Πριν πάρει τη θέση της στο Royal Box στο Wembley την Κυριακή, η Val Weaver θα κάνει ένα ταξίδι στο νεκροταφείο του Έντμοντον για να επισκεφτεί τον αείμνηστο αδελφό της Glenn, τον άνδρα που περιγράφεται ως η «καρδιά» της γυναικείας ομάδας της Τότεναμ.
«Θα ανταλλάξουμε λίγα λόγια», λέει η Γουίβερ για τον αδερφό της, ο οποίος διηύθυνε το κλαμπ σε εθελοντική βάση για περισσότερα από 20 χρόνια πριν από το θάνατό του το 2015 και ήταν πρόεδρος από το 2000. «Τον σκέφτηκα σε ό,τι έκανα γιατί είναι η κληρονομιά του».
Το ταπεινό ξεκίνημα της Τότεναμ και οι προσπάθειες των πολλών εθελοντών που την βοήθησαν μέχρι την εξαγορά της από τον ανδρικό σύλλογο το 2019 θα κάνουν τον τελικό του Κυπέλλου Αγγλίας γυναικών της Κυριακής – τον πρώτο στην ιστορία του – ιδιαίτερα ξεχωριστό για όσους θυμούνται τις μέρες που η Τότεναμ ήταν στη βάση ποδοσφαιρική ομάδα στα πρωταθλήματα του Μεγάλου Λονδίνου. Εθελοντές όπως ο Γουίβερ και η Τζουν Κλαρκ, που διηύθυναν το κλαμπ μετά τον θάνατο του Γκλεν. Η Clarke, η συμμετοχή της οποίας ξεκίνησε όταν η κόρη της έπαιξε για τους U11s υπό τον προπονητή του Glenn στα τέλη της δεκαετίας του 1990, λέει Αθλητικά Telegraph: «Ήμασταν σαν τους δανειολήπτες – σώσαμε και σώσαμε. Τώρα το να δούμε τι παίρνουν τα κορίτσια είναι απλώς εκπληκτικό. Έχουν τις δικές τους εγκαταστάσεις, θα είχαμε σκοτώσει για αυτό».
Η Γουίβερ, η οποία δούλεψε το μεροκάματο της για έξι μήνες μετά τον θάνατο του αδερφού της για να δώσει «λίγη ώθηση» στον σύλλογο, προσθέτει: «Έχουμε κάτι που η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ δεν θα έχει ποτέ και αυτό αναφέρεται στο γεγονός ότι στον τελικό της Κυριακής». Οι αντίπαλοι, η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, κέρδισαν την άνοδο στη δεύτερη κατηγορία μέσω μιας διαδικασίας αίτησης για άδεια αφού δεν είχαν γυναικεία ομάδα για 13 χρόνια, σε αντίθεση με την άνοδο της Τότεναμ στην πυραμίδα μέσω προαγωγών.
Ο διευθύνων σύμβουλος της Τότεναμ, Ντόνα-Μαρία Κάλεν, δήλωσε: «Θυμάμαι τον Βαλ να με πλησιάζει στην κηδεία του Γκλεν και να λέει: «Ντόνα, πρέπει να συνεχίσουμε τους Σπερς Λίδης, αυτό δεν μπορεί να σταματήσει». Ήταν μια εντελώς οργανική ανάπτυξη και το κάναμε με τον δύσκολο τρόπο, όχι με τον εύκολο τρόπο».
