Αν οι εξωγήινοι συγχρονίσουν τα σήματα τους με το φως από το σουπερνόβα 1987Α, τότε Αναζήτηση εξωγήινης νοημοσύνης (SETI) εμπλέκεται στην υπόθεση. Οι επιστήμονες στις εγκαταστάσεις λένε ότι μπορεί να είναι σε θέση να βρουν τέτοια σήματα αναζητώντας τα στο λεγόμενο «ελλειψοειδές SETI».
Πριν από περίπου 167.600 χρόνια, ένας μπλε υπεργίγαντας εξερράγη Supernova στο Μεγάλο Μαγγελάνο Σύννεφοαυτό είναι μικρό, δορυφόρος Γαλαξίας που γειτονεύει με τον δικό μας Γαλαξίας. Το φως που προερχόταν από αυτό το σουπερνόβα διέσχισε Χώρος στο 299.792.458 μέτρα ανά δευτερόλεπτο (186.282 μίλια ανά δευτερόλεπτο).
Μετά, στις 24 Φεβρουαρίου 1987, έφτασε Γη.
Σχετίζεται με: Η μηχανική μάθηση θα μπορούσε να βοηθήσει στον εντοπισμό εξωγήινης τεχνολογίας. Να πώς
Ο σουπερνόβα έγινε γνωστός ως SN 1987A και το φως του δεν σταμάτησε στη Γη. Προχώρησε πιο βαθιά, όλο και πιο βαθιά στον γαλαξία μας, όπου και άλλες εξωγήινες ζωές θα μπορούσαν να πάρουν μια ματιά. Από εδώ προέρχεται η έννοια του ελλειψοειδούς SETI. Ορίζεται ως ένας όγκος με ελλειπτικό σχήμα, με τη Γη στη μία εστία και το SN 1987A στην άλλη. Η περιφέρειά του δείχνει μέρη όπου το φως του σουπερνόβα είχε αρκετό χρόνο για να φτάσει σε ένα αστέρι και όπου οποιαδήποτε τεχνολογική ζωή σε έναν πλανήτη που περιστρέφεται γύρω από αυτό το αστέρι θα μπορούσε να εκπέμψει ένα σήμα που θα έφτανε τώρα σε εμάς.
Η ιδέα είναι ότι μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε το ελλειψοειδές SETI ως ένα λεγόμενο σημείο Schelling, μια έννοια από τη θεωρία παιγνίων. Περιγράφει ένα είδος εστιακού σημείου γύρω από το οποίο δύο πρωταγωνιστές – σε αυτήν την περίπτωση που μεταδίδουν εξωγήινους και ανθρώπινους αστρονόμους που παρατηρούν ή ακούνε τα σήματα τους – μπορούν να συντονίσουν τις δραστηριότητές τους χωρίς προηγουμένως να επικοινωνήσουν τις προθέσεις τους. Αν αυτό ακούγεται περίπλοκο, σκεφτείτε ότι το SETI χρησιμοποιεί πόντους Schelling από το Project Ozma του Frank Drake, την πρώτη αναζήτηση του SETI, που πραγματοποιήθηκε τον Απρίλιο και τον Μάιο του 1960. Ο Drake έψαχνε για ραδιοφωνικά σήματα στο θρυλικό μήκος κύματος υδρογόνου των 21 εκατοστών, επειδή υποπτευόταν ότι οι εξωγήινοι θα ανίχνευαν ότι οι αστρονόμοι μας κοιτάζουν τακτικά αυτό το μήκος κύματος. Σκέφτηκε ότι η μετάδοση σε ένα τόσο ευρέως χρησιμοποιούμενο μήκος κύματος θα αύξανε την πιθανότητα ανίχνευσης ενός σήματος.
«Όπως ο Δρ. Όπως τονίζει συχνά η Jill Tarter, οι αναζητήσεις SETI είναι σαν να ψάχνεις για μια βελόνα σε ένα άχυρο 9-D», δήλωσε η Sofia Sheikh του Ινστιτούτου SETI και του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνια στο Μπέρκλεϋ. γνώμη. «Οποιαδήποτε τεχνική που μπορεί να μας βοηθήσει να δώσουμε προτεραιότητα στο πού να κοιτάξουμε, όπως το ελλειψοειδές SETI, θα μπορούσε ενδεχομένως να μας δώσει μια συντόμευση για τα πιο πολλά υποσχόμενα μέρη της θημωνιάς».
