Οι USWNT είναι και πάλι πρωταθλητές. Αλλά οι περιφερειακές δυνάμεις αρχίζουν να λυγίζουν τους μυς τους

By | March 12, 2024

<span><a class=Μεξικό νίκησε το USWNT ήταν στο Concacaf W Gold Cup μόνο για δεύτερη φορά σε 43 αγώνες.Φωτογραφία: Ryan Sun/AP” src=”https://s.yimg.com/ny/api/res/1.2/PsL4KAlPli41mJuuLQzj.Q–/YXBwaWQ9aGlnaGxhbmRlcjt3PTk2MDtoPTU3Ng–/https://media.zenfs.zenfs.com5756000000000000000000/en/en/ δεδομένα fe a77311f6″. src=”https://s.yimg.com/ny/api/res/1.2/PsL4KAlPli41mJuuLQzj.Q–/YXBwaWQ9aGlnaGxhbmRlcjt3PTk2MDtoPTU3Ng–/https://media.zenfs.com/en/theguardian_763/e655761d6ccf168ddf3ec1fea 77311f6″/>

Καθ’ οδόν προς έναν άλλο διεθνή τίτλο, οι ΗΠΑ αντιμετώπισαν αυξανόμενη ποικιλία ταλέντων στο γυναικείο ποδόσφαιρο στη Λατινική Αμερική.

Το ίδιο ισχύει και για τις άλλες παραδοσιακές δυνάμεις του ημισφαιρίου στο εναρκτήριο Concacaf W Gold Cup, το οποίο κέρδισε το USWNT με 1-0 επί της Βραζιλίας το βράδυ της Κυριακής.

Το Μεξικό κέρδισε τη δική του στιγμή «Dos a Cero» νικώντας τις Ηνωμένες Πολιτείες με 2-0 στον αγώνα των ομίλων. Η τέσσερις φορές παγκόσμια πρωταθλήτρια γυναικών κατέγραψε μόλις τη δεύτερη ήττα της σε 43 αγώνες εναντίον της La Triκαι συνολικά μόνο το δεύτερο επί γηπέδου μέσα σε 10 χρόνια.

Σε ένα άλλο αποτέλεσμα-έκπληξη στις αρχές του τουρνουά, το Πουέρτο Ρίκο -που κατετάγη 103ο στην κατάταξη της FIFA- κέρδισε τον Παναμά, που έπαιρνε μέρος σε Παγκόσμιο Κύπελλο Γυναικών για πρώτη φορά πέρυσι, με 2-1. Τρεις μέρες πριν, Λας Μπορικούας κράτησε τη Βραζιλία σε ένα γκολ σε μια ήττα με 1-0.

Στη συνέχεια, ο βασιλιάς Ολυμπιονίκης Καναδάς χρειάστηκε παράταση σε έναν προημιτελικό για να νικήσει την Κόστα Ρίκα με 1-0 – η οποία σχεδόν κέρδισε στο δεύτερο ημίχρονο. Σε έναν άλλο προημιτελικό, το Μεξικό επέζησε από την καθυστερημένη ώθηση της Παραγουάης και εξασφάλισε τη νίκη με 3-2 αφού προηγήθηκε με 2-0. Ο Μεξικανός Esthefanny Barreras έκανε δύο διαδοχικές αποκρούσεις στο δεύτερο ημίχρονο – η πρώτη από πέναλτι, η δεύτερη από κενό σημείο στο ριμπάουντ – για να κρατήσει μακριά την Παραγουάη.

Σχετίζεται με: Η κεφαλιά του Horan εξασφαλίζει τον πρώτο τίτλο W Gold Cup της USWNT ενάντια στη Βραζιλία

«Πολλοί παίκτες που έρχονται τώρα είναι εξαιρετικά έξυπνοι. Έχουν την ικανότητα να κάνουν απλά μαγικά από το τίποτα», είπε ο επιθετικός του USWNT Alex Morgan, ο οποίος χρησιμοποίησε έναν από τους συμπαίκτες της για να ενισχύσει την άποψη της. «Το είδαμε αυτό πριν από οκτώ με 10 χρόνια με τη Rose Lavelle. Αλλά τώρα βλέπουμε ότι κάθε παίκτης έχει απλώς την ικανότητα να έχει την μπάλα στα πόδια του».