Χρειάστηκαν πάνω από 25 χρόνια για να πετύχεις τα όνειρά σου, Γκλεν. Ήταν τιμή μου να βλέπω αυτούς τους ταλαντούχους παίκτες και το προσωπικό να έχουν επιτέλους τη θέση που τους αξίζει στην κορυφαία κατηγορία του γυναικείου ποδοσφαίρου. https://t.co/79K5sZsrsQ
— Valerie Weaver (@valerie_weaver) 2 Μαΐου 2019
Το ταξίδι ξεκίνησε πριν από 49 χρόνια όταν δύο φίλοι, ο Kay Brough και η Sue Sharples, συνίδρυσαν την Broxbourne Ladies μετά την κατάρρευση της παλιάς τους ομάδας, East Herts College. Τώρα που κάθεται στο γραφείο του Κάλεν στο Lilywhite House, δίπλα στο στάδιο Tottenham Hotspur, ο Brough λέει: «Δεν είμαι απολύτως σίγουρος ποιος από εμάς είχε τη φωτεινή ιδέα «Ας φτιάξουμε τη δική μας ομάδα», αλλά δεν ήταν. εύκολο, γιατί τότε οι τοπικές αρχές δεν ήθελαν ουσιαστικά τις γυναίκες να παίζουν στα γήπεδά τους.
«Είχαμε δύο μπάλες ποδοσφαίρου, έναν πλαστικό κουβά, ένα σφουγγάρι και εννέα παίκτες»
«Το πρώτο παιχνίδι που παίξαμε είχαμε ένα σετ φανέλες, δύο μπάλες ποδοσφαίρου, έναν πλαστικό κουβά και ένα σφουγγάρι και εννέα παίκτες για ένα παιχνίδι 11 παικτών. Δεν καταφέραμε να μαζέψουμε 11 παίκτες στο πρώτο παιχνίδι. Ξεκινήσαμε στα πρωταθλήματα του Μεγάλου Λονδίνου, στην κατηγορία τέσσερα στα τέσσερα, και πετύχαμε την άνοδο. Ήμουν πολύ περήφανος για αυτό.”
Το 1991, οι Brough και Sharples – με τη βοήθεια του πρώην γραμματέα του συλλόγου Peter Barnes – έλαβαν άδεια να αλλάξουν το όνομα της ομάδας σε Tottenham Hotspur Ladies. Ο Brough, του οποίου τα καθήκοντα περιελάμβαναν τα πάντα, από το πλύσιμο των προμηθειών μέχρι την κράτηση γηπέδων, από τη διοργάνωση κοινωνικών εκδηλώσεων έως τη διασφάλιση της έγκαιρης εμφάνισης του κόσμου, πρόσθεσε: «Ήταν δύσκολο στην αρχή, αλλά χαίρομαι που επιμείναμε. Βάλαμε τους σπόρους και τώρα έχουν ανθίσει».
Μεγάλο μέρος της φυλής άρχισε να αναπτύσσεται υπό τη θητεία των συν-προπονητών Karen Hills και Juan Amoros, οι οποίοι ήταν με τον σύλλογο από το 2007 και το 2011 έως το 2020, αντίστοιχα, στη Γυναικεία Super League. Ο Χιλς, που τώρα διαχειρίζεται τον σύλλογο Τσάρλτον του Πρωταθλήματος Γυναικών, συνήθιζε να οδηγεί το μίνι λεωφορείο της Τότεναμ στους αγώνες.
«Όταν ψάχναμε για προπονητές τη στιγμή του θανάτου του Γκλεν, η Κάρεν ήταν εκεί [Tottenham Hotspur] Foundation και στην πραγματικότητα σήκωσε το χέρι της και είπε, «Θα ήθελα να το κάνω», λέει ο Κάλεν. «Αργότερα προσθέσαμε τον Χουάν και ήταν ένας υπέροχος συνδυασμός».
Ο Amoros, ο οποίος τώρα διευθύνει την αμερικανική ομάδα NWSL Gotham FC, θυμάται: «Όταν είχα την ευκαιρία να πάρω συνέντευξη για έναν σύλλογο όπως οι Spurs. Σκέφτηκα, «Θεέ μου, αυτή είναι η Τότεναμ, αυτός είναι ένας τεράστιος σύλλογος στον κόσμο του ποδοσφαίρου», και μετά όταν έφτασα εκεί ήταν πραγματικά ένας σύλλογος βάσης, αλλά δεν με ένοιαζε γιατί ήταν η Τότεναμ.
