Μια μελέτη στις χαμηλότερες 48 πολιτείες διαπίστωσε ότι το 76% των παλαιών και παλαιών δασών σε ομοσπονδιακά εδάφη κινδυνεύουν από την υλοτόμηση. Η αποψίλωση αυτών των δασών θα απελευθερώσει περίπου το ήμισυ του άνθρακα από τα υπέργεια δέντρα στην ατμόσφαιρα μέσα σε μία έως δύο δεκαετίες.

Μια ανάλυση 152 εθνικών δασών σε όλη τη Βόρεια Αμερική διαπίστωσε ότι πέντε δάση στον Βορειοδυτικό Ειρηνικό είχαν την υψηλότερη πυκνότητα άνθρακα, αλλά μόνο το 10 έως 20% αυτών των περιοχών προστατεύονταν στα υψηλότερα επίπεδα. Η πλειονότητα των ώριμων και παλαιών δασικών εκτάσεων του έθνους δεν προστατεύεται από την υλοτόμηση και τα τρέχοντα σχέδια διαχείρισης απαιτούν την υλοτόμηση μερικών από τα μεγαλύτερα εναπομείναντα δέντρα.

Αφήστε τα γέρικα δέντρα να μεγαλώσουν

Η διατήρηση των δασών είναι μια από τις πιο αποτελεσματικές και οικονομικά αποδοτικές επιλογές για τη διαχείριση του ατμοσφαιρικού διοξειδίου του άνθρακα, και τα ώριμα και τα παλιά δάση εκτελούν αυτό το έργο πιο αποτελεσματικά. Σε αντίθεση με ορισμένες άλλες προτεινόμενες κλιματικές λύσεις, δεν απαιτούν ακριβές ή πολύπλοκες τεχνολογίες που καταναλώνουν ενέργεια για την προστασία και την επέκταση.

Το να επιτραπεί στα αρχαία και ώριμα δάση να συνεχίσουν να αναπτύσσονται θα αφαιρέσει και θα αποθηκεύσει τη μεγαλύτερη ποσότητα ατμοσφαιρικού άνθρακα από τον αέρα τις κρίσιμες δεκαετίες που έρχονται. Όσο πιο γρήγορα σταματήσει η αποψίλωση αυτών των δασών, τόσο περισσότερη προστασία του κλίματος μπορούν να επιτύχουν.

Ο Richard Birdsey, πρώην επιστήμονας άνθρακα και κλίματος της Δασικής Υπηρεσίας των ΗΠΑ και επί του παρόντος ανώτερος επιστήμονας στο Κέντρο Έρευνας για το Κλίμα Woodwell, συνέβαλε σε αυτό το άρθρο.

Αυτή είναι μια ενημέρωση ενός άρθρου που δημοσιεύτηκε αρχικά στις 2 Μαρτίου 2023.

Αυτό το άρθρο αναδημοσιεύτηκε από το The Conversation, έναν μη κερδοσκοπικό, ανεξάρτητο ειδησεογραφικό οργανισμό που σας φέρνει γεγονότα και αναλύσεις για να σας βοηθήσει να κατανοήσετε τον περίπλοκο κόσμο μας.

Το έγραψε ο: Beverly Law, Κρατικό Πανεπιστήμιο του Όρεγκον και ο William Moomaw, Πανεπιστήμιο Tufts.

Διαβάστε περισσότερα:

Το Beverly Law υποστηρίζεται από το Conservation Biology Institute.

Ο William Moomaw λαμβάνει χρηματοδότηση από το Rockefeller Brothers Fund.