Πριν από έξι χρόνια, ο επιθετικός της Τσέλσι, Νίκολας Τζάκσον, έπαιζε ξυπόλητος ποδόσφαιρο στη γενέτειρά του στη Σενεγάλη και η ζωή του ήταν τόσο μακριά από τον πλούτο και τη γοητεία της Πρέμιερ Λιγκ που δεν είχε αποκτήσει ποτέ ένα ζευγάρι ποδοσφαιρικά παπούτσια.
Στην πραγματικότητα, το γεγονός ότι ο Τζάκσον εξηγεί πόσο δύσκολο ήταν γι ‘αυτόν να συνηθίσει να παίζει με μπότες είναι μια οδυνηρή υπενθύμιση του πόσο μακριά έχει φτάσει – και πόσο γρήγορα έχει φτάσει – από το Ziguinchor, εννέα ώρες με το αυτοκίνητο νότια από το Ντακάρ. Stamford Bridge, μέσω Villarreal.
Κατά τη διάρκεια μιας διαφωτιστικής μισής ώρας στο προπονητικό γήπεδο Cobham της Τσέλσι, ο Τζάκσον μίλησε για το ταξίδι του στην Premier League και παρείχε στην Telegraph Sport προσωπικές φωτογραφίες από το μέρος όπου ξεκίνησαν όλα και όπου η μητέρα του Jeanne Malack δούλευε μέρα και νύχτα σε μια φάρμα.
«Στο Ziguinchor έπαιζες στο δρόμο, μόνο με τους φίλους σου», είπε ο Jackson. «Δεν υπάρχει σύλλογος, απλά παίζεις επειδή αγαπάς το παιχνίδι. Ίσως παίξει ο ένας εναντίον του άλλου, ένα ευρώ ο καθένας. Διασκεδάστε, παίξτε χωρίς μπότες. Απλά ξυπόλητοι ή ίσως δανειστείτε τις μπότες κάποιου για να παίξετε.»
Όταν ρωτήθηκε αν είχε δικές του μπότες ως παιδί, ο Τζάκσον απάντησε: «Όχι, οι μπότες ήταν ακριβές. Έπαιζα με τα σχολικά μου παπούτσια ή ξυπόλητος. Ίσως ήταν 16 όταν πήρα τις πρώτες μου μπότες. Μου τα αγόρασε η μητέρα μου, ήταν φθηνά, όχι σαν τις γνήσιες μπότες. Ήταν χρησιμοποιημένες μπότες. Δεν έπαιξα μαζί τους από την αρχή γιατί δεν τους είχα συνηθίσει. Είχα συνηθίσει να παίζω με γυμνά πόδια. Άρα πήρε λίγο χρόνο, ήταν λίγο περίεργο.
«Μεγαλώνοντας αγάπησα τον Κριστιάνο Ρονάλντο. Είχα το όνομά του σε ένα πουκάμισο που φορούσα πάντα. Δεν είναι αληθινό πουκάμισο γιατί είναι ακριβά, οπότε δεν τα αγοράζετε. Είχα όμως ένα μπλουζάκι που το έβαλα με στυλό. Το έκανα μόνος μου όταν ήμουν παιδί.
«Φυσικά θα προσποιούμαι ότι είμαι αυτός, αλλά ήταν δύσκολο να παρακολουθήσεις τα παιχνίδια του γιατί έπρεπε να πληρώσεις. Πήγαμε όλοι στο σπίτι του φίλου μου. Θα παρακολουθούσαμε σε μια μεγάλη ομάδα, ποτέ με ένα μόνο άτομο στο σπίτι. Όλοι οι φίλοι μου, όλοι πήγαμε σε ένα σπίτι για να δούμε τη Ρεάλ Μαδρίτης».
Ο θαυμασμός του Τζάκσον για τον Ρονάλντο εξηγεί γιατί πανηγύρισε το πρώτο του χατ-τρικ στην καριέρα του κόντρα στην Τότεναμ με εννέα παίκτες με τον περίφημο πανηγυρισμό “Siuuu” του Πορτογάλου επιθετικού.