«Ξέραμε ότι θα ήταν μακρύς ο δρόμος. Ο Γκλεν ήταν η καρδιά και η Κάρεν η μηχανή που έτρεχε την πρώτη ομάδα και την ακαδημία. Κάθε μέρα της ζωής μας ήταν αφιερωμένη στους Spurs Ladies με διαφορετικούς τρόπους. Η Κάρεν ήταν ένας από τους κύριους λόγους που οι Σπερς βρίσκονται εδώ που βρίσκονται τώρα. Μου άρεσε να δουλεύω μαζί της.
«Ο Γκλεν ήταν σκληρός οπαδός των Σπερς, με πήρε με το εισιτήριο διαρκείας του για να παρακολουθήσω αγώνες των Σπερς και να φάω fish and chips με τον ανιψιό του και ερωτεύτηκα την Τότεναμ εξαιτίας του. Ήταν μεταδοτικός. Αν μπορούσαμε να επιλέξουμε κάποιον για να παρακολουθήσουμε αυτόν τον τελικό του Κυπέλλου Αγγλίας, όλοι θα διάλεγαν τον Γκλεν. Ήταν μάλλον το όνειρο ολόκληρης της ζωής του».
Ο Γκλεν Γουίβερ ανέλαβε τον ιστότοπο αφού γνώρισε όλους σε έναν έρανο μετά τον θάνατο του Σάρπλς το 1994. Ο Val Weaver προσθέτει: «Είχε την ικανότητα να γνωρίσει κάποιον και το επόμενο πράγμα που ήξεραν ότι του έκαναν δουλειά ήταν το πιο γενναιόδωρο, ευγενικό και συμπονετικό άτομο». Θα σου έδινε το τελευταίο του σεντ.
«Η αγάπη του ήταν για τις Tottenham Ladies. Ήταν απόλυτα αφοσιωμένος στο θέμα. Έσπρωξε και έσπρωξε και όταν έφυγε από τη ζωή τον Ιούνιο του 2015 [Clarke] και μαζεύτηκα και είπα, «Πρέπει πραγματικά να χτυπήσουμε τις πόρτες και να περάσουμε τα πράγματα από τον κύριο σύλλογο.» Το να γίνω αποδεκτός στο WSL κάποια στιγμή ήταν απίστευτο».
Κάποια στιγμή, ο Γουίβερ και ο Κλαρκ διηύθυναν έναν σύλλογο με περισσότερους από 150 παίκτες διαφόρων ηλικιακών ομάδων, αλλά το 2019, καθώς οι σκληρότητες του ποδοσφαίρου κορυφαίου επιπέδου επικράτησαν, ήρθε η ώρα να αναλάβει η ανδρική ομάδα. Ο Κάλεν λέει: «Θυμάμαι ότι είπα, «Ξέρω ότι είναι το μωρό σου, αλλά…» Ήξερα μέσα μου ότι αγαπούσαν τόσο πολύ τον σύλλογο που ήθελαν να κάνουν το επόμενο σωστό βήμα για αυτό».
Περίπου τέσσερα χρόνια αργότερα, ο Andy Rogers διορίστηκε διευθύνων σύμβουλος της γυναικείας ομάδας και επέβλεψε τον διορισμό του Robert Vilahamn ως προπονητή το περασμένο καλοκαίρι. Ο Ρότζερς λέει ότι αυτό έγινε σε παρόμοια στιγμή με τη διαδικασία που είδε τον Άντζε Ποστέκογλου να αναλάβει την ανδρική ομάδα και να στοχεύει έναν προπονητή με ξεχωριστό στυλ παιχνιδιού.
