Η ήττα της Μπόρνμουθ είναι μια νίκη για το πρωτάθλημα καθώς η Ράγιο του Íñigo Pérez κρατά τη Ρεάλ Μαδρίτης

Ράγιο Βαγιεκάνο γιορτάστε το γκολ του Ραούλ ντε Τομάς, Ρεάλ Μαδρίτης εμπνέει το τοπικό ντέρμπι.Φωτογραφία: Europa Press Sports/Europa Press/Getty Images” src=”https://s.yimg.com/ny/api/res/1.2/1K80Iqlg3GfIO1DV7nW_fw–/YXBwaWQ9aGlnaGxhbmRlcjt3PTk2MDtoPTU3Ng–/https://media.zenfs.ian_2975300000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000/en cc86fdda35c9″ data-src = “https://s.yimg.com/ny/api/res/1.2/1K80Iqlg3GfIO1DV7nW_fw–/YXBwaWQ9aGlnaGxhbmRlcjt3PTk2MDtoPTU3Ng–/https://media.zenfs.com/https://media.zenfs.com. f dda35c9″/>

Ο Íñigo Pérez δεν είχε τίποτα να προσφέρει στην Premier League, είπαν, έτσι επέστρεψε στην Ισπανία και αντ’ αυτού αναβίωσε τη La Liga και έναν κόσμο. Ο άντρας από τη Ναβάρρα με την απαλή φωνή, το προνομιούχο πνεύμα και τους άψογους τρόπους θα έπρεπε να ήταν στον πάγκο της Μπόρνμουθ στο Σεντ Τζέιμς Παρκ αυτό το Σαββατοκύριακο για να αντιμετωπίσει τη Νιούκαστλ Γιουνάιτεντ – τρόπαια από το 1955: μηδέν – αλλά το Υπουργείο Εσωτερικών και η επιτροπή της FA τον κήρυξαν άκυρα. να αγωνιστεί, ένας άνθρωπος που δεν μπορεί να συνεισφέρει στο αγγλικό ποδόσφαιρο ακόμα και ως βοηθός. Έτσι το πέρασε ξανά στο Barrioτο νέο Κεφάλι Προπονητής της Ράγιο Βαγιεκάνο, ο οποίος αναλαμβάνει τη Ρεάλ Μαδρίτης – τρόπαια από το 1955: 85 – και ισοφαρίζει επίσης, κάνοντας αυτό το μέρος καλύτερο για όλους.

“Εκεί Είναι ένα πρωτάθλημα», έγραφε το πρωτοσέλιδο μιας από τις αθλητικές εφημερίδες της χώρας τη Δευτέρα το πρωί, ένα παλιό αγαπημένο ξεσκονισμένο για την ημέρα. Ίσως ήταν υπερβολικό, ίσως ήταν μόνο 24 ώρες και ήταν «απλώς» ισοπαλία, αλλά αν ναι, τότε είναι χάρη στην ομάδα της Ράγιο του Πέρεθ, που τα κατάφερε το απόγευμα της Κυριακής, το πρώτο του στη δουλειά Κάνε αυτό που μόνο η Ατλέτικο Η Μαδρίτη τα κατάφερε το 2024 – πάρτε κάτι από την πλευρά του Κάρλο Αντσελότι. Στο άλλα Ντέρμπι της Μαδρίτης, έξω στα ανατολικά της πόλης, όπου οι κόσμοι συγκρούονται και οι καλύτερες θέσεις στο σπίτι είναι πραγματικά μέσα στο σπίτι, ο Ραούλ ντε Τομάς ακύρωσε το εναρκτήριο γκολ του Χοσέλου και έφυγε από τη Μαδρίτη Μόνο έξι βαθμούς μπροστά. Με τη Χιρόνα να παίζει τη Δευτέρα, θα υπάρξει ξανά κούρσα για τον τίτλο, μια εβδομάδα αφότου δεν έγινε, ή έτσι πάει.

