Το 1900, μια γαλλική εταιρεία ελαστικών δημοσίευσε έναν οδηγό εστιατορίου για να ενθαρρύνει τους οδηγούς να βγουν στο δρόμο και να αγοράσουν περισσότερο από το προϊόν τους – εξαιρετικό μάρκετινγκ περιεχομένου που ήταν πολύ μπροστά από την εποχή του. Η απονομή των «αστέρων» ξεκίνησε τη δεκαετία του 1930 και γνωρίζουμε την υπόλοιπη ιστορία: δημιουργήθηκε μια νέα αναφορά για το καλό φαγητό. Σήμερα, η Michelin ελπίζει να γράψει ένα νέο κεφάλαιο με το Keys, ένα σύστημα βραβείων τριών επιπέδων όπως τα αστέρια αλλά για ξενοδοχεία, το οποίο ελπίζει ότι θα γίνει το ίδιο σημείο αναφοράς για τη διαμονή.
Αυτό δεν είναι εντελώς νέο έδαφος για τη Michelin. Ο οδηγός περιλάμβανε πάντα προτάσεις διαμονής και ήδη απαριθμεί 5.000 ξενοδοχεία παγκοσμίως. Όπως και με τους αστέρες της μαγειρικής, τα κλειδιά απονέμονται μετά από επίσκεψη ανώνυμων κριτών, η ταυτότητα των οποίων διατηρείται εμπιστευτική για να αποφευχθεί οποιαδήποτε ειδική μεταχείριση. Οι επιθεωρητές, ανώτεροι επαγγελματίες ξενοδοχείων και εστιατορίων από όλο τον κόσμο, εργάζονται σε επιτροπές για να επιλέξουν ποια ξενοδοχεία θα προβληθούν.
Σύμφωνα με τον Gwendal Poullennec, τον διεθνή διευθυντή του Michelin Guide, οι επιθεωρητές αναζητούν ξενοδοχεία που προσφέρουν «τις πιο αξιόλογες εμπειρίες» σε μια σειρά κριτηρίων: αρχιτεκτονική και εσωτερικός σχεδιασμός, ποιότητα και συνέπεια στην εξυπηρέτηση, συνολική προσωπικότητα και χαρακτήρας, value for money Τιμή ξενοδοχείου και μια σημαντική συμβολή στην εμπειρία των επισκεπτών σε ένα συγκεκριμένο περιβάλλον.
Η ανακοίνωση των κλειδιών ξεκίνησε, Φυσικά, με τη γαλλική αγορά τον Απρίλιο του 2024, τις ΗΠΑ και την Ισπανία να ακολουθούν λίγο αργότερα. Οι επιλογές για την Ιταλία και την Ιαπωνία αναμένεται να ανακοινωθούν αργότερα αυτό το έτος και περισσότερες χώρες αναμένεται να προστεθούν καθώς προχωρά η πρακτική.
Η γαλλική αγορά διαθέτει τον μεγαλύτερο αριθμό βραβευμένων κλειδιών μέχρι σήμερα, με 24 ξενοδοχεία Three Key, που σημαίνει «μια εξαιρετική διαμονή». Οι γαλλικές τουριστικές αρχές θεωρούν ήδη ότι η Γαλλία είναι παγκόσμιος ηγέτης στα πολυτελή ταξίδια. Για το λόγο αυτό, το βραβείο «Palace» καθιερώθηκε το 2010, το οποίο απονέμεται μόνο σε γαλλικά ξενοδοχεία πέντε αστέρων που πληρούν κριτήρια όπως σπα και παγκόσμιας κλάσης. Πρώτης τάξεως υπηρεσία θυρωρού.
Ουσιαστικά, είναι σαν να ταξινομείτε ένα ξενοδοχείο ως ένα ξενοδοχείο έξι αστέρων: αυτά που το κάνουν, όπως το Le Bristol, τείνουν να βρίσκονται σε διαφορετικό πρωτάθλημα από άλλα ξενοδοχεία όσον αφορά τη χλιδή, και έχουν κάποια που να ταιριάζουν με Τιμές που ανέρχονται σε 2.000 € ανά νύχτα ή περισσότερο (εκτός πρωινού!). Υπάρχουν 31 από αυτά τα ακίνητα σε όλη τη χώρα, 12 από τα οποία βρίσκονται στην πρωτεύουσα.
