Η Νορθάμπτον φτιάχνει όνομα ως ο μεγαλύτερος παίκτης ράγκμπι της Αγγλίας. Με φιλοδοξία και τόλμη, οι Άγιοι ανέβηκαν στην κορυφή του πίνακα της Premiership και έπαιξαν το πιο ελκυστικό ράγκμπι στο πρωτάθλημα. Αυτό το Σαββατοκύριακο η μάχη συνεχίζεται στο δεύτερο μέτωπο, με έναν προημιτελικό Κυπέλλου Πρωταθλητριών κόντρα στους Μπουλς και, ποιος ξέρει, έναν πιθανό ημιτελικό μετά από αυτόν εναντίον της Λέινστερ ή της Λα Ροσέλ.
Ο Phil Dowson, ο διευθυντής του ράγκμπι, είναι το φωτεινό, λογικό μυαλό που οδηγεί τη Northampton σε νέα ύψη, αλλά ο εγκέφαλος πίσω από τη θεαματική επίθεση είναι ο επικεφαλής προπονητής Sam Vesty. Ο Vesty, ο οποίος εργαζόταν κυρίως ως fly-half ή full-back κατά τη διάρκεια των ημερών που έπαιζε στη Leicester and Bath, άφησε το Worcester για να ενταχθεί στην Northampton ως προπονητής επίθεσης το 2018 πριν φύγει τέσσερα χρόνια αργότερα με την αποχώρηση του πρώην διευθυντή του ράγκμπι Chris Boyd ανέβηκε. .
Ο Vesty μπορεί να είναι ο αρχηγός του τσίρκου Northampton, αλλά υπό την ηγεσία του και του Dowson έχει αναπτύξει επίσης θάρρος και γενναιότητα. Το “Toughness” είναι πώς το περιγράφει το Vesty. Το να παίζεις heads-up ράγκμπι μπορεί να προπονηθεί, αλλά το θάρρος των παικτών της Midland όχι. Γι’ αυτό, παρά την αριστοκρατική προσέγγιση των Saints, το Vesty έχει ακόμα χρόνο για μια ξεχωριστή προσέγγιση.
«Υπάρχει κάτι ωραίο στο να κερδίζεις με διαφορετικούς τρόπους», λέει ο Vesty στην Telegraph Sport. «Μπορείς να είσαι μια δυνατή ομάδα και να περάσεις από τη μέση. Αυτό είναι καλό για το παιχνίδι γιατί υπάρχουν διαφορετικοί τρόποι να κερδίσεις. Αλλά νομίζω ότι όλο το παιχνίδι βελτιώνεται [moving the ball]. Όσο περισσότερο ράγκμπι έχω παρακολουθήσει πρόσφατα – πιθανώς από το Παγκόσμιο Κύπελλο – τόσο περισσότερες ομάδες ανοίγονται και ρισκάρουν. Οι ομάδες της Νότιας Αφρικής που μπορεί να είχαν στο παρελθόν τη φήμη ότι κλωτσάνε και κυνηγούν, αυτοί οι τύποι μετακινούν την μπάλα στο κενό απίστευτα καλά και αντεπιτίθενται φανταστικά. Ανοίγεις το παιχνίδι. Όσο περισσότερο κοιτάζω τις γαλλικές ομάδες, τόσο περισσότερες είναι αυτές.
«Είναι αλήθεια ότι τώρα λένε στους διαιτητές ότι θέλουμε ένα πιο γρήγορο παιχνίδι; Ο τρόπος με τον οποίο σφυρίζει είναι η παράταση του χρόνου της μπάλας στο παιχνίδι. Όλοι θέλουν το παιχνίδι να πάει πιο γρήγορα και έτσι πάει. Ο κόσμος μπαίνει σε αυτό το συγκρότημα.
«Ένα καλό παράδειγμα είναι ο Φιν Ράσελ που πηγαίνει στο Μπαθ. Ξαφνικά ανοίγει το παιχνίδι. Η στάση σας απέναντι στον κίνδυνο έχει αλλάξει.
