Σημείωση συντάκτη: Το Call to Earth είναι μια σειρά εκδόσεων του CNN αφιερωμένη στην αναφορά των περιβαλλοντικών προκλήσεων και λύσεων του πλανήτη μας. Η Πρωτοβουλία Perpetual Planet της Rolex έχει συνεργαστεί με το CNN για να προωθήσει την ευαισθητοποίηση και την εκπαίδευση σε σημαντικά ζητήματα βιωσιμότητας και να εμπνεύσει θετική δράση.
Το Miami Beach της Φλόριντα είναι γνωστό για την αρ ντεκό αίσθηση και τα τιρκουάζ νερά του. Αλλά ακριβώς έξω από την ακτή αυτής της πολύχρωμης πόλης βρίσκεται ένας υποθαλάσσιος κόσμος σε παρακμή.
Ο κοραλλιογενής ύφαλος της Φλόριντα εκτείνεται για σχεδόν 563 χιλιόμετρα (350 μίλια) και φιλοξενεί περίπου 40 είδη κοραλλιών, τα οποία όχι μόνο παρέχουν τροφή και καταφύγιο για την υδρόβια ζωή, αλλά βοηθούν επίσης στην προστασία των παράκτιων κοινοτήτων από ζημιές από τις καταιγίδες.
Όπως και άλλοι κοραλλιογενείς ύφαλοι, αυτό το ζωντανό οικοσύστημα έχει υποφέρει από τις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής τις τελευταίες δεκαετίες. Η Εθνική Υπηρεσία Ωκεανών και Ατμόσφαιρας ανέφερε πρόσφατα ένα τέταρτο παγκόσμιο γεγονός μαζικής λεύκανσης – το δεύτερο την τελευταία δεκαετία.
Η λεύκανση συμβαίνει όταν τα κοράλλια πιέζονται από τις αλλαγές στο περιβάλλον τους και τα πολύχρωμα φύκια που ζουν πάνω τους φυτρώνουν. Τα κοράλλια ασπρίζουν και αρχίζουν να εξασθενούν.
«Αν η λεύκανση συνεχιστεί για μεγάλο χρονικό διάστημα, τα κοράλλια πεθαίνουν», λέει ο Ντιέγκο Λίρμαν, αναπληρωτής καθηγητής θαλάσσιας βιολογίας και οικολογίας στο Πανεπιστήμιο του Μαϊάμι.
Ο Lirman ηγείται του εργαστηρίου Rescue a Reef, στόχος του οποίου είναι να βοηθήσει στη διατήρηση και αποκατάσταση αυτού του πολύτιμου αλλά απειλούμενου οικοτόπου. «Τα παράκτια οικοσυστήματα προστατεύουν τις ακτές μας από τις επιπτώσεις των καταιγίδων και των κυμάτων», λέει ο Lirman. «Είναι οι ταχύρυθμοι του ωκεανού».
Στις ακτές του North Miami Beach, ηγείται ενός υποβρύχιου πειράματος που συνδυάζει φυσικά κοράλλια με μια τεχνητή δομή – δημιουργώντας έναν υβριδικό ύφαλο που ελπίζει ότι θα μιμηθεί την επίδραση ενός πραγματικού κοραλλιογενούς υφάλου.
«Όρια ταχύτητας ωκεανού»
Σε όλο τον κόσμο, τεχνητοί ύφαλοι κατασκευάζονται ολοένα και περισσότερο για να βοηθήσουν στην αποκατάσταση των θαλάσσιων οικοσυστημάτων – από τρισδιάστατα τυπωμένα πλακάκια μέχρι βυθισμένα πλοία. Οι μελέτες δείχνουν ότι οι ανθρωπογενείς κατασκευές μπορεί να είναι αποτελεσματικές, αλλά παράγοντες όπως η τοποθεσία, ο σχεδιασμός και η τοποθέτηση μπορούν να επηρεάσουν το αποτέλεσμα. Το 2009, ο Διεθνής Ναυτιλιακός Οργανισμός των Ηνωμένων Εθνών δημιούργησε κατευθυντήριες γραμμές για την τοποθέτηση τεχνητών υφάλων, σημειώνοντας ότι αυτοί οι ύφαλοι μπορεί να έχουν αρνητικές επιπτώσεις, «ιδιαίτερα όταν χρησιμοποιούνται απόβλητα, ανακυκλωμένα ή ακατάλληλα υλικά».
Το υβριδικό έργο ECoREEF του Lirman αποτελείται από ένα θεμέλιο από σκυρόδεμα καλυμμένο με κοράλλια που μεταφύτευσε από τα φυτώρια του.
Το πείραμα γεννήθηκε στο εργαστήριο, όπου οι εκδόσεις του μοντέλου υποβλήθηκαν σε πολυάριθμες δοκιμές, συμπεριλαμβανομένων εκτεταμένων προσομοιώσεων σε μια ισχυρή γεννήτρια κυμάτων ικανή να αναπαράγει συνθήκες τυφώνων κατηγορίας 5.
Ο Lirman λέει ότι η βάση από μόνη της μπορεί να μειώσει το φαινόμενο του κύματος κατά 60 έως 70%, με τα κοράλλια να το μειώνουν κατά 15 έως 20%.