Η Morgan, η οποία έχει συμμετάσχει σε τέσσερα Παγκόσμια Κύπελλα Γυναικών και τρεις Ολυμπιακούς Αγώνες από το 2010, παρατηρεί επίσης αυξανόμενη τακτική πολυπλοκότητα. «Βλέπεις τώρα ότι όταν παίρνεις τη μπάλα στην περιοχή του πέναλτι, είναι απλά ένα τελείωμα», είπε. «Οι αμυντικοί πλέον κλείνουν χώρους τόσο γρήγορα που δεν υπάρχει πλέον αρκετός χρόνος για δύο ή τρία αγγίγματα της μπάλας. Νομίζω ότι ο χώρος στη μέση του γηπέδου γίνεται μικρότερος, επομένως η χρήση του πλάτους είναι ένας σημαντικός παράγοντας».

Καθώς οι παίκτες αγωνίζονται στις Ηνωμένες Πολιτείες και όλο και περισσότερο στην Ευρώπη, το γυναικείο ποδόσφαιρο στη Λατινική Αμερική γίνεται όλο και πιο απαιτητικό. Αλλά καθώς το άθλημα ωριμάζει, υστερεί σε όλη την περιοχή στους δύο τομείς που είναι πιο κρίσιμοι για την ανάπτυξή του: τα εγχώρια πρωταθλήματα και η οικονομική υποστήριξη.

Το Μεξικό έχει δείξει πόσο σημαντικό μπορεί να είναι ένα εγχώριο πρωτάθλημα για την ανάπτυξη ταλέντων. Όταν έκαναν το ντεμπούτο τους στο Παγκόσμιο Κύπελλο Γυναικών του 1999, 12 από τους 20 παίκτες τους ήταν γεννημένες στην Αμερική και έπαιξαν σε αμερικανικά κολέγια.

«Δεν είχαμε πρωτάθλημα τότε», είπε η Andrea Rodebaugh, η οποία ξεκίνησε σε αυτό το τουρνουά και τώρα υπηρετεί ως διευθυντής των εθνικών ομάδων γυναικών για την ομοσπονδία του Μεξικού. «Είχαμε μόνο ερασιτεχνικά πρωταθλήματα σε διάφορα μέρη της χώρας. Υπήρχε ένα μεγάλο χάσμα στην προετοιμασία μεταξύ των καλύτερων παικτών στο Μεξικό και του διεθνούς επιπέδου».

Αφού η ένωση επέτρεψε στους εθνικούς της παίκτες να παίξουν στις ΗΠΑ, ίδρυσε τη Liga MX Femenil, η οποία άρχισε να παίζει το 2017. Οι ανδρικοί σύλλογοι της Liga MX οργάνωσαν τις γυναικείες ομάδες, οι οποίες αρχικά απαγόρευαν τους ξένους και στις οποίες έπαιζαν κυρίως παίκτες U23.

Σε κάθε μία από τις επόμενες τέσσερις σεζόν, το πρωτάθλημα αύξησε το όριο ηλικίας πριν το καταργήσει τη σεζόν 2020-21. Οι ξένοι Μεξικανοί θα μπορούσαν να παίξουν τη σεζόν 2019-20. Τη σεζόν 2021-22, κάθε ομάδα μπορούσε να παίξει δύο μη Μεξικανούς παίκτες και να ξεκινήσει προγράμματα για νέους.

Λόγω αυτής της σταδιακής προσέγγισης, 19 από τους 23 παίκτες της ομάδας W Gold Cup του Μεξικού έπαιξαν στην εγχώρια αγορά.

«Το Μεξικό κάνει τα πράγματα σωστά και λειτουργεί ως πρότυπο για την περιοχή», δήλωσε η αμυντική της Κόστα Ρίκα Βαλέρια ντελ Κάμπο, η οποία παίζει στη Liga MX Femenil. «Υπάρχει οργανωμένο πρωτάθλημα. Υπάρχει στρατηγικό σχέδιο. Έχει σταθερούς στόχους. Στο τέλος προφανώς θα φέρει θετικά αποτελέσματα για τους παίκτες του, τις ομάδες του – και φυσικά για την εθνική του ομάδα».

Η Κόστα Ρίκα έχει επίσης εθνικό πρωτάθλημα, αλλά οι παίκτες δεν λαμβάνουν μισθό και συχνά προπονούνται σε υποβαθμισμένες εγκαταστάσεις. «Πιστεύω ότι κάθε παίκτης προσπαθεί να γίνει επαγγελματίας, ακόμα κι αν δεν έχει τις καλύτερες συνθήκες», είπε ο ντελ Κάμπο. «Είδα πώς η Κόστα Ρίκα προσπαθεί να δουλέψει με αυτό που έχει. Σίγουρα δεν είναι και ότι καλύτερο. Αυτή είναι η πραγματικότητα για πολλές εθνικές ομάδες στη Λατινική Αμερική».