«Πάντα τον πανηγύριζα, ακόμα και όταν ήμουν στη Βιγιαρεάλ και σκόραρα δύο γκολ», είπε ο 22χρονος Τζάκσον. «Έτσι, όταν είχα χατ-τρικ, έπρεπε να το κάνω. Τώρα το κάνω μόνο για χατ τρικ, όχι για κάθε γκολ.
«Ήταν το πρώτο μου χατ-τρικ στην καριέρα μου. Ήταν πολύ ιδιαίτερο. Η μπάλα είναι στο σαλόνι μου για να τη δουν όλοι. Ελπίζω να υπάρξουν πολλά περισσότερα, αλλά το πρώτο είναι πάντα πολύ σημαντικό και θα προσπαθήσω να το κρατήσω πολύ ασφαλές».
Εάν η μπάλα του χατ-τρικ βοηθάει στο να καταδειχθεί πόσο μακριά έχει φτάσει και προσθέτει περιεχόμενο στον εορτασμό “Siuuu”, τότε μια άλλη μπάλα είναι σημαντική στην πεποίθηση του Τζάκσον ότι γεννήθηκε ποδοσφαιριστής.
«Οι γονείς μου είπαν ότι όταν ήμουν μικρός, πριν μιλήσω, μου αγόρασαν μια μπάλα. Για να κοιμηθώ, έπρεπε να είμαι στην μπάλα. Ήμουν μωρό. Δεν έβγαλαν φωτογραφία γιατί δεν υπήρχε κάμερα, αλλά κοιμόμουν με μπάλα, αν ξυπνούσα και δεν έβλεπα την μπάλα, θα έκλαιγα. Αυτό μου είπαν όλοι.
«Το ποδόσφαιρο ήταν κάτι που έπρεπε να κάνω. Είναι σαν κάτι που σου δίνει ο Θεός και σου λέει «Θα το κάνεις αυτό».
«Έπρεπε να διαλέξω τον δικό μου δρόμο»
Αυτή η αποφασιστικότητα και η πεποίθηση έπεισε τον Τζάκσον να εγκαταλείψει το σχολείο σε ηλικία 16 ετών, παρόλο που δεν είχε παίξει ποτέ σε μια από τις ακαδημίες της Σενεγάλης και δεν είχε προσελκύσει ποτέ το ενδιαφέρον επαγγελματικού συλλόγου.
«Στη Σενεγάλη, κάποια παιδιά πηγαίνουν σε μια ακαδημία, αλλά η οικογένειά μου, από την πλευρά του πατέρα μου, δεν ήθελε να παίξω, ρώτησαν τον εαυτό τους: “Θα τα καταφέρεις στο ποδόσφαιρο;” γιατί είναι τόσο δύσκολο», είπε ο Τζάκσον.
«Πρέπει να αποφασίσεις αν θα πας σχολείο ή θα προσπαθήσεις να παίξεις ποδόσφαιρο. Παράτησα το σχολείο και όλοι ήταν θυμωμένοι μαζί μου. Αν δεν τα κατάφερνα στο ποδόσφαιρο, δεν ξέρω τι θα έκανα. Ήθελαν να πάω στο σχολείο και να τελειώσω τα πάντα, αλλά έπρεπε να διαλέξω τον δικό μου δρόμο.
«Έπρεπε να παλέψω και να είμαι δυνατός. Δεν πήγαινα σε πάρτι, δεν κάπνιζα, δεν έπινα. Ακόμα δεν το έχω κάνει. Είχα πολλούς φίλους που το έκαναν αυτό, αλλά ήξερα ότι ήμουν μόνος μου και ότι θα ήταν μια δύσκολη ζωή αν δεν λειτουργούσε. Δεν είμαι ο μόνος που είχε μια δύσκολη ζωή στην Αφρική, οπότε δεν το φοβόμουν».
