Η έρευνα υπογραμμίζει τη θετική επίδραση της γιόγκα και της μεσογειακής διατροφής στην υγεία των ηλικιωμένων

Σε μελέτη που δημοσιεύτηκε πρόσφατα Διατροφικές αξίεςΟι ερευνητές εξέτασαν τις συνδυασμένες επιδράσεις της γιόγκα και της μεσογειακής διατροφής (MD) σε διάφορα αποτελέσματα υγείας σε ενήλικες μεγαλύτερης ηλικίας που κατοικούν στην κοινότητα.

Τα αποτελέσματά τους δείχνουν ότι αυτή η παρέμβαση διάρκειας 12 εβδομάδων βελτίωσε σημαντικά τη διατροφική κατάσταση, την ισορροπία, το βάδισμα, την ευλυγισία και τη μυϊκή δύναμη των συμμετεχόντων.

Μελέτη: Επιδράσεις ενός προγράμματος γιόγκα σε συνδυασμό με μια μεσογειακή δίαιτα στη διατροφική κατάσταση και στη λειτουργική ικανότητα σε ηλικιωμένους που κατοικούν στην κοινότητα: Μια τυχαιοποιημένη ελεγχόμενη κλινική δοκιμήΦωτογραφία: PeopleImages.com – Yuri A/Shutterstock.com

Ιστορικό

Στην Ισπανία το ποσοστό των ηλικιωμένων έχει αυξηθεί σημαντικά. Αυτή τη στιγμή είναι γύρω στο 20% και αναμένεται να αυξηθεί στο 29% έως το 2060. Η ηλικία φέρνει φυσιολογικές αλλαγές που επηρεάζουν την απορρόφηση των θρεπτικών συστατικών, την όρεξη και τον κίνδυνο υποσιτισμού. Επιπλέον, παρατηρείται αύξηση του σωματικού λίπους και μείωση της μυϊκής μάζας.

Οι ηλικιωμένοι αντιμετωπίζουν επίσης μείωση της σωματικής απόδοσης, συμπεριλαμβανομένης της ευελιξίας, της ισορροπίας και της μυϊκής δύναμης, λόγω της μειωμένης σωματικής δραστηριότητας και των αλλαγών που σχετίζονται με την ηλικία στον συνδετικό ιστό και την ιδιοδεκτικότητα. Αυτές οι αλλαγές αυξάνουν τον κίνδυνο πτώσεων, τραυματισμών και μειωμένης ποιότητας ζωής.

Για την εξουδετέρωση αυτών των επιπτώσεων, στρατηγικές όπως η δίαιτα και η άσκηση είναι απαραίτητες. Ο γιατρός δίνει έμφαση στις φυτικές τροφές, στη μέτρια κατανάλωση ψαριών, πουλερικών και γαλακτοκομικών και λίγο κόκκινο κρέας, παρέχοντας σημαντικά θρεπτικά συστατικά για την υποστήριξη της συνολικής υγείας.

Η σωματική άσκηση, ιδιαίτερα οι θεραπείες νου-σώματος όπως η γιόγκα, προσφέρει σημαντικά οφέλη. Η γιόγκα προάγει την απορρόφηση θρεπτικών συστατικών και βελτιώνει την πέψη, την ευελιξία, το εύρος κίνησης και τη μυϊκή δύναμη, συμβάλλοντας στην καλύτερη γενική υγεία και στη λειτουργική ανεξαρτησία στους ηλικιωμένους.

Σχετικά με τη μελέτη

Ο στόχος αυτής της μελέτης ήταν να εξετάσει τη συνδυασμένη επίδραση της MD και της γιόγκα στη διατροφική και λειτουργική υγεία σε ενήλικες μεγαλύτερης ηλικίας.

Οι ερευνητές χρησιμοποίησαν μια τυχαιοποιημένη ελεγχόμενη δοκιμή για να εξετάσουν τα αποτελέσματα μιας παρέμβασης γιόγκα 12 εβδομάδων και MD στην ευελιξία, την ισορροπία, τη δύναμη λαβής και τη δύναμη του σώματος σε μη ιδρυματοποιημένους ηλικιωμένους ενήλικες.

Ένα δείγμα 118 συμμετεχόντων ηλικίας 65 ετών και άνω επιστρατεύτηκε μέσω τηλεφώνου και email. Οι συμμετέχοντες πληρούσαν κριτήρια όπως η μη πρόσφατη συμμετοχή στη γιόγκα και η ικανότητα κατανόησης των οδηγιών του προγράμματος.

Οι συμμετέχοντες χωρίστηκαν τυχαία είτε σε μια πειραματική ομάδα είτε σε μια ομάδα ελέγχου 59 συμμετεχόντων ο καθένας χρησιμοποιώντας ένα σύστημα που δημιουργήθηκε από υπολογιστή. Οι συμμετέχοντες και οι ερευνητές ήταν ασαφείς σχετικά με την κατανομή των ομάδων.

Η πειραματική ομάδα παρακολουθούσε συνεδρίες γιόγκα δύο φορές την εβδομάδα και ακολούθησε δίαιτα MD, ενώ η ομάδα ελέγχου συνέχισε τις συνήθεις δραστηριότητες και τη διατροφή της.

Τα δεδομένα που συλλέχθηκαν περιελάμβαναν δημογραφικές πληροφορίες, τήρηση MD, διατροφική κατάσταση, ευελιξία, ισορροπία και μυϊκή δύναμη που αξιολογήθηκαν πριν και μετά τη διαδικασία.

Η ανάλυση δεδομένων περιελάμβανε διάφορες στατιστικές δοκιμές, συμπεριλαμβανομένων μονομεταβλητών και ANOVA, για σύγκριση των αποτελεσμάτων πριν και μετά την παρέμβαση, με τη σημασία που ορίστηκε στο p < 0,05 και τα μεγέθη των αποτελεσμάτων υπολογίστηκαν σύμφωνα με τον Cohen.

Αποτελέσματα

Στη μελέτη συμμετείχαν 36,96% άνδρες και 63,04% γυναίκες. Το ποσοστό συμμετοχής στις συνεδρίες παρέμβασης ήταν υψηλό (91,6%). Δεν αναφέρθηκαν τραυματισμοί ή ανεπιθύμητες ενέργειες.

Σημαντικές βελτιώσεις παρατηρήθηκαν σε διάφορους δείκτες υγείας μετά τη συνδυασμένη παρέμβαση γιόγκα και MD.

Η συμμόρφωση στην MD έδειξε σημαντικές διαφορές στην ομάδα (και βελτιώσεις με την πάροδο του χρόνου με αξιοσημείωτο μέγεθος επίδρασης (Cohen’s d = 2,18).Η διατροφική κατάσταση βελτιώθηκε επίσης σημαντικά, αν και οι διαφορές στην ομάδα ήταν λιγότερο έντονες (Cohen’s d = 0,05).

Η ισορροπία και το βάδισμα έδειξαν μέτριες βελτιώσεις, με την ισορροπία και το περπάτημα να παρουσιάζουν σημαντικές διαφορές μετά την παρέμβαση (Cohen’s d = 0,40 για την ισορροπία, 0,42 για το βάδισμα).

Οι βελτιώσεις στην ευλυγισία ήταν σημαντικές σε πολλά μέρη του σώματος, με το δεξί χέρι και το αριστερό πόδι να παρουσιάζουν αξιοσημείωτα μεγέθη εφέ (Cohen’s d = 0,43 και 0,37, αντίστοιχα).

Ένα άλλο εύρημα ήταν ότι η ομάδα που έλαβε την παρέμβαση MD σε συνδυασμό με προπόνηση γιόγκα είχε μεγαλύτερες διαφορές μεταξύ των μετρήσεων μυϊκής δύναμης πριν και μετά την παρέμβαση.

Συγκεκριμένα, υπήρξαν σημαντικές διαφορές στο κάτω μέρος του σώματος και τη δύναμη λαβής (Cohen’s d = 0,39 για τη δύναμη λαβής, 0,81 για τη δύναμη του κάτω σώματος).

συμπεράσματα

Η μελέτη κατέληξε στο συμπέρασμα ότι μια παρέμβαση 12 εβδομάδων που συνδυάζει ιατρική παρέμβαση με γιόγκα βελτίωσε σημαντικά τη διατροφική κατάσταση, την ισορροπία, το βάδισμα, τον κίνδυνο πτώσης, την ευελιξία και τη μυϊκή δύναμη σε μη ιδρυματοποιημένους ηλικιωμένους ενήλικες.

Αυτά τα ευρήματα είναι συνεπή με προηγούμενες έρευνες που υποδηλώνουν τα οφέλη της άσκησης και της MD για τους ηλικιωμένους.

Τα δυνατά σημεία της μελέτης περιλαμβάνουν τον τυχαιοποιημένο, ελεγχόμενο και τυφλό σχεδιασμό της, την υψηλή αφοσίωση των συμμετεχόντων και το μεγάλο μέγεθος δείγματος, που αυξάνουν την εγκυρότητα των αποτελεσμάτων.

Ωστόσο, υπάρχουν περιορισμοί στη μελέτη, όπως η αδυναμία τυφλότητας των συμμετεχόντων, ο βραχυπρόθεσμος χαρακτήρας των επιπτώσεων που εξετάστηκαν και ο ολοκληρωμένος χαρακτήρας της παρέμβασης. Αυτό καθιστά δύσκολο να απομονωθεί η συγκεκριμένη συμβολή της γιόγκα ή της δίαιτας και μόνο.

Η μελλοντική έρευνα θα πρέπει να εξετάσει σχέδια με ξεχωριστές ομάδες για κάθε παρέμβαση για να κατανοήσει καλύτερα τις επιμέρους επιπτώσεις τους.

Παρά τους περιορισμούς αυτούς, η μελέτη υπογραμμίζει τη σημασία της σωματικής δραστηριότητας και των διατροφικών παρεμβάσεων για τη βελτίωση της υγείας και της ευημερίας των ηλικιωμένων και μπορεί να χρησιμεύσει ως βάση για πολιτικές δημόσιας υγείας που προάγουν την υγιή γήρανση και μειώνουν την επιβάρυνση των χρόνιων ασθενειών.