Ο μακρύς, ελικοειδής και μπερδεμένος δρόμος για το Euro 2024 κορυφώνεται το απόγευμα της Τρίτης, με τρεις θέσεις για τα play-off να είναι ακόμη ανοιχτές και η Ουαλία να ελπίζει να κατακτήσει μία από αυτές αντιμετωπίζοντας την Πολωνία στο Cardiff City Stadium και κερδίζοντας από το Confidence έχει επωφεληθεί από νίκη τους με 4-1 επί της Φινλανδίας στον ημιτελικό την περασμένη εβδομάδα. Μια παρόμοια επίδοση αυτή τη φορά θα μπορούσε να φέρει στους Dragons την τρίτη συνεχόμενη συμμετοχή τους στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα και το τέταρτο τουρνουά τους σε οκτώ χρόνια.
Ωστόσο, πρέπει να αναγνωριστεί ότι το έργο παραμένει μεγάλο. Ακόμη και μια σχεδόν τέλεια εμφάνιση θα μπορούσε να δώσει στην Πολωνία δύο ευκαιρίες. Αν τύχει να βρεθούν στη θέση του Ρόμπερτ Λεβαντόφσκι, μπορεί να κάνει το υπόλοιπο παιχνίδι χωρίς νόημα, ακόμη και όταν οι δυνάμεις του ξεθωριάζουν.
Όμως, παρά όλα όσα πρέπει να είναι επιφυλακτικοί με τον επιθετικό της Μπαρτσελόνα και τους συμπαίκτες του, ο Ουαλός θα έχει εμπιστοσύνη στο δικό του παιχνίδι και τη δική του προσέγγιση στη νίκη – και υπάρχουν δύο ιδιαίτερα καλοί λόγοι για αυτό.
Το πρώτο μεγάλο και προφανές πλεονέκτημα που έχει η Ουαλία είναι ότι βρίσκεται εντός έδρας. Αυτό υπερβαίνει το να ζεις απλώς σε ένα άνετο περιβάλλον – αυτό θα ήταν ένα μπόνους για σχεδόν οποιαδήποτε χώρα. Για την Ουαλία ήταν περισσότερα. Το παρτιζάνικο γηπεδούχο κοινό είναι ικανό να κάνει σπουδαία πράγματα και να ισοπεδώνει το γήπεδο κατά καιρούς με την ονομαστικά καλύτερη ομάδα – τουλάχιστον για περιόδους αγώνων και σίγουρα από την αρχή. Η άνεση του σπιτιού από μόνη της δεν αρκεί για να εξασφαλίσει μια νίκη, αλλά σίγουρα μπορεί να βοηθήσει τους γηπεδούχους να εγκατασταθούν. Ένα δυνατό ξεκίνημα μπορεί να είναι κρίσιμο.
Από τον Νοέμβριο του 2022, η Ουαλία έχει χάσει μόνο μία φορά εντός έδρας – την ήττα σοκ από την Αρμενία στα προκριματικά – και ακόμη και σε εκείνο το παιχνίδι η Ουαλία πήρε το προβάδισμα. Σε όλα τα δύο χρόνια από τότε που ο Tomas Soucek σκόραρε μετά από μισή ώρα για να δώσει το προβάδισμα στην Τσεχία, η Αρμενία ήταν η μόνη χώρα που έσπασε την οπισθοφυλακή των Dragons πριν το σφύριγμα του ημιχρόνου… μέχρι που το έκανε ο Teemu Pukki την Πέμπτη.
Ακόμα κι αυτό ήταν όταν η Ουαλία ήταν μπροστά και σε καθυστερήσεις.
Η Ολλανδία και η Αγγλία χρειάστηκαν από 50 λεπτά η καθεμία για να σκοράρουν, αν και η τελευταία ήρθε στο «εντός έδρας» της Ουαλίας στο Κατάρ. Η Τουρκία χρειάστηκε 70, η Κροατία 75. Το Ιράν χρειάστηκε επίσης 90 λεπτά στο Μουντιάλ και μετά πέτυχε δύο γκολ. Το Κάρντιφ ήταν σε μεγάλο βαθμό ένα προπύργιο αντίστασης, δίνοντας στην ομάδα χρόνο να δημιουργήσει την πλατφόρμα της και να βρει έναν τρόπο να κάνει τη δική της ζημιά.
Αλλά ακόμα και πέρα από την ουαλική δύναμη αναστολής, η Πολωνία δεν μπορεί να κερδίσει εκτός έδρας.
Για να χρησιμοποιήσω έναν εντελώς ασυνήθιστο όρο για να περιγράψω την εκτός έδρας φόρμα τους την τελευταία μισή περίπου δεκαετία: ήταν σκουπίδια.
Από το 2020 έχουν σημειωθεί μόνο πέντε νίκες στα 18 εκτός έδρας παιχνίδια. Και τέσσερις από αυτές συνέβησαν στον Άγιο Μαρίνο, την Αλβανία, την Ανδόρα και τις Νήσους Φερόε – που δύσκολα αξίζει να αναφερθούν ως αποτελέσματα, για να το πούμε ωμά.
Μόνο ένα αποτέλεσμα ξεχωρίζει υπέρ τους, σε πλήρη αντίθεση με αυτό των γηπεδούχων το απόγευμα της Τρίτης: Σεπτέμβριος 2022 στο Nations League, Ουαλία 0 Πολωνία 1.
