Υπάρχει ένα παιχνίδι που μόνο η μειοψηφία των σκιέρ μπορεί να παίξει στη ζωή τους. Ονομάζεται «Σκι μια διαδρομή, ονομάστε μια διαδρομή». Και εκεί έφτασα το τζάκποτ στην πρώτη μου ζαριά.
Καθώς κοίταξα πίσω στην κορδέλα που είχα χαράξει σε έναν άχαρο λευκό καμβά που περιβάλλεται από πριονισμένες κορυφές των Άνδεων, σκέφτηκα το τρόπαιό μου και πώς μια αυτοαποκαλούμενη μέτρια σκιέρ βρέθηκε ανάμεσα στους γίγαντες μιας από τις πιο πολύτιμες ερημιές του πλανήτη. τώρα με Πρώτη Κάθοδο στο όνομά τους.
Το σκι στις πιο απομακρυσμένες γωνιές της Παταγονίας μοιάζει με το πεδίο των σταρ των ταινιών του σκι – και ως επί το πλείστον, αυτό είναι η περίπτωση. Η περιοχή, η οποία καλύπτει περισσότερα από 400.000 τετραγωνικά μίλια της Χιλής και της Αργεντινής, είναι από τις πιο απρόσιτες γωνιές της γης. Εκτείνεται από το νότιο άκρο των Άνδεων, συνορεύει με λίμνες, φιόρδ, τροπικά δάση και παγετώνες και πλαισιώνεται από τον Ειρηνικό και τον Ατλαντικό Ωκεανό. Για να ζήσετε αληθινά τις ανέγγιχτες γωνιές απαιτεί μια αίσθηση περιπέτειας και έναν υγιή τραπεζικό λογαριασμό.
Το όνομα της περιοχής προέρχεται από τη λέξη patagón, η οποία μπορεί να χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά από Ισπανούς εξερευνητές για να περιγράψει τις ιθαγενείς φυλές, που πίστευαν ότι ήταν γίγαντες. Το σκι είναι από καιρό διαθέσιμο στα εμπορικά θέρετρα κοντά σε μεγάλες πόλεις (Portillo, 90 μίλια από το Σαντιάγο· Cerro Catedral, 12 μίλια από το Bariloche). Αλλά τώρα τα πιο απομακρυσμένα σημεία αυτής της τεράστιας παιδικής χαράς, όπου βρίσκονται μερικά από τα τελευταία βουνά στη γη, είναι προσβάσιμα σε σκιέρ που θέλουν να εξερευνήσουν πιο μακριά – χωρίς την ανάγκη για εξειδικευμένη εμπειρία.
Από το φυλάκιο εκτός δικτύου, το Eleven Rio Palena Lodge, ο χειριστής Eleven Experience ανοίγει νέους δρόμους με τις μοναδικές του περιπέτειες για σκι με ελικόπτερο. Ιδρύθηκε από το αμερικάνικο ζεύγος Τσαντ και Μπλέικ Πάικ, η εταιρεία διαθέτει 13 ακίνητα σε όλο τον κόσμο, με την ιδέα του ντουέτου «να τα φτάσουν στα 11» να διαμορφώνει ολόκληρη την εμπειρία. Χάρη σε αυτή την ιδέα, ήμουν στην παρέα της για λιγότερο από 48 ώρες και είχα ήδη ξεπεράσει όλα τα όρια που πίστευα προηγουμένως πιθανά.
Όταν η πρώτη μου πτήση προσγειώθηκε με την ανατολή του ηλίου προς το Σαντιάγο, οι Άνδεις φαινόταν σαν κύματα στον ορίζοντα. Από την πρωτεύουσα της Χιλής, η διαδρομή μου συνέχισε μέχρι τον παραλιακό κόμβο του Πουέρτο Μοντ, από όπου το επόμενο ταξίδι με ένα οκταθέσιο ελικοφόρο αεροπλάνο έδωσε μια πρώτη γεύση από την περιπέτεια που επρόκειτο. Καθ’ οδόν προς την τοποθεσία προσγείωσης της Παλένα και τον τελικό προορισμό μας στο καταφύγιο, πετάξαμε πάνω από χιονισμένα ηφαίστεια και περνούσαμε από κακοτράχαλες κορυφές που κατέβαιναν σε πυκνά δάση.
Η ιδιοκτησία επτά υπνοδωματίων εκτείνεται σε τρεις ορόφους και βρίσκεται σε μια απομονωμένη τοποθεσία στις όχθες του ποταμού Palena. Φτάνοντας την άνοιξη του Νοτίου Ημισφαιρίου —η σεζόν των ελίσκι διαρκεί από τον Σεπτέμβριο έως τον Οκτώβριο— βρήκα τα γύρω 35 στρέμματα ιδιωτικής περιουσίας καταπράσινα και γεμάτα από άγρια ζωή.