«Το πρωτάθλημα ξυπνά», ήταν ο τίτλος της AS. «Η Ράγιο κρατά ζωντανό το πρωτάθλημα με το ντεμπούτο του Ινίγκο Πέρεθ», ισχυρίστηκε ο Diario de Navarra. Το πιο σημαντικό, ο Rayo διατήρησε τον εαυτό του ζωντανό και τελικά έφερε λίγη ηλιοφάνεια στο Vallecas. Το είχαν ανάγκη: Η Ράγιο είχε κερδίσει μόνο μία φορά εντός έδρας, και αυτή τον Σεπτέμβριο, αν και η Βαγιέκας λέγεται ότι είναι ένα δύσκολο μέρος για να μπεις, με τις στενές κερκίδες, το στενότερο γήπεδο, την ανώμαλη επιφάνεια και τον τοίχο στο ένα άκρο που μπορεί να φτάσει. . Η ομάδα που κάποτε ήταν rock ‘n’ roll, πλήρες οργανωμένο χάος και ό,τι πιο διασκεδαστικό μπορείς να έχεις στο ισπανικό ποδόσφαιρο, είχε ξεπεράσει μόνο την Κάντιθ σε όλο το παιχνίδι. Primera. Ακόμη χειρότερα, ηττήθηκαν τρεις εβδομάδες στη σειρά και έξι φορές σε οκτώ παιχνίδια, αφού κέρδισαν μόλις μία φορά σε 14 αγώνες, άρχισαν να διολισθαίνουν προς τον υποβιβασμό και η απαισιοδοξία επικράτησε. Έτσι απέλυσαν τον Francisco Rodríguez στα μέσα της εβδομάδας και έφεραν τον Pérez, τον πρώην βοηθό, που τώρα ανέλαβε.

Η ιστορία συνεχίζεται

Υπήρχε «λύπη», είπε ο Pérez. ήταν δουλειά του να το αλλάξει αυτό. Απλώς δεν ήταν μια δουλειά που σχεδίαζε.

Σε ηλικία 36 ετών, δύο χρόνια νεότερος από τον Ρανταμέλ Φαλκάο, που τελείωσε το παιχνίδι στην κορυφή για εκείνον, και λιγότερο από δύο χρόνια μετά την τελευταία του εμφάνιση ως παίκτης, το πρώτο παιχνίδι του Πέρεθ ως προπονητής ήταν το 1.324. από τον Αντσελότι. Ο Πέρεθ είχε μόνο τρεις μέρες προετοιμασίας, παρόλο που προετοιμαζόταν χρόνια. Είχε δει την ομάδα του να πηγαίνει από πίσω μετά από τρία λεπτά, αλλά κέρδισε μια νίκη που άλλαξε τα πάντα. Τουλάχιστον αυτό είπε ο Ντε Τομάς μετά, αν και το φροϋδικό ολίσθημα τα είπε όλα. «Αυτή η νίκη – εεε, ισοπαλία – θα είναι καλή για εμάς», τόνισε ο επιθετικός, που σημείωσε το πρώτο του γκολ στη σεζόν, και ένα χαμόγελο επέστρεψε στον Βαγιέκας. Φυσικά ήταν μόνο η πρώτη μέρα, έστω και μόνο ισοπαλία, αλλά ήταν μια αρχή. Κάτι απρόβλεπτο, αλλά τελικά ήταν σωστό.

Δεν πρέπει να είναι έτσι. Ο Πέρεθ δεν έπρεπε να είναι εδώ καθόλου. Ήταν βοηθός προπονητή του πρώην προπονητή της Ράγιο, Αντόνι Ιραόλα και είχε κάθε πρόθεση να συνεχίσει σε αυτόν τον ρόλο. Όταν ο Ιραόλα έφυγε για τη Μπόρνμουθ, ο Ράγιο του είχε προτείνει τη θέση του προπονητή, αλλά δεν ένιωθε «ηθικά άνετα» να αποδεχτεί τον ρόλο, πιστεύοντας ότι δεν ήταν αυτό που έπρεπε ή αυτό που ήθελε, και αρνήθηκε. Σχεδίαζε να παραμείνει μέλος του επιτελείου του Ιραόλα και ο Ιραόλα το ήθελε επίσης. Στην πραγματικότητα, ο Πέρεθ ήταν όλα όσα ήθελε ο προπονητής της Μπόρνμουθ. Αντί να πάρει μισή ντουζίνα άντρες μαζί του, ο Iraola επέλεξε δύο: τον Pérez και τον προπονητή φυσικής κατάστασης Pablo de la Torre.