«Είτε πρόκειται για γυναίκες είτε για άνδρες, περνάμε το ίδιο πράγμα», είπε ο Rogers για τη διαδικασία πρόσληψης. «Υπάρχουν κάποιες πολύ σημαντικές ομοιότητες όταν κοιτάζεις όλες τις ομάδες μας, την ένταση με την οποία παίζουμε, το υψηλό πρέσινγκ κ.λπ. Υπάρχει κάποιος κίνδυνος στον τρόπο που παίζουμε, αλλά θέλουμε η πιο συναρπαστική ομάδα του κόσμου.
“[After finishing ninth last season] Θέλαμε να αλλάξουμε την ιστορία της γυναικείας ομάδας. Το πάθος που έχουμε για αυτό είναι αμείλικτο, υπάρχει μια εμμονή. Είναι μια μεγάλη στιγμή για τον ποδοσφαιρικό σύλλογο να βρίσκεται στον τελικό του Κυπέλλου Αγγλίας και θέλουμε περισσότερες από αυτές τις στιγμές».
Ο Κάλεν, ο οποίος είναι στο διοικητικό συμβούλιο της Τότεναμ από το 2006, πιστεύει ότι το γεγονός ότι οι προπονητικές εγκαταστάσεις της γυναικείας ομάδας βρίσκονται πλέον στον ίδιο χώρο με τους άνδρες έχει κάνει μια κρίσιμη διαφορά. Πρόσθεσε: «Αυτό μας έδωσε επίσης τη δυνατότητα να φέρουμε μέρος της τεχνογνωσίας στον τομέα των ανδρών και κάποιο προσωπικό έχει εξετάσει την αθλητική επιστήμη, τη διατροφή και τη φυσική κατάσταση. Έχουμε υποβάλει αίτηση σχεδιασμού για μια ακαδημία γυναικών και κοριτσιών». [to be built] της διπλανής πόρτας, που θα μας επιτρέψει να συγκεντρώσουμε τα πάντα σε ένα μέρος και να προωθήσουμε πραγματικά το ποδόσφαιρο κοριτσιών και γυναικών».
Βραχυπρόθεσμα, το επίκεντρο είναι η αναμέτρηση της Κυριακής σε ένα sold-out στάδιο Wembley. Έφτασαν στον πρώτο τους μεγάλο τελικό κυπέλλου χάρη στη νίκη με 2-1 στην παράταση επί της Λέστερ Σίτι.
Ο συνιδρυτής Brough, ο οποίος εξακολουθεί να εργάζεται στην ομάδα υπηρεσιών επικοινωνίας εισιτηρίων και περιηγήσεων του συλλόγου, είπε: «Όταν χτύπησε το τελευταίο σφύριγμα, δάκρυα κύλησαν στα μάτια μου. Σημαίνει τόσα πολλά.”
Ο Amoros, ο οποίος θα σηκωθεί στις 6:30 π.μ. για να παρακολουθήσει τον τελικό στο Σαν Ντιέγκο, όπου η ομάδα του Γκόθαμ θα αντιμετωπίσει το San Diego Wave αργότερα την Κυριακή, πρόσθεσε: «Είχαμε ένα τρελό όραμα. Φαινόταν αδύνατο να αντιμετωπίσουμε την Άρσεναλ, τη Μάντσεστερ Σίτι ή την Τσέλσι, και 1715349598 Είναι στον τελικό του Κυπέλλου Αγγλίας. Πάντα είχαμε αυτό το όνειρο».
Ο Weaver, κρατώντας ένα φάκελο με παλιές αναμνήσεις από την ιστορία του συλλόγου, τον συνοψίζει και προσθέτει:
«Δεν έχω σταματήσει να χαμογελάω. Οι τελευταίες εβδομάδες ήταν πολύ συγκινητικές. Συνεχώς τσιμπάω τον εαυτό μου. Το επόμενο όνειρο είναι να μπω σε ένα αεροπλάνο για να τους παρακολουθήσω στο Champions League».