«Πιστεύω ότι οι άνθρωποι γνωρίζουν ότι θέλουμε να βάλουμε αλήτες σε καθίσματα και να εμπνεύσουμε τους ανθρώπους να παίξουν αυτό το όμορφο παιχνίδι μας».
Η εντυπωσιακή ευφυΐα ράγκμπι του Vesty και ο μολυσματικός ενθουσιασμός του για το άθλημα έχουν προκαλέσει επίσης κύματα έξω από τα East Midlands της πατρίδας του. Τον Φεβρουάριο, ο 42χρονος ανέλαβε την ευθύνη της επίθεσης της Αγγλίας εναντίον της Πορτογαλίας και μετέδωσε τις γνώσεις του στους πιο πολλά υποσχόμενους παίκτες της χώρας. Το ήθος του, το μυστικό της επιτυχίας των Αγίων, είναι απλό.
«Πολλοί άνθρωποι μιλούν για μια μορφή επίθεσης, αλλά έχουμε τη δική μας, ώστε να μπορέσουμε να φύγουμε από εκεί όσο το δυνατόν γρηγορότερα», είπε. «Είμαστε σε θέση να καταστρέψουμε μια άμυνα. Από τη στιγμή που μια άμυνα καταστρέφεται, παίζουμε με αυτό που έχουμε μπροστά μας.
«Όταν ξεκίνησα ήμουν αρκετά προσανατολισμένος στη φόρμα και καθώς προπονήθηκα απομακρύνθηκα όλο και περισσότερο από αυτό. Βλέποντας την Τουλούζη να παίζει και συγκρίνεις τη γαλλική επίθεση -και τις ποιότητές της- με την ιρλανδική επίθεση, η οποία έχει διαφορετικά χαρακτηριστικά αλλά είναι πολύ αποτελεσματική με τον τρόπο της. Αυτές θα ήταν δύο φανταστικές επιθέσεις που πραγματικά θαυμάζω. Η επίθεσή μας έχει εξελιχθεί, αλλά την έχω απλοποιήσει με τα χρόνια.
«Θέλουμε να έχουμε μια απειλή σε όλο το γήπεδο. Έτσι, όταν έχετε παρατεταγμένους 13 αμυντικούς, δημιουργείται ένα κενό μεταξύ τους και θέλουμε να απειλήσουμε κάθε έναν από αυτούς τους χώρους καθώς και τις περιοχές πίσω από τις θέσεις των λακτισμάτων. Ξεκινούν με μια δομή line-out, scrums και kick-offs. Πώς καταστρέφουμε το Δ; [clicks fingers] για να πας μετά να παίξεις τι έχει μπροστά;
“Είναι φανταστικό να το παρακολουθείς – μην με παρεξηγείς, το λατρεύω – αλλά τα πράγματα στα οποία εστιάζουμε είναι πολύ απλά: να βρίσκουμε τάκλιν και να τα φέρουμε καλά στο να τα ολοκληρώνουμε.” μας δίνει τη δυνατότητα να κάνουμε αυτά τα πράγματα: σηκώνουμε τα κεφάλια μας και μιλάμε. Σηκωθείτε, κοιτάξτε ψηλά, μιλήστε δυνατά. Ακολουθήστε αυτές τις τρεις αρχές και τότε θα είμαστε καλοί στο ράγκμπι γιατί οι παίκτες μας είναι καλοί στο ράγκμπι. Ο Alex Mitchell είναι ένας καταραμένος καλός παίκτης ράγκμπι. Θέλουμε να του δώσουμε τη δυνατότητα να είναι καλός παίκτης του ράγκμπι και να μην τον επιβαρύνουμε. Ελευθερώστε τον. Από νοητική σκοπιά -όχι από τεχνική άποψη- είναι να δώσουμε στους ανθρώπους την ελευθερία να παίξουν ό,τι έχουν μπροστά τους. Πόσο συχνά όταν με ρωτούν «Τι να κάνω μετά;» λέω «σηκωθείτε και πάρω μια απόφαση ράγκμπι».
Δεν ωφελεί σε μια πλευρά με απαλή κοιλιά – ακούγεται “αέρινο-νεράιδα”, όπως το θέτει το Vesty. Γι’ αυτό η Νορθάμπτον έχει δώσει έμφαση στη στρατολόγηση δυνατών παικτών και η Vesty θα πρέπει να γνωρίζει έναν όταν τον βλέπει. Ένας Τίγρης τέταρτης γενιάς, ο Vesty ξεκίνησε την καριέρα του ως παίκτης πίσω από ένα από τα πιο τρομερά πακέτα στην ευρωπαϊκή ιστορία του ράγκμπι – αλλά βρήκε επίσης επιθετική έμπνευση στον Pat Howard.
«Ήμουν στη Λέστερ σε μια περίοδο που τα χρόνια της μόρφωσής μου ήταν… Ο πρώτος μου καπετάνιος ήταν ο Μάρτιν Τζόνσον», λέει ο Vesty. «Δεν μπορούσες να πιστέψεις πόσο τυχερός ήσουν. Αλλά το γκρουπ εκεί ήταν γελοίο: Τζόνσον, Μπεν Κέι, Ρίτσαρντ Κόκεριλ, Ντόριαν Γουέστ, Νιλ Μπακ, Μάρτιν Κόρι, Λιούις Μούντι – και άλλοι. Ήταν σκληροί με τον εαυτό τους.Βασικά, μου άρεσε. Αντανακλά ποιος ήμουν και ποιος είμαι. Αυτό ήταν εξαιρετικά διαμορφωτικό. Ήταν τόσο σκληρά που ήταν γελοίο. Και οι σκληροί άνθρωποι συνεχίζουν να εργάζονται σκληρά. Όταν τα πράγματα γίνονται δύσκολα, συνεχίζουν να εργάζονται σκληρά και αυτό είναι που χρειάζεστε.
«Ο Πατ ήταν ο πρώτος μου [senior] Ο προπονητής και πάντα ρωτούσε γιατί προσπαθούσαμε να κάνουμε ορισμένα πράγματα. Πήρα πολλά από αυτόν. Αλλά αν είχα μείνει σε ένα μέρος, θα ήμουν αρκετά στενόμυαλος».
Οι αγώνες τόσο σε εγχώριο όσο και σε ευρωπαϊκό επίπεδο φέρνουν επιπλέον εμπόδια, αλλά υπάρχει πραγματικός ενθουσιασμός στο Northampton. Οι Άγιοι είναι απτόητοι από το μέγεθος της πρόκλησης.
«Γυρίστε με», λέει ο Vesty. «Αν η επιλογή δεν είναι να το έχω αυτό… Μου αρέσει απολύτως. Αυτό είναι το ζητούμενο: να ανταγωνίζεσαι τους καλύτερους. Το backend αυτών των διαγωνισμών είναι όπου θα δοκιμαστείτε πραγματικά.
«Και πόσο ενθουσιασμένοι είμαστε! Είσαι σε μια γειτονιά – και ή είσαι εκεί ή δεν είσαι. Flip, θα προτιμούσα να είμαι εμείς – οποιαδήποτε μέρα της εβδομάδας. Ναι, είναι λίγο αγχωτικό, αλλά προτιμώ να το έχω παρά να μην το έχω. Ρωτήστε με όμως τη Δευτέρα το πρωί!
«Πηγαίνουμε στη δουλειά και πολλές από τις δουλειές μας είναι διασκεδαστικές. Το περιβάλλον μας είναι ένα όμορφο μέρος. πολύ διασκεδαστικό, δύσκολο, αλλά γελάμε ο ένας με τον άλλον και με τον εαυτό μας».
Διασκεδαστικό και δύσκολο; Στη σημερινή τους μορφή, αυτό συνοψίζει καλά τους Αγίους.