Αντε πάλι. Άλλη μια χρονιά, άλλη μια περίεργη λίστα του Tripadvisor. Η μεγαλύτερη πλατφόρμα ταξιδιωτικών συμβουλών στον κόσμο ανακοίνωσε τους νικητές των ετήσιων βραβείων Travelers’ Choice Best of the Best Hotel Awards, αναγνωρίζοντας τα φετινά ξενοδοχεία με κορυφαία βαθμολογία παγκοσμίως σύμφωνα με τους παγκόσμιους χρήστες της πλατφόρμας.
Φυσικά, η προτίμηση ενός συγκεκριμένου ξενοδοχείου είναι σε μεγάλο βαθμό θέμα προσωπικού γούστου, αλλά αν το πολύχρωμο, γαλλικής έμπνευσης Hotel Colline de France στο Gramado της Βραζιλίας είναι το καλύτερο ξενοδοχείο στον κόσμο, το περίτεχνο Toulson Court στο Scarborough είναι το καλύτερο B&B της Βρετανίας ή το Resident Covent Garden, το κορυφαίο ξενοδοχείο του, τότε ήρθε η ώρα να κλείσω το κλειδί του δωματίου μου και να κάνω check out.
Χρησιμοποιείτε το Tripadvisor; Πρέπει να ομολογήσω ότι δεν το κάνω αυτό, εκτός από περιστασιακά για να ελέγξω αν ένα ξενοδοχείο για το οποίο γνωρίζω ελάχιστα είναι γενικά αποδεκτό ή όχι. Οι θετικές κριτικές δείχνουν ότι ένα μέρος έχει καλή διαχείριση, αλλά οι απόψεις αμέτρητων αγνώστων που δεν αποκαλύπτουν καν το πραγματικό τους όνομα είναι δύσκολο να εμπιστευτούν πραγματικά, και αυτό που φαίνεται να αγαπούν μπορεί να μην μου αρέσει και το αντίστροφο.
Σίγουρα αγαπάτε το Covent Garden που κατοικεί. Η δυσδιάκριτη είσοδος του καλύτερου ξενοδοχείου στο Ηνωμένο Βασίλειο βρίσκεται ανάμεσα σε ένα περίπτερο για φαγητό και καπνό και ένα υποκατάστημα του Greggs στη γωνία της Strand Street και της Bedford Street, που οδηγεί στο Covent Garden. Ποτέ δεν μου άρεσε το Strand, μια θλιβερή, μη ελκυστική οδός που οδηγεί στην πλατεία Τραφάλγκαρ, αν και το Covent Garden είναι φυσικά μια εξαιρετική βάση για ένα ξενοδοχείο στο κεντρικό Λονδίνο.
Όσον αφορά την εμφάνιση, το Resident δεν είναι κάτι το ιδιαίτερο. Το γκρι είναι το κυρίαρχο χρώμα – γκρι λόμπι, γκρι διάδρομοι, γκρι κουτί κρεβατοκάμαρες με γκρι κουρτίνες που δεν έχουν προσωπικότητα εκτός από ένα ριχτάρι, μερικά μπλε και κόκκινα μαξιλάρια στα κρεβάτια και το ίδιο ακριβώς αφηρημένο στάμπα παραπάνω. Αν το ξενοδοχείο κρινόταν μόνο από την εμφάνισή του, σίγουρα δεν θα μπορούσε να θεωρηθεί το καλύτερο στη Βρετανία, ακόμη και αν επιτρέπονται διαφοροποιήσεις στη γεύση – αυτή η ιδέα είναι απλά πολύ τραβηγμένη για να το σκεφτούμε.
Το ίδιο ισχύει και για τις ανέσεις: αυτό είναι ένα ξενοδοχείο χωρίς εστιατόριο, αίθουσα πρωινού, γυμναστήριο, σαλόνι, μόλις 57 δωμάτια που κυμαίνονται από όχι μεγάλα έως πολύ μικρά. Όλα τα δωμάτια είναι ίδια, το καθένα με ενσωματωμένη μίνι κουζίνα (φούρνος μικροκυμάτων, νεροχύτης με βρύση φίλτρου Brita, βραστήρας, μηχανή Nespresso, τσάι και καφές). κομψό μπάνιο με γκρι μαρμάρινα πλακάκια. υψηλής ποιότητας κρεβάτι τσέπης με ελατήρια με καλά κλινοσκεπάσματα. Εξυπνη τηλεόραση; και μια στρογγυλή τραπεζαρία/τραπέζι εργασίας με δύο καρέκλες και ένα φωτιστικό Anglepoise από τον Paul Smith. Το king δωμάτιο μου είχε έναν τοίχο με παράθυρα με θέα στην παραλία. Χρησιμοποίησα μια καρέκλα ως κομοδίνο και μετάνιωσα για τη σειρά από βύσματα και πρίζες που έκρυβαν τη θέα μου στον απέναντι τοίχο.
Μπορεί αυτό να είναι πραγματικά το καλύτερο ξενοδοχείο σε ολόκληρο το Ηνωμένο Βασίλειο; Η γοητεία, ο χαρακτήρας, η ιστορία και μια όμορφη τοποθεσία δεν μετράνε τίποτα; Από άποψη σχέσης ποιότητας/τιμής, παρόλο που τα πρότυπα του ξενοδοχείου, συμπεριλαμβανομένης της καθαριότητας, είναι υψηλά και τα ξενοδοχεία στο Λονδίνο είναι πιο ακριβά από ποτέ, υπάρχουν άλλα παρόμοια ξενοδοχεία στην περιοχή που προσφέρονται σε χαμηλότερη τιμή και ακόμη και οι θαυμαστές του Tripadvisor αξιολογούν την αξία για χρήματα ελαφρώς χαμηλότερα. Νομίζω όμως ότι δύο στοιχεία (κανένα από τα παραπάνω φυσικά) έχουν φέρει τον Κάτοικο σε αυτό το ύψος και ένα από αυτά, το επιτελείο του, είναι εντυπωσιακό.