Τουλάχιστον αυτό ήταν το σχέδιο. Όμως ο Πέρεθ δεν πληρούσε τα κριτήρια που απαιτούνται για την άδεια εργασίας ως βοηθός προπονητή: δεν είχε υπηρεσία για δύο χρόνια και δεν είχε την άδεια UEFA Pro. Αν αυτή η κρίση ήταν αναμενόμενη, αυτό που ακολούθησε δεν ήταν αυτόματο. Η υπόθεση του Pérez, όπως και οι περισσότερες περιπτώσεις, παρουσιάστηκε, και συνήθως με επιτυχία, σε μια εξαιρετική επιτροπή υπό την ηγεσία ενός δικηγόρου και δύο πρώην παικτών. Οι ακροάσεις πραγματοποιήθηκαν τον Ιούνιο, τον Ιούλιο και τον Αύγουστο. Η Μπόρνμουθ υποστήριξε ότι η πρόκρισή της για τη Βασιλική Ομοσπονδία Ποδοσφαίρου της Ισπανίας ισοδυναμούσε με τον προκριματικό της UEFA Pro Τίτλος ανώτερης αθλητικής τεχνικής στο ποδόσφαιροαπαιτεί περισσότερες από διπλάσιες ώρες διδασκαλίας και πρακτικής εκπαίδευσης – και παρέχει αναφορές από στοιχεία από τη Μασσαλία, την Οσασούνα και τη Σεβίλλη. Ο Ράγιο επιβεβαίωσε ότι τον ήθελαν ως πρώτο προπονητή, για να μην αναφέρουμε τον βοηθό του. Ο Ιραόλα έγραψε γιατί ήταν τόσο σημαντικός.

«Δοκιμάσαμε τα πάντα», παραδέχτηκε ο Pérez αυτή την εβδομάδα. Προσπάθησαν μάλιστα να υποβάλουν αίτηση για να προπονήσει την ομάδα νέων, κάτι που δεν λειτούργησε – ή έπεσε ιδιαίτερα καλά. Ίσως ένας άλλος σύλλογος σε διαφορετικό πλαίσιο θα μπορούσε να πετύχει διαφορετικό αποτέλεσμα, αλλά αυτή τη φορά το πάνελ δεν κουνήθηκε ούτε εκατοστό, δυσαρεστημένο που ο κ. Σότο, όπως τον αποκαλούσαν, «ήταν ποιοτικός και ικανός να συνεισφέρει σημαντικά». συμβάλλουν στην ανάπτυξη». του παιχνιδιού στο υψηλότερο επίπεδο στην Αγγλία».

Ο Pérez, ο γιος ενός φρουπώλη, ήταν πάντα λίγο διαφορετικός και οργάνωνε τα πάντα ως παιδί. Υπάρχει όμως μια ελαφρότητα, μια ηρεμία σε αυτή την ηγεσία, κάτι που δεν έχει ακριβώς το ποδόσφαιρο μέσα της. Έκανε το ντεμπούτο του με την Αθλέτικ το 2009 – κόντρα στη Ράγιο – αλλά όταν ανέλαβε ο Μαρσέλο Μπιέλσα ήταν ένας από τους οκτώ παίκτες που αποκλείστηκαν αμέσως. Ο Πέρεθ ανέκτησε τη θέση του, αυτός και ο Μπιέλσα ήταν κοντά και η επιρροή του Αργεντινού ήταν τεράστια. Αυτό ίσχυε και για τον Ερνέστο Βαλβέρδε. Και μετά ήταν ο Jagoba Arrasate, υπό τον οποίο έπαιξε για επτά χρόνια σε Numancia και Osasuna.

Όταν ο Πέρεθ άφησε τον δανεισμό του στη Μαγιόρκα για να επιστρέψει στην Αθλέτικ το 2014, σε ηλικία 26 ετών, ο Βαλβέρδε λέει ότι ήταν περισσότερο για το δικό του καλό παρά για το δικό τους: πάλευε με το άγχος. Την ημέρα της συνταξιοδότησής του, 33 ετών ακόμη, δημοσίευσε μια εκπληκτικά ειλικρινή, ποιητική ανοιχτή επιστολή που αντικατόπτριζε μια συνειδητοποίηση και ευαισθησία που τον διέκρινε. Υπάλληλος του Αθλητικού Ομίλου θυμάται ότι η πρώτη φορά που τον συνάντησε, εν αγνοία του, δεν ήταν καθόλου η πρώτη φορά. Ο Íñigo τον ευχαρίστησε αμέσως – έναν πρώην αναπληρωτή δάσκαλο – για ένα μάθημα που είχε διδάξει οκτώ χρόνια νωρίτερα. Όταν ρωτήθηκε για μια γνώμη για τον Πέρεθ αυτό το Σαββατοκύριακο, ένας άνδρας που έχει συνεργαστεί μαζί του απαντά: «Είναι ο καλύτερος.» Ένας άλλος προσθέτει ότι «κανείς δεν μπορεί να πει άσχημη λέξη γι ‘αυτόν» και αυτό επιβεβαιώνεται. Δοκιμάστε αυτό: «Ο πιο ωραίος τύπος που γνώρισα ποτέ», «ένα φαινόμενο, τόσο λαμπερό. Δεν θα βρεις ποτέ κανέναν πιο ευγενικό.