Στο εσωτερικό, το κομψό εσωτερικό ήταν ένας πολυτελής συνδυασμός σύγχρονων ανέσεων και ζεστής αισθητικής. Υπήρχαν γυαλισμένα ξύλινα πατώματα, τζάκια από φυσική πέτρα και ράφια γεμάτα αντίγραφα National Geographic, λογοτεχνία για σκι και οδηγούς παρατήρησης πουλιών – αλλά επειδή πρόκειται για ένα καταφύγιο περιπέτειας πέντε αστέρων, υπήρχε επίσης μια αίθουσα εξοπλισμού με όλα τα παιχνίδια που χρειάζονται για εξερεύνηση μιας εβδομάδας, ένα υδρομασάζ με ξύλα και μια υπαίθρια περιοχή asado για να φιλοξενήσει παραδοσιακά μπάρμπεκιου και μια τεράστια βεράντα από την οποία μπορείτε να θαυμάσετε το Milky Way. Και δύο γυαλιστερά ελικόπτερα ήταν παρκαρισμένα στο γκαζόν από πάνω.
«Προσπαθήστε να μην αφήσετε το ελικόπτερο να σας ρουφήξει την ενέργειά σας, χαλαρώστε και μην προσπαθείτε να ελέγξετε τα πράγματα που δεν μπορείτε να ελέγξετε», ήταν η πρώτη συμβουλή που μου έδωσε ο επικεφαλής οδηγός Μάικ Μπάρνεϊ και οι συνάδελφοί μου αρχάριοι στο ελικόπτερο έκαναν την ενημέρωση για την ασφάλεια. της βραδιάς. Μας έδειξαν βίντεο για το πώς να πλησιάζουμε το μηχάνημα (αργά, από το μπροστινό μισό), πώς να σκύβουμε καθώς κατεβαίνει (σκύψτε, τα μάτια ψηλά) και πώς να εισέλθουμε (με ασφάλεια όταν του δίνεται σήμα). Επόμενο ήταν τι να περιμένω από το σκι – και ο φόβος μου να μην έχω τις τεχνικές δεξιότητες για να συνεχίσω με γέμισε τρόμο.
«Οι άνθρωποι πιστεύουν ότι το ελικοσκι είναι ακραίο, αλλά υπάρχει κάτι για όλους. Δεν πηδάμε από ελικόπτερα», διαβεβαίωσε ο Μπάρνεϊ. «Μπορεί να είναι ακραίο, αλλά επιβραδύνουμε εδώ».
Το επόμενο πρωί σηκώθηκα με τα πουλιά για να παρακολουθήσω τους πιλότους μας να προετοιμάζουν τα αεροπλάνα τους. Μετά το πρωινό κατευθυνθήκαμε κατευθείαν στην αίθουσα εξοπλισμού για να φορέσουμε τα λουριά μας (απαραίτητα όταν κάνουμε σκι σε έδαφος παγετώνων) και τον εξοπλισμό ασφαλείας κατά της χιονοστιβάδας, ενώ οι οδηγοί φόρτωσαν τα σκι και τις προμήθειες για μεσημεριανό γεύμα. Κάναμε μια επίδειξη της εθιμοτυπίας του ελικοπτέρου που είχαμε μάθει και στη συνέχεια δοκιμάσαμε τον εξοπλισμό μας. Τα νεύρα ηρέμησαν, ήρθε η ώρα να απογειωθεί.
Το γκαζόν του καταφυγίου εξαφανίστηκε καθώς σηκωθήκαμε από τη σιωπή της κοιλάδας. Αυτό που βρισκόταν μπροστά μας ήταν το πιο συναρπαστικό τοπίο που είχα δει ποτέ – πιο εκτεταμένο και με πυκνή κορυφή από τις Άλπεις, πιο κοντά στο δράμα των Ιμαλαΐων. Καθώς οι πιλότοι μας έκαναν μια τολμηρή γραμμή μέσα από τους βραχώδεις πύργους του Las Tres Monjas (τις τρεις καλόγριες), η καρδιά μου πηδούσε ένα ρυθμό. Οι πλαγιές από κάτω μας κυμαίνονταν από απότομες ρεματιές μέχρι κυλιόμενους παγετώνες και στριφτές λευκές κουβέρτες. Από τη βάση τους στο καταφύγιο, η ομάδα Eleven πρέπει να ερευνήσει συνολικά 2,3 εκατομμύρια εκτάρια εδάφους – το τεράστιο μέγεθος σημαίνει ότι υπάρχει κυριολεκτικά μια κλίση για κάθε επίπεδο δεξιοτήτων.