Μερικά από αυτά βραβεύονται με Three Keys σε αυτή τη νέα κατάταξη Michelin, συμπεριλαμβανομένου του La Réserve, το οποίο βαθμολόγησα με 9 στα 10 και είναι γνωστό για τη μοντέρνα αντίληψη της κλασικής πολυτέλειας. Το εστιατόριό του Le Gabriel βραβεύτηκε και φέτος με τα πολυπόθητα τρία αστέρια Michelin. Είπα τότε: «Εκτός από το εξαιρετικό στυλ του σταρ σχεδιαστή Jacques Garcia, αυτό το υπερπολυτελές ξενοδοχείο στο Παρίσι προσφέρει μια ασυναγώνιστη τοποθεσία σε μια από τις πιο αριστοκρατικές περιοχές της πόλης. Υπάρχουν 14 δωμάτια και 26 σουίτες». τα μικρότερα από τα οποία έχουν το μέγεθος ενός τυπικού -Έχετε ένα παριζιάνικο διαμέρισμα. Η υπηρεσία μπάτλερ είναι στάνταρ, ενώ το σπα προσφέρει μια σειρά από υψηλής ποιότητας περιποιήσεις.»
Το ξενοδοχείο συνοδεύεται από παραδοσιακές grandes dames, όπως το Le Bristol, το οποίο βαθμολόγησα με 9 στα 10. Αυτό το ξενοδοχείο ουσιαστικά επιτρέπει στους επισκέπτες να νιώσουν σαν την Belle στη Disney Η Πεντάμορφη και το τέρας Όταν ο Lumière, το τραγουδιστικό κηροπήγιο, ανακοινώνει: «Δέσε την χαρτοπετσέτα σου στο λαιμό σου, Chérie, και εμείς θα φροντίσουμε για τα υπόλοιπα, είπα στην κριτική μου, «Το συναίσθημα είναι ένα παραδοσιακό μεγαλείο, από το φυσικό κλειδί κάθε δωμάτιο στο αρχικό ασανσέρ από τη δεκαετία του σαράντα και τη βιρμανική γάτα Fa-Raon, που ζει εδώ». [retired in 2021 and replaced by a kitten called Socrate]συχνά βρισκόταν να κοιμάται κάτω από μια καρέκλα του Λουδοβίκου XV στο λόμπι».
Το Four Seasons Hotel George V στο εκλεπτυσμένο «Χρυσό Τρίγωνο» του Παρισιού λαμβάνει επίσης κορυφαίες βαθμολογίες, όπως και το Le Meurice, η Plaza Athénée και φυσικά το Ritz στην Place Vendôme. Όλα αυτά τα ιδρύματα έχουν επίσης απονεμηθεί από ένα έως έξι αστέρια Michelin για τα εστιατόριά τους.
Ωστόσο, τα Palaces και τα Three Keys δεν είναι συγκρίσιμα, ίσως υποδηλώνοντας ότι εξυπηρετούν έναν ελαφρώς διαφορετικό σκοπό – κυρίως επειδή η Michelin στοχεύει σε μια παγκόσμια βαθμολογία και δεν περιορίζεται στη γαλλική αριστεία. Οι επιθεωρητές Michelin επέλεξαν το Maison Villeroy των 11 δωματίων για τρία κλειδιά, παρόλο που δεν είναι «παλάτι».
Αν και κατάλαβα τις περισσότερες από τις επιλογές στη λίστα της Γαλλίας, υπήρξαν μερικές παραλείψεις που με εξέπληξαν – το Byblos στο St. Tropez, για παράδειγμα, επίσης ένα ξενοδοχείο παλατιού. Ήμουν εδώ πρόσφατα και σκέφτηκα ότι ήταν εκεί πάνω με τα καλύτερα. ο τηλεγράφοςΟ κριτικός επαίνεσε το στυλ που αποτίει φόρο τιμής στην προέλευση του ψαροχώρι του St. Tropez, την πρώτης τάξεως υπηρεσία που αντιμετωπίζει τους πάντες σαν σταρ του σινεμά, και το κομψό beach club.