Ο ορισμός αυτής της πραγματικότητας είναι η σύγκρουση μεταξύ πόρων, προτεραιοτήτων και προσδοκιών. Η επιθετικός του Παναμά Μάρτα Κοξ, της οποίας η ομάδα τερμάτισε τελευταία στον όμιλό της στο W Gold Cup, εξέφρασε την απογοήτευση που νιώθουν πολλοί παίκτες στην περιοχή.

«Πήγαμε σε ένα Παγκόσμιο Κύπελλο και δεν βλέπω καμία αλλαγή», είπε η Κοξ, η οποία παίζει επίσης στη Liga MX Femenil. «Πρέπει να βελτιωθούμε. Για μένα, το καλύτερο είναι όταν άνθρωποι που έχουν περάσει από αυτό εμπλέκονται και πιστεύουν στο γυναικείο ποδόσφαιρο στον Παναμά. Όσο δεν υπάρχει πρωτάθλημα στη χώρα μου όπως θα έπρεπε, δεν θα μπορούμε να αγωνιστούμε σε επίπεδο άλλων ομάδων. Ένας συμπαίκτης δεν θα προπονηθεί στο σπίτι γιατί μας λείπουν πολλά πράγματα που χρειαζόμαστε».

Η Αργεντινή, που έλαβε μέρος στα δύο τελευταία Παγκόσμια Κύπελλα Γυναικών και κέρδισε το Copa America Femenina το 2006, αναρρώνει από μια παρόμοια σύγκρουση. Το 2015 ο σύλλογος διέκοψε το γυναικείο πρόγραμμα επενδύσεων στην ανδρική ομάδα. Όταν ο σύνδεσμος επανέφερε τη γυναικεία ομάδα το 2017, οι παίκτες έκαναν απεργία για να κερδίσουν μια υποσχεμένη αύξηση στα έξοδα ταξιδιού.

«Είμαστε μια χώρα όπου το γυναικείο ποδόσφαιρο αναπτύσσεται, αλλά η ανάπτυξή μας σίγουρα έχει καθυστερήσει», δήλωσε ο Germán Portanova, προπονητής της Αργεντινής. «Πιστεύω ότι θα ήταν προφανώς υπέροχο να έχουμε τον στόχο να κερδίσουμε το Κόπα Αμέρικα ή το Παγκόσμιο Κύπελλο, αλλά αυτό είναι το τελευταίο βήμα σε ένα μακρύ ταξίδι με πολλά βήματα και σκληρή δουλειά».

Η Mariana Larroquette, η οποία αγωνίζεται στην Αργεντινή από το 2014, περιέγραψε μερικά από αυτά τα βήματα. «Τώρα έχουμε ένα ημι-επαγγελματικό πρωτάθλημα και τώρα έχουμε ανθρώπους που εργάζονται με τις ομάδες νέων», είπε. «Από οικονομική άποψη, δεν λαμβάνουμε καμία υποστήριξη, αλλά η ένωση σχεδιάζει περισσότερους αγώνες της FIFA. Με την υποδομή που μας επιτρέπει να προπονούμαστε στην Αργεντινή, πιστεύω ότι η χρηματοδότηση θα είναι μακροπρόθεσμη».

Δεν λαμβάνουμε καμία οικονομική ενίσχυση, αλλά ο σύνδεσμος προγραμματίζει περισσότερα παιχνίδια

Το Πουέρτο Ρίκο, του οποίου οι παίκτες διαμαρτυρήθηκαν για περισσότερη υποστήριξη το 2018, κάνει παρόμοια δράση. Η εθνική ομοσπονδία διοργάνωσε πρωταθλήματα κάτω των 15 και κάτω των 17 ετών για την ανάπτυξη τοπικών ταλέντων και συνεργάζεται με τη FIFA για τον εντοπισμό παικτών και την ανάπτυξη προπονητών. Το νησί έχει ένα κορυφαίο ερασιτεχνικό πρωτάθλημα του οποίου οι παίκτες “συχνά εργάζονται ή σπουδάζουν με υποτροφίες πανεπιστημίου για να συντηρηθούν”, δήλωσε ο μέσος Danielle Marcano, ο οποίος γεννήθηκε στο Νιου Τζέρσεϊ, φοίτησε σε κολέγιο στο Τενεσί και παίζει επαγγελματικά στην Τουρκία.