Αν και η μητέρα του Τζάκσον ήταν θυμωμένη με την απόφασή του να εγκαταλείψει το σχολείο, δούλευε μέρα νύχτα για να στηρίξει τον γιο της, ο οποίος πιστεύει ότι όσα κι αν κερδίζει στην Τσέλσι, δεν θα μπορέσει ποτέ να της ξεπληρώσει το χρέος του.
«Ξέρεις τις μαμάδες, κάνουν ό,τι χρειάζεται», είπε ο Τζάκσον. «Απλώς σε αγαπούν και πάντα σε στηρίζουν. Δεν πήγαινα σχολείο, αλλά πάντα με στήριζε και με βοηθούσε.
«Δούλευε σε ένα αγρόκτημα. Πολλοί άνθρωποι καλλιεργούσαν εκεί από όπου κατάγομαι. Έπρεπε να δουλεύει από το πρωί μέχρι το βράδυ για να με στηρίξει. Θα καλλιεργούσε και μετά πουλούσε. Θα πουλούσε τα πάντα, φιστίκια, καρπούζι. Έπαιζα ποδόσφαιρο, δεν το πούλησα ούτε έβγαλα χρήματα με αυτό.
«Δεν θέλω να κάνει τίποτα τώρα. Είναι ακόμα στη Σενεγάλη, θέλει να δουλέψει αλλά δεν τη θέλω. Δεν θέλει να κάθεται σε ένα μέρος, οπότε πρέπει να δούμε.
«Δεν μπορείς ποτέ να ξεπληρώσεις τη μητέρα και τον πατέρα σου. Ειδικά η μητέρα σου, γιατί σε είχε στην κοιλιά της για εννιά μήνες. Ό,τι κάνεις για εκείνη δεν θα είναι ποτέ αρκετό. Προσπαθώ πάντα να κάνω ό,τι μπορώ για να την κάνω ευτυχισμένη».
Το μεγάλο διάλειμμα του Τζάκσον ήρθε όταν εντοπίστηκε από τον πρώην επιθετικό της Φούλαμ Diomansy Kamara και, σε ηλικία 17 ετών, εντάχθηκε στην Casa Sports, που αγωνίζεται στο κορυφαίο επαγγελματικό πρωτάθλημα της Σενεγάλης, για τη σεζόν 2018/19. Μετά από μια δοκιμή με την Μπενφίκα, μετακόμισε στη Βιγιαρεάλ στην Ισπανία πριν υπογραφεί από την Τσέλσι για 32 εκατομμύρια λίρες αυτό το καλοκαίρι.
«Έπαιζα στο δρόμο, αλλά κάποιοι πράκτορες ήρθαν να παρακολουθήσουν τους αγώνες», εξήγησε ο Τζάκσον. «Ο Diomansy έκανε ένα τουρνουά για τους καλύτερους παίκτες στο Ziguinchor και μόλις με είδε εκεί. Από εκεί πήγα στο Casa στην Πρώτη κατηγορία. Ίσως επτά μήνες εκεί και μετά στην Ισπανία.
«Δεν πήγα ποτέ σε σχολή ποδοσφαίρου. Απλώς έπαιζα στο δρόμο, ήμουν γρήγορος και μπορούσα να ντριμπλάρω. Αλλά όταν πήγα στην Ισπανία, ο Ουνάι Έμερι ήταν εκεί και με ανέπτυξε».
Εκτός από τον καιρό στην Αγγλία, το μεγαλύτερο σοκ στο σύστημα για τον Τζάκσον από τότε που μπήκε στην Τσέλσι ήταν ο έλεγχος που αντιμετώπισαν ο ίδιος και οι συμπαίκτες του.
Κατά τη διάρκεια της ήττας από την Μπρέντφορντ, ο Τζάκσον αποσπάστηκε από έναν οπαδό που του φώναζε να «ξυπνήσει» ενώ μιλούσε με τον προπονητή Μαουρίτσιο Ποκετίνο και μετά τον αγώνα το ένστικτό του για γκολ αμφισβητήθηκε από δύο πρώην επιθετικούς που έγιναν γνώστες, ο Άλαν Σίρερ και ο Πίτερ. Σκύψτε, ερωτώμενος.