Η ελπίδα είναι ότι οι τεχνολογικοί εξωγήινοι που είδαν το SN 1987A θα συγχρονίσουν τα σήματα τους με αυτό, γνωρίζοντας ότι θα το αναζητούσαμε στο ελλειψοειδές SETI. Το πρόβλημα, ωστόσο, ήταν ότι μέχρι πρόσφατα ήταν αδύνατο να αναζητηθεί το ελλειψοειδές με λογικό βαθμό ακρίβειας.
Για να καταλάβουμε γιατί, ας δούμε το SETI και την αστρονομική ιστορία.
Η ιδέα του ελλειψοειδούς SETI δεν είναι νέα. Περιγράφηκε για πρώτη φορά από τον TB Tang στο Journal of the British Interplanetary Society το 1976 και ανεξάρτητα από τον Σοβιετικό αστρονόμο PV Makovetskii το 1977. Εκείνη την εποχή, δεν υπήρχαν προφανείς στόχοι γύρω από τους οποίους να βασιστεί ένα ελλειψοειδές SETI. Ο Makovetskii πρότεινε τη χρήση του Nova Cygni το 1975, το οποίο ήταν μια έκρηξη άσπρος νάνος Συσσώρευση ύλης από σύντροφο κόκκινος νάνος αστέρι, με αποτέλεσμα το σύστημα να γίνει σημαντικά φωτεινότερο για περίπου μία εβδομάδα.
Μετά την ανακάλυψη του SN 1987A, ο Ούγγρος αστρονόμος Iván Almár αναγνώρισε ότι είχε δημιουργήσει ένα νέο θέμα ελλειψοειδούς SETI, και το 1994 ο Αργεντινός αστρονόμος Guillermo Lemarchand περιέγραψε μια αναζήτηση χρησιμοποιώντας αυτό το ελλειψοειδές. Αλλά οι αβεβαιότητες στις αποστάσεις από αστέρια κοντά στην ελλειψοειδή περίμετρο ήταν πολύ μεγάλες. Οι αβεβαιότητες στην απόσταση αντιστοιχούν σε αβεβαιότητες σε χρόνος; αν προσδιορίσουμε λάθος την απόσταση από ένα αστέρι έστω και κατά μισό σφάλμα έτος φωτόςΑυτό σημαίνει, για παράδειγμα, ότι η αναζήτησή μας για συγχρονισμένα σήματα θα ήταν έξι μήνες πολύ νωρίς ή πολύ αργά. Και σε αυτά τα κυνήγια για τεχνολογίες, ο συγχρονισμός μπορεί να είναι κρίσιμος.
Μόλις την τελευταία δεκαετία, με την εκτόξευση της αποστολής Gaia της Ευρωπαϊκής Διαστημικής Υπηρεσίας, που σχεδιάστηκε για να μετρήσει τις θέσεις και τις ιδιότητες ενός δισεκατομμυρίου άστρων, οι αστρονόμοι άρχισαν να προσδιορίζουν τις αποστάσεις από τα αστέρια με την ακρίβεια που απαιτείται για τη δημιουργία του ελλειψοειδούς SETI του SN 1987A Αναζήτηση. Έτσι, μια ομάδα με επικεφαλής τον Τζέιμς Ντάβενπορτ του Πανεπιστημίου της Ουάσιγκτον στο Σιάτλ συνδύασε τα δεδομένα της Γαίας με αστέρια στο ελλειψοειδές SETI που βρίσκεται στη Ζώνη Συνεχούς Παρακολούθησης του Δορυφόρου Έρευνας Εξωπλανητών (TESS) της NASA.
Το TESS ξοδεύει ένα χρόνο μελετώντας κάθε ουράνιο ημισφαίριο και χωρίζει αυτά τα ημισφαίρια σε τομείς. Το TESS παρατηρεί κάθε τομέα για 27 ημέρες, αναζητώντας εξωπλανητικές διελεύσεις πριν προχωρήσει στον επόμενο τομέα. Ωστόσο, υπάρχει μια περιοχή γύρω από κάθε ουράνιο πόλο που εμφανίζεται σε κάθε τομέα. Αυτή είναι η Ζώνη Συνεχούς Παρακολούθησης – Η TESS συλλέγει δεδομένα εκεί για έναν ολόκληρο χρόνο.