Όπως το Μεξικό πριν από 25 χρόνια, το Πουέρτο Ρίκο βασίζεται σε παίκτες γεννημένους στις ΗΠΑ με εμπειρία σε αμερικανικές ομάδες κολεγίων. Με τη βοήθειά τους, το νησί εξασφάλισε την όγδοη θέση συνολικά σε βαθμούς, διαφορά τερμάτων και γκολ στο φετινό W Gold Cup, ισοβαθμώντας με την Κόστα Ρίκα. Η Κόστα Ρίκα έπρεπε να βγάλει το όνομά της από ένα ποτήρι για να φτάσει στα προημιτελικά.

Για να επιταχύνει την ανάπτυξη του γυναικείου ποδοσφαίρου, η Concacaf ξεκίνησε το W Gold Cup για να προσφέρει στις εθνικές της ομάδες πιο ανταγωνιστικά παιχνίδια. Το γήπεδο των 12 ομάδων περιελάμβανε τέσσερις ομάδες της Νότιας Αμερικής. Δύο από αυτούς, η Βραζιλία και η Κολομβία, προκρίθηκαν στους Θερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες του 2024.

Σχετίζεται με: «Η πίεση συνεχίζεται»: Η Racheal Kundananji είναι η πιο ακριβή ποδοσφαιρίστρια στον κόσμο

Το W Gold Cup είναι μέρος αυτού που το Concacaf περιγράφει ως «στρατηγική επένδυση πολλών εκατομμυρίων δολαρίων» στο γυναικείο ποδόσφαιρο που περιλαμβάνει «εξαψήφιες επιχορηγήσεις ταξιδιών και προετοιμασίας» καθώς και «άλλες οικονομικές διανομές και χρηματικά έπαθλα συνολικού ύψους 3,7 εκατομμυρίων δολαρίων».

«Έχουμε μια πολύ μεγάλη ομάδα κοριτσιών, μελλοντικών παικτών, που βλέπουν παιχνίδια που είναι πραγματικά ελκυστικά και συναρπαστικά για τους οπαδούς», δήλωσε ο Pedro López, προπονητής του Μεξικού. «Δεν μιλάω για γυναικείο ή ανδρικό ποδόσφαιρο. Μιλάω για ελκυστικό ποδόσφαιρο. Πιστεύω ότι το όμορφο και ελκυστικό ποδόσφαιρο θα μεγαλώσει το γυναικείο ποδόσφαιρο σε κάθε μία από αυτές τις χώρες. Πιστεύω επίσης ότι θα βοηθήσει την ποδοσφαιρική επιχείρηση σε επίπεδο μάρκετινγκ, επειδή πολλές εταιρείες και μάρκες θα δουν ένα ελκυστικό προϊόν».

Αυτές οι εταιρείες θα μπορούσαν να ενθαρρυνθούν από τη συμμετοχή στον τελικό του W Gold Cup: 31.528, ο υψηλότερος αριθμός όλων των εποχών για γυναικείο παιχνίδι Concacaf.

Ακόμη και με αυξημένη οικονομική στήριξη, ορισμένες χώρες πρέπει να προχωρήσουν περισσότερο από άλλες.

«Ένα μωρό δεν μπορεί να περπατήσει μέχρι να μπορέσει να μπουσουλήσει, και εμείς ακόμα σέρνουμε», είπε ο Eric Acuña, διευθυντής του Ελ Σαλβαδόρ. «Σε 15 χρόνια δεν είχαμε επίσημα παιχνίδια και σε τρία χρόνια έγιναν 48. Δεν χρειάζεται να ανησυχούμε για το μέλλον γιατί πιστεύω ότι θα έχουμε την υποστήριξη. Δεν είναι ιδανικό, αλλά πρέπει να αναγνωρίσουμε πού βρισκόμαστε σε σχέση με την ανδρική ομάδα».

Αλλά όπως πολλοί Λατινοαμερικανοί που υποστηρίζουν το γυναικείο ποδόσφαιρο, η Acuña περιμένει τη μέρα που το μωρό θα σταματήσει να μπουσουλάει.

«Μια μέρα πρέπει να σταματήσουμε να χρησιμοποιούμε τη λέξη «κατασκευή»», είπε. «Αυτή τη στιγμή αυτή η λέξη ταιριάζει στη διαδικασία. Όμως μια μέρα η ομάδα που χτίζουμε θα πρέπει να ανταποκριθεί με αποτελέσματα. Πρέπει να δείξουμε ότι είμαστε καλοί. Ελπίζω ότι πολύ σύντομα, μέσα σε τρία χρόνια, θα το σταματήσουμε και θα αρχίσουμε να ανταγωνιζόμαστε όλους».

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *