Οι WANDERERS έκαναν ένα μεγάλο βήμα προς το Wembley καθώς εκμεταλλεύτηκαν την αδύναμη Barnsley για να προηγηθούν στον ημιτελικό των play-off.
Ο Ντιόν Τσαρλς σκόραρε δύο φορές, μία από το σημείο του πέναλτι, πριν ο Ράντελ Γουίλιαμς πετύχει το αποφασιστικό τρίτο από ένα κόρνερ, καθώς η ομάδα του Ίαν Έβατ κρατούσε τα νεύρα της στο Όουκγουελ.
Πριν από δώδεκα μήνες δυσκολεύονταν να κερδίσουν ένα προβάδισμα ή να σκοράρουν σε μια βραδιά που τους έσπασε τα νεύρα – αλλά κατά τη διάρκεια ενός έντονου αγώνα έδειχναν πάντα να έχουν ένα άλλο γκολ στο μανίκι τους.
Ακόμη και όταν ο Sam Cosgrove έφερε τους Reds σε ένα γκολ – δίνοντάς τους ελπίδες ότι δεν το άξιζαν – υπήρχε ακόμα κάποια ποιότητα στο τανκ.
Ξαναφέρνουν τον Barnsley στο δύσκολο φύλλο το βράδυ της Τρίτης με προβάδισμα δύο τερμάτων και έναν παρτιζάνικο κόσμο.
Οι Wanderers έκαναν μόνο μία αλλαγή στην ομάδα που ξεκίνησε στο Peterborough το περασμένο Σαββατοκύριακο, με τον Paris Maghoma να επιστρέφει στην ομάδα μετά από ασθένεια και τον Kyle Dempsey στον πάγκο.
Οι αναπληρωματικοί περιλάμβαναν τον Joel Coleman, που σημαίνει ότι ο Dan Nlundulu δεν ήταν στην ομάδα της αγωνιστικής.
Υπήρξε πολλή συζήτηση πριν από το παιχνίδι σχετικά με τη σημασία του να πετύχει το πρώτο γκολ και να δώσει το πρώτο χτύπημα σε μια γηπεδούχο ομάδα που αγωνίζεται για αυτοπεποίθηση τον τελευταίο καιρό.
Υπό αυτή την έννοια, ο Μπόλτον ήταν επιτυχημένος. Το γκολ του Τσαρλς στο 23ο λεπτό ήταν η μοναδική πραγματική ποιοτική στιγμή σε ένα ημίχρονο στο οποίο σπάνια υπήρχε παύση για ανάσα και ως εκ τούτου θεωρήθηκε θέαμα.
Ο διεθνής της Βόρειας Ιρλανδίας είχε επιστρέψει στο σκοράρισμα μετά το πέναλτι στο London Road, αλλά όταν ολοκλήρωσε μια εξαιρετική κίνηση στη δεξιά πλευρά με τους Josh Dacres-Cogley, Paris Maghoma και Aaron Collins, μας θύμισε τα ληστρικά ένστικτα που είχαμε πραγματικά. έχασε στην Απουσία του νωρίτερα φέτος.
Ο σταυρός του Maghoma ήταν υπέροχο. Αν είχε περισσότερη κατοχή στα πρώτα 45 λεπτά, η αποφασιστικότητα του Barnsley θα είχε δοκιμαστεί ακόμη περισσότερο.
Αντίθετα, το ποδόσφαιρο στην αρχή ήταν ασταθές, τραχύ και άνισο. Ο Άνταμ Φίλιπς βρισκόταν σε μια από αυτές τις διαθέσεις σουτ και η προσπάθειά του στο κέρλινγκ στο 13ο λεπτό, που άφησε πίσω του το οριζόντιο δοκάρι για λίγα μέτρα, ήταν η καλύτερη από ένα φτωχό γκρουπ.
Οι Eoin Toal και Ricardo Santos έπρεπε να συγκεντρωθούν ενάντια σε μια σταθερή ροή σέντρων από τα δεξιά, με τον Corey O’Keefe να μπαίνει πίσω από τον Randell Williams σε μερικές περιπτώσεις.
Ενώ ο Barnsley είχε λίγα να προσφέρει όσον αφορά την εφευρετικότητα, σίγουρα δεν τους έλειπε η δέσμευση. Και ακόμα και αφού έπεσαν πίσω, οι Γιορκσάιρ δεν έμοιαζαν ότι επρόκειτο να ξεφύγουν ήσυχα.
Οι Wanderers είχαν μερικές ακόμη ευκαιρίες για ημίχρονο. Ο Γουίλιαμς σχεδόν πήδηξε σε όλο το μήκος για να συναντήσει την αριστερή σέντρα του Κόλινς με το κεφάλι του, ο Τσαρλς πέρασε τον τερματοφύλακα Λίαμ Ρόμπερτς στην άκρη της περιοχής του πέναλτι, αλλά έμεινε χωρίς χώρο και υπήρξαν μερικές ακόμη ευκαιρίες για τους Ντάκρες-Κόγκλεϊ και Τζορτζ. Ο Τόμασον χρεώθηκε.
Δεν ήταν πάντα εύκολο να πει κανείς τι ο διαιτητής Will Finnie θα θεωρούσε φάουλ ή θα αγνοούσε εντελώς. Καθώς περνούσε το ημίχρονο υπήρχαν κρατήσεις για τους Φίλιπς, Τόμασον και Μαγκόμα στη μεσαία γραμμή, αφήνοντας κάποιον να αναρωτιέται αν θα μπορούσαμε να κρατήσουμε έναν πλήρη αριθμό παικτών στον αγωνιστικό χώρο.
Ο Μπόλτον δεν φαινόταν πάντα άνετα όταν απαιτούνταν μια πιο άμεση προσέγγιση. Η εκμετάλλευση του χώρου πίσω από τα πλάγια μπακ του Μπάρνσλι και από τις δύο πλευρές των κεντρικών μπακ ήταν ένα καθαρό παιχνίδι δοκιμών και λάθους, χωρίς να λείπουν οι άκαρπες διαδρομές.
Στο ημίχρονο υπήρχε κάποια ανησυχία για τον αρχηγό Σάντος, ο οποίος δεν φαινόταν να κινείται καλά καθώς οι συμπαίκτες του έκαναν τζόκινγκ προς το τούνελ στη γωνία δίπλα στους ταξιδιώτες οπαδούς.
Επέστρεψε στο δεύτερο ημίχρονο -στην πραγματικότητα έδειχνε ακόμα λίγο άβολα- αλλά ήταν αρκετά δυνατός ώστε να κρατήσει μακριά από ένα πρόωρο σερί από τον John McAtee στην άκρη του κουτιού.
Ο Μπάρνσλι θα μπορούσε μόνο να ευχηθεί να αμυνθεί εξίσου δυνατά γύρω από την περιοχή του πέναλτι. Οκτώ λεπτά μετά το δεύτερο ημίχρονο, ο Τσαρλς πανηγύρισε το 20ο γκολ του στη σεζόν αφού σκόραρε από το σημείο του πέναλτι και οι οπαδοί της Μπόλτον τραγούδησαν για το Γουέμπλεϊ.
Ο Τζόρνταν Ουίλιαμς -παίζοντας το 200ο παιχνίδι του για τους Κόκκινους- πούλησε μια κεφαλιά λίγο δίπλα από τον τερματοφύλακά του και ο Σίχαν σούταρε πριν πέσει με ένα κρότο στο έδαφος.
Παρά κάποιες τυπικά προκλητικές γελοιότητες από τον Ερλ, ο οποίος προσπάθησε να καθυστερήσει και να αναστατώσει τον πέναλτι του Μπόλτον, και την αξιοπρεπή προσπάθεια του Ρόμπερτς, το συνολικό προβάδισμα διπλασιάστηκε.
Μόνο ένα υπέροχο μπλοκ από τον Nicky Cadden απέτρεψε ένα τρίτο γκολ λίγα λεπτά αργότερα, όταν ο Williams αποκόπηκε και έπαιξε μια μπάλα πίσω για τον Maghoma. Μετά το κόρνερ, ο Σάντος σούταρε τη μπάλα στα δίχτυα, αλλά ο διαιτητής Φίνι παρατήρησε ένα φάουλ και σταμάτησε τον πανηγυρισμό, τουλάχιστον μεταξύ των παικτών της Μπόλτον. Οι οπαδοί… Λοιπόν, ήταν ακόμα αποφασισμένοι να τραγουδήσουν όλη τη νύχτα.
Από εκεί και πέρα, η δουλειά του Μπόλτον ήταν να σταματήσει να δίνει στον Μπάρνσλι οποιαδήποτε ενθάρρυνση. Οι οπαδοί των γηπεδούχων είχαν ξεκαθαρίσει ότι δεν τους άρεσε αυτό που είδαν και λίγο πριν ο αναπληρωματικός Sam Cosgrove τους δώσει τη διάσωσή τους, υπήρχε πρόβλημα στις εξέδρες πίσω από την εστία του Nathan Baxter.
Μια μάλλον εικαστική μπάλα έβαλε στον πειρασμό τον Toal να μετακινηθεί στη δεξιά άκρη της περιοχής του πέναλτι και να προσπαθήσει να κερδίσει την μπάλα, αλλά αυτός και ο Gethin Jones απέτυχαν να το κάνουν και ένας άλλος αναπληρωματικός, ο Conor Grant, διάλεξε τον Cosgrove. Ο Όουκγουελ ξαναβρήκε ξαφνικά τη φωνή του.
Οι περιπλανώμενοι ήταν ξαφνικά αυτοί που δεν μπορούσαν να βγουν από το δικό τους μισό. Ο Φίλιπς βροντοφώναξε άλλο ένα σουτ το οποίο μπλόκαρε ο Τόμασον και στη συνέχεια αποκρούστηκε έξοχα ο Μπάξτερ μετά από κεφαλιά από κόρνερ.
Ο τέταρτος διαιτητής έδειξε έξι λεπτά καθυστερήσεων, στέλνοντας άλλη μια αχτίδα ελπίδας στους οπαδούς των γηπεδούχων μεταξύ των προειδοποιήσεων του Tannoy να μην μπουν στον αγωνιστικό χώρο.
Ο Φίλιπς συνέχισε την επίθεσή του με ένα άτομο στο τέρμα της Μπόλτον στις καθυστερήσεις, εκτοξεύοντας άλλη μια χαμηλή γωνία προς το τέρμα για να δώσει στον Μπάξτερ άλλο ένα σημαντικό σταμάτημα.
Οι αλλαγές του Μπόλτον συνδυάστηκαν στη συνέχεια – ο Κάμερον Τζερόμ έστειλε τον Ντέμπσεϊ στο τέρμα – αλλά αυτή τη φορά ήταν ο Ρόμπερτς που έκανε τα ηρωικά και απέκρουσε το σουτ.
Οι Wanderers δεν έβαλαν πάρα πολλούς παίκτες μπροστά για να πετύχουν το κόρνερ και δεν χρειάστηκε. Ο Ουίλιαμς επινόησε εικόνες του αείμνηστου, σπουδαίου Paul Comstive καθώς η γωνία του πήγαινε χωρίς βοήθεια στα δίχτυα.
Υπήρχε ακόμη καιρός για κάποιο δράμα στην άκρη του κουτιού, καθώς ο Τοάλ έσπρωξε τον εχθρό του Παπά Τζον, Κόσγκροουβ και έλαβε κίτρινη κάρτα, ενώ το κοινό των γηπεδούχων ούρλιαζε για κόκκινο.
«Χορέψτε όταν ανεβαίνετε!» φώναξαν οι οπαδοί της Μπόλτον καθώς οι παίκτες έφευγαν από το γήπεδο στο τελευταίο σφύριγμα. Λοιπόν, υπάρχει ακόμα πολλή δουλειά να γίνει πριν συμβεί αυτό… Αλλά αυτό ήταν ένα σημαντικό πρώτο βήμα.