Ενώ τα αποτελέσματα έχουν γενικά βελτιωθεί υπό τον Michal Probierz, εξακολουθούν να έχουν χάσει από τη Μολδαβία και την Αλβανία εκτός έδρας τους τελευταίους εννέα μήνες και έχουν κερδίσει μόνο τα Νησιά Φερόε από τότε που κέρδισαν την Ουαλία πριν από ενάμιση χρόνο. Αυτό το παιχνίδι, αυτό το αποτέλεσμα, αναμφίβολα θα αποτελέσει τη βάση για την προσέγγιση των Πολωνών στον τελικό των πλέι οφ, ίσως όχι αποκλειστικά τακτικής, αλλά σίγουρα όσον αφορά τα παιχνίδια μυαλού και την ανάπτυξη της νοοτροπίας στην ομάδα τους.
Είναι απίθανο ο Ρομπ Πέιτζ να δώσει πολύ μεγάλη προσοχή σε αυτό.
Πέρα από το ότι ήταν 18 μηνών εκείνο το βράδυ, η ραχοκοκαλιά της Ουαλίας δεν έμοιαζε καθόλου με αυτήν που παρουσιάστηκε απέναντι στη Φινλανδία. Ο Ρις Νόρινγκτον-Ντέιβις δεν έχει κερδίσει καμία ομάδα από εκείνο το παιχνίδι, ενώ στην άλλη πλευρά των τριών μπακ ήταν ο Μπεν Καμπάνγκο, ο οποίος έχει μόλις επτά συμμετοχές για την ομάδα των ανώτερων συνολικά. Οι διπλοί άξονες στη μεσαία γραμμή ήταν οι Dylan Levitt και Joseff Morrell, που και οι δύο ήταν η δεύτερη επιλογή του Page στην καλύτερη περίπτωση.
Το γεγονός ότι ο Ben Davies, ο Chris Mepham και ο Ethan Ampadu συγκεκριμένα καταλαμβάνουν τρεις από αυτούς τους ρόλους, φέρνει 180 συμμετοχές και πολύ περισσότερη εμπειρία και ποιότητα στην κορυφαία κατηγορία στις τάξεις της Ουαλίας, κάτι που κάνει μεγάλη διαφορά όταν πρόκειται να αντιμετωπίσουμε επιθετικούς για να αγωνιστούμε στο διεθνές επίπεδο.
Αυτό μας φέρνει στη δεύτερη θετική πτυχή της Ουαλίας: τον συνδυασμό Brennan Johnson-Harry Wilson.
Ο Πέιτζ θα μπορούσε να επιλέξει να προσθέσει μια κεντρική επιλογή, καθώς η Πολωνία τείνει να παίζει 3-5-2 αντί 3-4-3, αλλά η επίθεση με τις τρεις άξονες λειτούργησε καλά ενάντια στη Φινλανδία, δίνοντας στους Dragons περιθώριο ελιγμών σε μεγάλες περιοχές και στη ρευστή τριάδα Επιτρέπεται Στην επίθεση, αλλάζετε, μετακινείστε κεντρικά ή μέσα στα κανάλια και όλοι σκοράρουν ή υποστηρίζουν.
Το τρίτο μέρος αυτής της τριάδας, ο Ντέιβιντ Μπρουκς, ήταν επίσης εξαιρετικό – ένα γκολ και μια ασίστ για το όνομά του σε μια ώρα στο γήπεδο – αλλά ο Γουίλσον και ο Τζόνσον έδειχναν ιδιαίτερα καλοί με την εμπλοκή τους στο αριστερό κανάλι, την προθυμία τους να αλλάξουν ρόλους και Αυτό καθιστά δύσκολο για τους αμυντικούς να τους παρακολουθήσουν.
Συμβαίνει ότι στην Πολωνική ενδεκάδα, το δεξί τους κανάλι φαίνεται πιο αδύναμο από άποψη κινητικότητας και αμυντικής αντοχής: ο Przemyslaw Frankowski στο μπακ και ο Jan Bednarek πίσω του στη δεξιά πλευρά ενός μπακ τριών. Ο πρώτος αποτελεί απειλή για το μέλλον και σίγουρα εργάζεται σκληρά, αλλά δεν είναι γνωστός για την επιμονή ή την ακρίβειά του στην αντιμετώπιση της πρόκλησης. Απέναντι σε μια διπλή απειλή από ντρίμπλα στο έδαφος, οι χώροι πίσω και δίπλα του είναι μια σημαντική επιθετική περιοχή για την Ουαλία. Ο Bednarek είναι επίσης καλύτερος παίκτης μπάλας από πίσω από κάποιον που του αρέσει να τον τραβάνε στο πλάι ή να έχει την ταχύτητα στο πάτωμα να κυνηγάει τους δρομείς που τρέχουν δίπλα του.
Το να κινηθεί ο Wilson και ο Johnson να επιστρέψει στην κορυφή θα πρέπει να είναι η προτεραιότητα του Page, ειδικά αν η Ουαλία αναγκαστεί να αντεπιτεθεί μετά την ήττα στη μεσαία γραμμή.
Αυτό μπορεί να είναι από όπου προέρχονται οι πιθανότητές τους – και, είτε τυχαία είτε όχι, η παρηγοριά για την Εσθονία την περασμένη εβδομάδα.
Ο αγώνας πηγαίνει καλά υπέρ των Dragons σε αυτήν την περιοχή του γηπέδου. Τώρα τα αστέρια τους στην Πρέμιερ Λιγκ πρέπει να εφεύρουν και να τελειώσουν την τελική μπάλα για να ξεπεράσουν οτιδήποτε μπορεί να παράγει ο πολωνικός θρύλος της LaLiga στην άλλη άκρη.