Η ομάδα του Ντάβενπορτ εντόπισε 32 αστέρια στη Ζώνη Συνεχούς Παρακολούθησης που βρίσκονται στο ελλειψοειδές SETI, και τα δεδομένα του έτους άφησαν λίγο περιθώριο κινήσεων σε περίπτωση που οι αποστάσεις τους είναι ακόμα ασαφείς. Επειδή το TESS είναι ένα οπτικό τηλεσκόπιο, μπορεί να ανιχνεύσει μόνο οπτικά σήματα και όχι ραδιοφωνικά μηνύματα. Η ομάδα του Ντάβενπορτ εξέτασε το φως από τα 32 αστέρια κατά τη διάρκεια αυτού του έτους, αναζητώντας ανωμαλίες που υποδεικνύουν μια τεχνολογική υπογραφή. Αυτές οι ανωμαλίες θα μπορούσαν να περιλαμβάνουν μια φωτεινότητα από ένα σήμα λέιζερ, μια ανορθόδοξη διέλευση από μια τεχνητή δομή ή ακόμα και μια τεχνητή έκρηξη που μιμείται την καμπύλη φωτός του SN 1987A. Το 1994, ο Lemarchand πρότεινε την αναζήτηση ενός σήματος “ψευδούς πάλσαρ”, καθώς οι εξωγήινοι μπορεί να γνωρίζουν ότι οι αστρονόμοι έψαχναν για ένα πάλσαρ γεννημένος στη φωτιά του σουπερνόβα. (Μέχρι στιγμής, κανένα πάλσαρ δεν έχει ανακαλυφθεί στο SN 1987A.)
Παρόμοιες αναρτήσεις:
— “Σίγουρα πλησιάζει.” Πώς η SETI επεκτείνει την αναζήτησή της για εξωγήινη νοημοσύνη (αποκλειστικό)
– Η αναζήτηση για εξωγήινη νοημοσύνη αποκτά νέο σπίτι στην Οξφόρδη
– Θα μπορούσε η τεχνητή νοημοσύνη να βρει εξωγήινη ζωή πιο γρήγορα από τους ανθρώπους και θα μας το έλεγε;
Αρκεί να πούμε ότι η ομάδα του Ντάβενπορτ δεν βρήκε καμία ανωμαλία και επομένως δεν ανακαλύφθηκαν στοιχεία για εξωγήινους. Ωστόσο, το ελλειψοειδές SETI αυξάνεται συνεχώς (με την ταχύτητα του φωτός, μάλιστα) και θα μετακινηθεί σε άλλα αστέρια στο μέλλον.
Το επερχόμενο ΠΑΝΩΣΕΤΗ Το έργο (Πανοραμικό SETI), το οποίο θα παρατηρεί συνεχώς ολόκληρο τον ουρανό που είναι ορατός από το Παρατηρητήριο Lick στην Καλιφόρνια και θα αναζητά οπτικά και εγγύς υπέρυθρα σήματα λέιζερ, είναι τέλειο για τη μελέτη του ελλειψοειδούς SETI. ο Παρατηρητήριο Vera C. Rubin στη Χιλή θα μπορούσε επίσης να αλλάξει το παιχνίδι όταν τεθεί σε λειτουργία αργότερα αυτή τη δεκαετία.
«Οι νέες έρευνες του ουρανού προσφέρουν πρωτοποριακές ευκαιρίες αναζήτησης τεχνολογιών που συντονίζονται με σουπερνόβα», δήλωσε στη δήλωση η συν-ερευνήτρια Μπάρμπαρα Καμπράλες από το Κολέγιο Σμιθ των Ηνωμένων Πολιτειών.
Η ανάλυση του ελλειψοειδούς SETI και τα αποτελέσματα των αστεριών στη Ζώνη Συνεχούς Παρακολούθησης TESS περιγράφηκαν πέρυσι στο The Astronomical Journal.