«Σε συνδυασμό, αυτές οι δύο προσεγγίσεις μπορούν να μειώσουν την ενέργεια των κυμάτων και το ύψος κύματος κατά περίπου 80 έως 90%, το οποίο είναι αυτό που θέλουμε να πετύχουμε για να προστατεύσουμε τις ακτές μας», λέει ο Lirman στο CNN.
Σε συνεργασία με το City of Miami Beach, δύο υβριδικοί ύφαλοι κατασκευάστηκαν τον Μάρτιο του 2023. Η Emily Espandiu, ερευνήτρια στο εργαστήριο αποκατάστασης κοραλλιών του Lirman, λέει ότι τον τελευταίο χρόνο έχουν παρατηρήσει διάφορα είδη ψαριών να εγκαθίστανται στον ύφαλο εκτός από χελώνες, καρχαρίες και ακτίνες.
Λέει στο CNN ότι είδαν επίσης τα κοράλλια που φύτεψαν να φυτρώνουν και να ευδοκιμούν εκεί. «Τώρα μπορούμε να μελετήσουμε πώς επιβιώνουν διαφορετικά είδη και γονότυποι σε αυτές τις συνθήκες και πόσο ανθεκτικά είναι στις υψηλές θερμοκρασίες», λέει.
Κηπουρική κοραλλιών
Η ομάδα του Lirman αναπτύσσει και δοκιμάζει αποικίες κοραλλιών στο πανεπιστήμιο για περισσότερα από 15 χρόνια.
«Προσπαθούμε να καταλάβουμε γιατί μερικά κοράλλια επιβιώνουν ενώ άλλα πεθαίνουν στο ίδιο περιβάλλον», λέει ο Lirman. “Μαθαίνουμε[ing] Τι γίνεται με τη φυσιολογία και τη γενετική των επιζώντων; Και μετά χρησιμοποιούμε αυτές τις πληροφορίες για να δημιουργήσουμε κοράλλια ανθεκτικά στο κλίμα».
Το εργαστήριο πειραματίζεται επίσης με τη «σκλήρυνση του στρες», στην οποία οι ερευνητές εκθέτουν τα κοράλλια σε υποθανατηφόρες θερμοκρασίες για να ενισχύσουν τη φυσιολογική τους απόκριση, καθιστώντας τα λιγότερο ευάλωτα στις κυμαινόμενες θερμοκρασίες των ωκεανών. Στη συνέχεια, τα κοράλλια μεταμοσχεύονται σε φυσικούς υφάλους ή στις υβριδικές δομές.
Κάθε χρόνο, η ομάδα του φυτεύει 10.000 έως 15.000 κοράλλια στους υφάλους του Miami-Dade, λέει ο Lirman.
Τα επόμενα χρόνια, ο Lirman και η ομάδα του σχεδιάζουν να επεκτείνουν σημαντικά το πεδίο εφαρμογής του έργου ECoREEF και να χτίσουν μεγαλύτερες κατασκευές στην περιοχή του Μαϊάμι χάρη στη χρηματοδότηση από το Υπουργείο Άμυνας των ΗΠΑ.
«Αναγνώρισαν ότι η υγεία των παράκτιων οικοσυστημάτων γίνεται ζήτημα εθνικής ασφάλειας όταν οι παράκτιες βάσεις τους πλήττονται από καταιγίδες και μετά δεν μπορούν να κάνουν τη δουλειά τους», λέει ο Lirman στο CNN.
Ένα παγκόσμιο πρόβλημα
Σύμφωνα με τον Lirman, τα θαλάσσια οικοσυστήματα σε όλο τον κόσμο υποβαθμίζονται και υποφέρουν.
Η μεγαλύτερη απειλή για τα κοράλλια παγκοσμίως είναι η κλιματική αλλαγή, η οποία αυξάνει τις θερμοκρασίες των ωκεανών και προκαλεί αλλαγές στα πρότυπα των καταιγίδων και στη χημεία των ωκεανών. Η υπεραλίευση και η βυθοκόρηση παίζουν επίσης ρόλο, λέει ο Lirman. Αυτό κάνει τις παράκτιες περιοχές πιο εκτεθειμένες σε κύματα και πλημμύρες.
«Μετά από κάθε καταιγίδα, το κόστος της ανοικοδόμησης και η απώλεια περιουσιών και ζωών είναι απλά τεράστια», λέει ο Lirman. «Πρέπει να προστατεύσουμε τις ακτές μας και τις λύσεις που βασίζονται στη φύση [like] Οι υβριδικοί ύφαλοι είναι ένας αποτελεσματικός και οικονομικά αποδοτικός τρόπος για να επιτευχθεί αυτό».
Ενώ ο Lirman ελπίζει ότι το πείραμά του μπορεί να χρησιμεύσει ως παράδειγμα για άλλες παράκτιες πόλεις σε όλο τον κόσμο, λέει ότι πρέπει επίσης να περιορίσουμε τις εκπομπές άνθρακα που προκαλούν τη θέρμανση του κλίματος – “αν δεν το κάνουμε, κανένας αριθμός τεχνητών υφάλων δεν θα σώσει τις ακτές μας”.
Για περισσότερες ειδήσεις και ενημερωτικά δελτία του CNN, δημιουργήστε έναν λογαριασμό στο CNN.com