«Κάνουμε έρευνα εδώ, αυτό είναι που πραγματικά με εμπνέει», είπε ο Barney. «Πετάμε πάνω από νέες κορυφογραμμές βουνών σε νέες περιοχές και βρίσκουμε χιονοδρομικά κέντρα – χαρτογραφούμε τα πάντα.» Και μετά αρχίζει το παιχνίδι.
Για κάποιον που έχει περάσει τη ζωή του στις περιποιημένες, πολυσύχναστες πλαγιές των Άλπεων, η εμπειρία του σκι σε ανέγγιχτο χιόνι και ανεξερεύνητα βουνά είναι αλλόκοτη. Ο Μπάρνεϊ ξεκίνησε και τον ακολούθησα ανυπόμονα. Ένα μαλακό στρώμα σκόνης ελατηρίου έκανε τα σκι μου να κυλούν στην πλαγιά του βουνού με τον δικό μου ρυθμό.
Η πλαγιά ήταν μεγάλη και η κλίση δεν ήταν πιο απότομη από μια αλπική κόκκινη πλαγιά. Κέρδιζα αυτοπεποίθηση με κάθε στροφή και προσπαθούσα να τα καταφέρω όλα καθώς κατέβαινα, ακούγοντας τις κραυγές χαράς από την ομάδα πίσω μου. Γέλασα δυνατά με δυσπιστία και ο ήχος αντηχούσε στα γύρω βουνά. Το έκανα – ελικοσκι – και δεν ήταν δύσκολο ή τρομακτικό: ήταν σκέτη ευφορία.
Έβαλα τη γροθιά μου στον αέρα καθώς σταμάτησα ήρεμα δίπλα στον Barney και το ελικόπτερο που περίμενε μετά από μια κάθοδο 2.000 ποδιών. Κοιτάζοντας πίσω, μπορούσα να δω καθαρά τη γραμμή που είχα ακολουθήσει. «Είναι δικό σου», είπε ο οδηγός μου. «Δεν το έχουμε οδηγήσει ποτέ πριν – τώρα είσαι ο πρώτος.» Το σώμα μου βούιζε από ενδορφίνες που νιώθω καλά.
Πιστοί στο ήθος των Έντεκα, οι επόμενες μέρες έδωσαν περισσότερη από την ίδια αισθητηριακή υπερφόρτωση. Αφού ολοκληρώσαμε έξι διαδρομές την πρώτη μας μέρα, ανεβάσαμε ρυθμό και κάναμε οκτώ διαδρομές την τελευταία μέρα. Εξερευνήσαμε περιοχές που χαρτογραφήθηκαν από τους οδηγούς μας, συμπεριλαμβανομένων των δρομολογίων που ονομάζονται Schnitzel, Hung Jury και Excalibur. Ο Barney εκτίμησε ότι είχαμε ανακαλύψει έξι νέες σειρές για να ηχογραφήσει και να αξιολογήσει η ομάδα του για μελλοντικούς επισκέπτες. Μόνο στα παρθένα Ιμαλάια ή στις απομακρυσμένες περιοχές της Γεωργίας μπορούν οι σκιέρ να βιώσουν παρόμοια εξερεύνηση.
Κάθε τρέξιμο είχε τα δικά του χαρακτηριστικά – από απότομο και ιδρωμένο μέχρι λοφώδες και ήσυχο – και κάθε μέρα περιλάμβανε μεσημεριανό γεύμα στο χωράφι, καθισμένοι σε προεξοχές που σκάβαμε στη χιονοθήκη με τα φτυάρια μας, απολαμβάνοντας προσυσκευασμένα γεύματα και θέα 360 μοιρών. Ένα απόγευμα μαζέψαμε ένα κομμάτι από χαλαρό παγετώνα από το χώρο του πικνίκ μας και το χρησιμοποιήσαμε στα πισκόξυλα της βραδιάς για να δείξουμε την επιτυχία της εξερεύνησής μας.
Η Παταγονία δεν πρόσφερε μόνο γιγαντιαία χτυπήματα αδρεναλίνης στις πίστες. Όταν ο καιρός διέκοψε το σκι, τα ελικόπτερα μας πέταξαν στο Eleven River Camp, όπου περάσαμε μια μέρα κάνοντας ράφτινγκ στον ποταμό Futaleufú (μεταφράζεται ως “μεγάλο νερό”, το ποτάμι πηγάζει από το Εθνικό Πάρκο Los Alerces στην Αργεντινή και διασχίζει την Παταγονία). . Άλλες εκδρομές περιελάμβαναν après στις φυσικές ιαματικές πηγές της La Junta, κωπηλασία στην Παλένα και μονοπάτια πεζοπορίας μέσα από πυκνά δάση coigue μέχρι τη βάση του καταρράκτη El Tronador που βρυχάται.
Στο τέλος της εβδομάδας μου ανάμεσα στους γίγαντες της Παταγονίας, ο κόσμος μου έσκασε με νέες εμπειρίες. Αλλά υπήρχε μια τελευταία πρόκληση: Πώς πρέπει να ονομάζεται το τρέξιμό μου; «Η Λούσι στον παράδεισο με τα διαμάντια», ενημέρωσα τον Μπάρνεϊ. «Μια μικρή βρετανική σφραγίδα σε αυτή την τεράστια παιδική χαρά και μια ωδή στο απόλυτο highlight των διακοπών για σκι».
Είδη πρώτης ανάγκης
Το Eleven Experience (001 970 315 7625; twentyexperience.com) προσφέρει ελικοσκι στο Eleven Rio Palena Lodge από τις 15 Σεπτεμβρίου έως τις 31 Οκτωβρίου 2024. Οι τιμές ξεκινούν από 12.543 £ ανά διανυκτέρευση, με βάση το ελάχιστο μέγεθος ομάδας τριών ατόμων, συμπεριλαμβανομένου του ελικοπτέρου. Σκι, εξοπλισμός, πλήρης διατροφή με ποτά, μεταφορές και βοήθεια προγραμματισμού πριν την άφιξη. Οι πτήσεις μετ’ επιστροφής από το Λονδίνο στο Σαντιάγο με την British Airways (0344 493 0787; britishairways.com) κοστίζουν από 780 £, ενώ οι πτήσεις για το Πουέρτο Μοντ κοστίζουν από 120 £ με LATAM (0800 026 0728; latamairlines.com).
Η Λούσι ήταν καλεσμένη του Eleven Experience
Τα καλύτερα χιονοδρομικά κέντρα της Νότιας Αμερικής για το καλοκαιρινό χιόνι
Όταν τελειώνει η σεζόν του σκι στην Ευρώπη και τη Βόρεια Αμερική, αυτές οι νότιες πίστες αρχίζουν να ανοίγουν.
Portillo
Το Portillo είναι ένα από τα πιο διάσημα χιονοδρομικά κέντρα της Χιλής, με πίστες έως και 3.310 μ. Το θέρετρο έχει 35 διαδρομές για διαφορετικά επίπεδα ικανότητας, αλλά πολλοί σκιέρ και snowboarder προτιμούν το έδαφος εκτός πίστας. Το εντυπωσιακό Grand Hotel Portillo σε κίτρινο χρώμα της μπανάνας βρίσκεται στις όχθες της Laguna del Inca, ψηλά στις Χιλιανές Άνδεις.
Nevados de Chillán
Το χιονοδρομικό κέντρο Nevados de Chillán βρίσκεται έξι ώρες οδικώς νότια του Σαντιάγο σε τρία ενεργά ηφαίστεια – το Nevados de Chillán, το Chillán Nuevo και το Chillán Vejo. Σε υψόμετρο άνω των 3.000 μέτρων, το θέρετρο φιλοξενεί τη μεγαλύτερη πίστα στη Νότια Αμερική, τη «La Tres Marias» μήκους 13 χιλιομέτρων.
Καθεδρικός ναός Cerro
Το Cerro Catedral είναι το μεγαλύτερο χιονοδρομικό κέντρο στην Αργεντινή. Μόλις 12 μίλια από την πόλη Bariloche, η οποία χρησιμεύει ως βάση για τους περισσότερους επισκέπτες, το χιονοδρομικό κέντρο έχει θέα στη λίμνη Nahuel Huapi και προσφέρει θέα στις Άνδεις. Το θέρετρο διαθέτει 53 διαδρομές με διαφορετικά επίπεδα δυσκολίας.
Λας Λένας
Παρά το σχετικά μικρό σύστημα ανύψωσης (υπάρχουν μόνο 10), το έδαφος για σκι στο Las Lenas στην Αργεντινή καλύπτει 43.200 στρέμματα γεμάτα απότομες τσουλήθρες και βραχώδεις γκρεμούς – όχι για τους αδύναμους.
Κοράλκο
Το Εθνικό Καταφύγιο Malalcahuello στη νότια Χιλή φιλοξενεί το μικρότερο ισπανικό θέρετρο Corralco. Το θέρετρο έχει μια από τις μεγαλύτερες περιόδους σκι στη Χιλή και περιβάλλεται από ένα δάσος αραουκαρίας χιλιάδων ετών.