«Πρέπει να ζητήσω συγγνώμη από τον οπαδό», είπε ο Τζάκσον. «Δεν το είχα ποτέ ξανά. Στη Βιγιαρεάλ παίζεις χωρίς τόση πίεση γιατί είναι διαφορετική ομάδα, αλλά ξέρω ότι η ομάδα προέρχεται από ένα καλό μέρος.
«Συνήθως δεν μιλάω με τους θαυμαστές και δεν αποσπώ την προσοχή μου από αυτά που λένε. Δεν ξέρω τι μου πέρασε. Πρέπει να ήταν απογοήτευση. Αυτό δεν είναι μικρό πράγμα, όλοι στο παιχνίδι περιμένουν από εσάς να κάνετε αυτό που θέλουν να κάνετε. Είναι επειδή σε αγαπούν, όχι επειδή σε μισούν. Θέλουν να τους κάνεις ευτυχισμένους. Τώρα το ξέρω, ήμουν στη Βιγιαρεάλ, αλλά ήταν διαφορετικό περιβάλλον. Δεν υπάρχουν τέτοια πράγματα εκεί. Είναι διαφορετικά στην Τσέλσι».
Ερωτηθείς για την κριτική από τον Σίρερ και τον Κράουτς, ο Τζάκσον πρόσθεσε: «Ο Κριστιάνο έβαζε 30 ή 35 γκολ τη σεζόν και οι άνθρωποι τον επέκριναν.» Δεν ακούστηκε ποτέ να μιλάει γι’ αυτό, απλώς απάντησε με επευφημίες. Άρα δεν με αφορά. Μαθαίνω από αυτόν, δεν θα απαντούσα ποτέ στην κριτική. Ξέρω τι μπορώ να κάνω, πιστεύω στον εαυτό μου».
Όσες κίτρινες κάρτες όσα γκολ
Ενόψει του αγώνα του Σαββάτου στη Νιούκαστλ Γιουνάιτεντ, ο Τζάκσον σημείωσε επτά γκολ για την Τσέλσι, το τελευταίο από τα οποία ήρθε κόντρα στη Μάντσεστερ Σίτι πριν από τη διεθνή διακοπή. Έχει επίσης επτά κίτρινες κάρτες στο όνομά του και έχει ήδη εκτίσει ποινή αποκλεισμού ενός αγώνα αφού πήρε πέντε κίτρινες κάρτες στις πρώτες έξι εμφανίσεις του στο πρωτάθλημα.
Ο Ποτσετίνο είπε ότι θα τιμωρούσε τον Τζάκσον για τις πέντε κρατήσεις του “όχι με τον τρόπο που νομίζεις, δεν είναι θέμα χρημάτων” και ο παίκτης πιστεύει ότι έχει εκτίσει ποινή.
«Μια μέρα έτρεχα και δεν ήξερα γιατί», είπε ο Τζάκσον. «Ίσως να ήταν αυτό. Ήμουν νεκρός εκείνη τη μέρα, νομίζω ότι ήταν η τιμωρία μου. Απλώς με κάλεσαν να τρέξω. Είπα «γιατί, τι έγινε», αλλά έπρεπε απλώς να φύγω. Ήταν γύροι, πολύ σκληροί, η ένταση, και όταν τελείωσα ήμουν ξαπλωμένη. Νομίζω ότι αυτό ήταν.
«Ο προπονητής μου μίλησε και μου είπε να είμαι προσεκτικός. Αν δείξεις κάρτα θα λάβεις κίτρινη κάρτα. Αυτό ήταν το κύριο πράγμα. Σκοπεύω να το αλλάξω».
Θα τελειώσει λοιπόν ο Τζάκσον τη σεζόν με περισσότερα γκολ ή κίτρινες κάρτες; «Δεν με πειράζει να πάρω 40 κίτρινες κάρτες αν πετύχω 30 γκολ! έχω ένα [goals] προορισμός στο μυαλό μου. Θα σας πω στο τέλος της σεζόν όταν φτάσω εκεί. Είμαι σίγουρος ότι μπορώ να το κάνω».