Με εξαίρεση το Mandarin Oriental, όλα τα παλάτια του Παρισιού λαμβάνουν τουλάχιστον ένα κλειδί. Η Lutetia στην αριστερή όχθη και η χερσόνησος κοντά στην Αψίδα του Θριάμβου λαμβάνουν δύο κλειδιά. Θα έλεγα ότι είναι εξίσου παρακμιακά με τα τρία βασικά αντίστοιχά τους: Η Lutetia έχει μια σουίτα 10.000 ευρώ τη βραδιά με μια συλλογή φωτογραφικών μηχανών Francis Ford Coppola, ενώ η Peninsula έχει ένα εξατομικευμένο μενού γευσιγνωσίας χαβιαριού και βερνίκι νυχιών στο δωμάτιο στεγνωτήρια . Μένουμε να υποθέσουμε γιατί αυτοί οι δύο δεν μπαίνουν στην κορυφαία ομάδα, αν και ίσως η Lutetia να μην έχει εστιατόριο με αστέρι Michelin είναι ένας παράγοντας.
Όπως και με τις κριτικές εστιατορίων, υπάρχει ένα ορισμένο ποσό μυστηρίου εδώ. Οι θαυμαστές των αστεριών Michelin εκτιμούν τη φευγαλέα φύση του βραβείου, αλλά επικρίνεται επίσης για τον ελιτισμό και την αδιαφάνειά του.
Ο Poullennec έδωσε μερικές ακόμη ενδείξεις για το τι αναζητούν οι επιθεωρητές. Σύμφωνα με τον ίδιο, τα επιλεγμένα ξενοδοχεία «προσφέρουν στους ταξιδιώτες μια διαμονή που εγγυάται ότι αντικατοπτρίζει τον προορισμό και τις παραδόσεις του». [via the likes of] Εξαιρετικά εξατομικευμένα κλινοσκεπάσματα, προσαρμόσιμος φωτισμός όλη την ημέρα, εξατομικευμένες ανέσεις στο δωμάτιο κ.λπ., καθώς και δέσμευση για βιωσιμότητα.»
Η λίστα των ΗΠΑ, η οποία κυκλοφόρησε στις 24 Απριλίου, περιλαμβάνει 11 ξενοδοχεία Three Key, 33 Two Key και 80 One Key ξενοδοχεία. Περιλαμβάνει θρυλικές διευθύνσεις όπως το Chateau Marmont στο Λος Άντζελες (Two Keys) και το Chelsea στη Νέα Υόρκη (One Key) – αλλά και νεότερες, προσανατολισμένες στο σχεδιασμό διευθύνσεις: το Wythe Hotel στο Μπρούκλιν (One Star) και το Downtown LA Proper Hotel (Δύο Κλειδιά). ) και το ξενοδοχείο SingleThread πέντε δωματίων στη χώρα κρασιού της Καλιφόρνια, το οποίο έχει πλέον τρία κλειδιά με τα τρία αστέρια Michelin από φάρμα σε τραπέζι. Ο κριτικός μας έδωσε ένα σπάνιο 10 στα 10 για φαγητό και ποτό.
Η ισπανική επιλογή περιλαμβάνει πέντε ξενοδοχεία με τρία βασικά, 12 ξενοδοχεία δύο κλειδιών και 80 ξενοδοχεία με ένα κλειδί, με έναν συνδυασμό από βίλες της πόλης όπως το Mandarin Oriental Ritz στη Μαδρίτη (Three Keys) και νησιωτικές ομορφιές όπως το Es Princep στην Πάλμα ντε Μαγιόρκα (Ένα Key ) και διευθύνσεις με τρόφιμα όπως το Akelarre στο San Sebastián, το οποίο τώρα πρέπει να βρει χώρο για να αποθηκεύσει τα Two Keys του δίπλα στα Three Stars του.