Ο πρώτος λόγος θα μπορούσε να είναι η συνεργασία του ξενοδοχείου με το Tripadvisor. Όταν κοιτάξετε τον ιστότοπο, θα παρατηρήσετε ότι η αρχική σελίδα κατέχει αμέσως την υψηλή κατάταξή της. Αν κοιτάξετε την καταχώριση στο Tripadvisor, θα δείτε ότι κάθε κριτική που δημοσιεύεται λαμβάνει μια ευγνώμων απάντηση από το ξενοδοχείο. Ορισμένα ξενοδοχεία εκτιμούν το Tripadvisor και τους αλγόριθμούς του περισσότερο από άλλα. Αυτά που το κάνουν, όπως το Resident, τείνουν να προσελκύουν περισσότερες κριτικές και να σκοράρουν υψηλότερα.
Αν και το ίδιο το ξενοδοχείο είναι βαρετό και μάλλον βαρετό, το μυστικό της επιτυχίας βρίσκεται σε μια χαμογελαστή γραμμή στο λόμπι: την ομάδα της ρεσεψιόν, που φέρνει έναν ασυνήθιστο βαθμό ζεστασιάς, προσωπικότητας και μια γνήσια προθυμία να βοηθήσει. Ο David Orr, ο διευθύνων σύμβουλος των Resident Hotels, έχει μια πληθώρα εμπειρίας φέρνοντας μια ανθρώπινη πινελιά σε απλά, οικονομικά ξενοδοχεία. Ξεκίνησε με το City Inns το 1999, το οποίο έγινε Mint Hotels, και ίδρυσε το Resident (πρώην Nadler) στο Covent Garden το 2020. Soho, Victoria, Kensington, Liverpool και το καλοκαίρι το Εδιμβούργο.
Η Patricia Segurola, η διάχυτη γενική διευθύντρια, ηγείται μιας ομάδας που δεν είναι μόνο άμεση, καθησυχαστική και πραγματικά φιλική, αλλά και ένας θησαυρός πληροφοριών για το Λονδίνο – πολιτισμό, νυχτερινή ζωή, εστιατόρια, μπαρ, ψώνια κ.λπ. – ακόμα και εντός της εταιρείας. Τεστ Insider Knowledge» κατά τη διάρκεια της εκπαίδευσης. Οι περισσότεροι επισκέπτες είναι τουρίστες, πολλοί από τις ΗΠΑ, αλλά η ομάδα 13 ατόμων κάνει ό,τι καλύτερο μπορεί, όπως υποδηλώνει το όνομα του ξενοδοχείου, για να τους κάνει να νιώθουν ντόπιοι κατά τη διάρκεια της διαμονής τους και να εξασφαλίσουν ότι το ξενοδοχείο δεν έχει δικό του εστιατόριο.
Κάθε νωρίς το βράδυ, το Segurola φιλοξενεί δωρεάν ποτά στο λόμπι, όπου οι επισκέπτες μπορούν να συναντηθούν και να συνομιλήσουν. «Μερικοί άνθρωποι δεν έχουν σχέδια να επισκεφτούν το Λονδίνο», μου λέει. Αν θέλουν, μπορούμε να τους βοηθήσουμε να τα καταφέρουν. Δεν φορούν φανταχτερές στολές ή χρυσά κλειδιά στο πέτο τους, αλλά το προσωπικό εδώ είναι πολύ εντυπωσιακό. «Όλα εξαρτώνται από τη στρατολόγηση», λέει ο Segurola. «Είναι τόσο σημαντικό να επιλέγουμε ανθρώπους που μπορούν να ακούν και να επικοινωνούν και που ενδιαφέρονται πραγματικά για εμάς. Τότε μπορούμε να τους εκπαιδεύσουμε».
Για όσους σαν εμένα είναι πολύ τεμπέληδες να χρησιμοποιήσουν τις μίνι κουζίνες τους, υπάρχει ένα σύντομο μενού παράδοσης πρωινού από τη Soho Coffee Co – και αν δεν θέλετε αυτό που υπάρχει στη λίστα, θα σας φέρουν αυτό που θέλετε. Κάποιος στη ρεσεψιόν με άκουσε να μουρμουρίζω ενώ συμπλήρωνα τη φόρμα ότι δεν υπήρχε κρουασάν στο μενού. Παρήγγειλα μόνο τον καφέ, ο οποίος έπρεπε να παραδοθεί στις 8 το πρωί, αλλά όταν έφτασε, από θαύμα υπήρχαν επίσης δύο νόστιμα κρουασάν από ένα τοπικό ζαχαροπλαστείο. Τέτοιες χειρονομίες κάνουν μεγάλα ξενοδοχεία, αλλά τα καλύτερα στη χώρα; Δεν το πιστεύω.
Η Φιόνα Ντάνκαν ήταν καλεσμένη του Κάτοικοι του Κόβεντ Γκάρντεν (020 3146 1790), που προσφέρει δίκλινα δωμάτια από 309 £, χωρίς πρωινό.