Αλλά δεν είναι μόνο το bling-bling. Ειδικότερα, η πιο διαδεδομένη αξιολόγηση ενός κλειδιού αφήνει περιθώρια για αναφορά διαφορετικών τύπων ακινήτων. Μεταξύ των 127 στη Γαλλία βρίσκουμε μερικές αντισυμβατικές επιλογές, όπως το μοντέρνο boutique ξενοδοχείο Hôtel des Grands Boulevards του Experimental Group. Έτυχε να είμαι εκεί την περασμένη εβδομάδα και η νεαρή ομάδα ήταν έκπληκτη και χαρούμενη που την υποδέχτηκαν.
Ο John O’Ceallaigh, ιδρυτής του γραφείου συμβούλων πολυτελών ταξιδιών και περιεχομένου Lute, πιστεύει ότι είναι μια έξυπνη κίνηση για τη Michelin να επανατοποθετηθεί στον πιο καινοτόμο χώρο των ταξιδιών.
«Αν και η προσέγγισή μας στο φαγητό με αστέρι Michelin έχει εξελιχθεί τρομερά τις τελευταίες δεκαετίες, η αντίληψη για το τι αποτελεί ένα εστιατόριο με αστέρι Michelin έχει εδραιωθεί σε μεγάλο βαθμό στο παρελθόν», είπε. «Αυτό που βρίσκω συναρπαστικό εδώ είναι ότι η Michelin έχει την ευκαιρία να διευρύνει την αντίληψή μας για το τι είναι ένα πολυτελές ξενοδοχείο. Με ενδιέφερε ιδιαίτερα η καταχώριση των ΗΠΑ επειδή ορισμένα από τα Keys ήταν πολύ πιο ισότιμα ή μοντέρνα σχεδιασμένα ακίνητα από ό,τι θα περίμενε κανείς».
Το Loire Valley Lodges, ένα πολυτελές καταφύγιο σε δεντρόσπιτο χωρίς Wi-Fi, εναλλασσόμενους επισκέπτες σεφ και σπα, ήταν μια άλλη άτυπη επιλογή στη λίστα της Γαλλίας. «Ήθελα να δημιουργήσω ένα ξενοδοχείο που δεν υπήρξε ποτέ στη Γαλλία», είπε η ιδρύτρια και διευθύντρια του Anne Caroline Frey. Η Frey είπε ότι ήταν “πολύ έκπληκτη και πολύ περήφανη” που το ξενοδοχείο της έλαβε One Key και πιστεύει ότι το γεγονός ότι περιλαμβάνεται ένα ακίνητο σαν το δικό της – όπου τα δέντρα αντικαθιστούν τον κλιματισμό και τα walkie-talkies αντικαθιστούν τα τηλέφωνα – “δείχνει ότι τα πρότυπα στον κλάδο της φιλοξενίας αλλάζουν και εξελίσσονται, όπως και η κοινωνία».
Στην ισπανική λίστα, το One Key απονεμήθηκε στην Petunia, ένα funky-cool boutique ξενοδοχείο που στεγάζεται σε παραδοσιακά κτίρια Finca στην Ίμπιζα. Ένα άλλο παράδειγμα ενός πιο χαλαρού, μοντέρνου ξενοδοχείου με εστίαση στην ευεξία που έχει αναγνωριστεί από τη Michelin. «Ήταν μεγάλη έκπληξη να λάβω ένα κλειδί Michelin!» είπε ο Γενικός Διευθυντής Josep Sastre. «Αυτή η αναγνώριση αντανακλά τη δέσμευση της ομάδας […] και μας παρακινεί να βελτιώσουμε περαιτέρω την προσφορά μας».
«Τα Keys δεν ανταμείβουν έναν κατάλογο υπηρεσιών και ανέσεων», λέει ο Poullennec. «Γιορτάζουν τις αυθεντικές εμπειρίες με μια αποφασιστικά ανθρώπινη προσέγγιση. Προορίζονται να αποτελέσουν μια αξιόπιστη αναφορά για τους ταξιδιώτες και μια απάντηση στην «υπερ-επιλογή» και την τυποποίηση του τουρισμού».
Αυτή μπορεί να είναι η πιο τολμηρή κίνηση του κατασκευαστή ελαστικών από το 1900.