Ιγιαρεάλ 1:1 Χετάφε, Βαλένθια 0:0 Σεβίλλη, Σέλτα Βίγκο 1:2 Μπαρτσελόνα, Οσασούνα 2:0 Κάντιθ, Ατλέτικο Μαδρίτης 5:0 Λας Πάλμας, Ρεάλ Μπέτις 0:0 Αλαβές, Ρεάλ Μαγιόρκα 1:2 Ρεάλ Σοσιεδάδ, Γρανάδα 1-1 Αλμερία, Ράγιο Βαγιεκάνο 1-1 Ρέα Μαδρίτης

Σε εκείνη την επιστολή, ο Pérez είπε ότι έφυγε «χωρίς οίκτο και χωρίς δόξα», και «ευγνώμων και ντροπιασμένος» που πήρε περισσότερα από όσα του άξιζε. Μια ομάδα ειδικών θα του έδινε 5,7 στα 10, κάτι που τώρα φαίνεται αρκετά προφητικό, είπε. Και όμως, σημείωσε, υπήρχε κάτι εκεί, ένας ρόλος στα αποδυτήρια — που, όπως παραδέχτηκε, είναι κάτι που «τείνει να εκτιμάται όταν οι πραγματικοί στόχοι για τους οποίους υπογράφεις έναν παίκτη δεν εκπληρώνονται .” “γίνε” και τι. Ωστόσο, ήταν αλήθεια. Μια μέρα ο Arrasate του ζήτησε να μιλήσει στην ομάδα. έμεινε σε όλους.

«Όταν μιλάει, όλοι ακούν», λέει ένας συμμετέχων. «Έχει μεγάλη ικανότητα να επικοινωνεί και να προσεγγίζει τους ανθρώπους. Έγραψε τα πάντα, ανέλυσε τα πάντα: κάθε συνεδρία, κάθε άσκηση. Είναι εξαιρετικά έξυπνος. βλέπει τα πράγματα διαφορετικά, αναλύει τους αντιπάλους. Έχει πάθος για το ποδόσφαιρο και τα κάνει όλα φυσικά. Είναι ένα κάλεσμα. Καταλαβαίνει το παιχνίδι όσο λίγοι άλλοι και είναι απολύτως ικανός: έχει ό,τι χρειάζεται για να είναι ένας σπουδαίος προπονητής».

Όσοι τον είδαν το είδαν. Όταν αποσύρθηκε, ο Μπιέλσα τον ήθελε για βοηθό προπονητή. Η Οσασούνα άνοιξε επίσης την πόρτα. Ο Πέρεθ πήγε στον Ιραόλα. Ένας συνάδελφος τον περιγράφει ως εξής: “αναλυτικός, αντανακλαστικός, εξαιρετικός διαχειριστής συναισθημάτων, βαθιά γνώση του παιχνιδιού.” Έξυπνος, συμπονετικός, εξαιρετικός επικοινωνιακός.” Ήταν μια επιτυχημένη συνεργασία μέχρι που τελικά αναγκάστηκαν να χωρίσουν το καλοκαίρι. ακόμα κι αν υπήρχε αντίσταση για λίγο. Σε κάποια παιχνίδια της Μπόρνμουθ μπορούσε να τον δει κανείς να κάθεται στις εξέδρες πίσω από τον πάγκο και αυτός και ο Ιραόλα συχνά συζητούσαν, σχεδόν σαν να ήταν σύμβουλος εφημερίας. Αλλά δεν ήταν το ίδιο. Και καθώς τα εντός έδρας αποτελέσματα μειώνονταν και η πίεση αυξήθηκε στη Ράγιο, ο προπονητής απέλυσε τους παίκτες και έσπρωξε. Ήθελαν μόνο έναν άντρα και αυτός ήταν.

Και έτσι ήταν αυτό το Σαββατοκύριακο: ο Íñigo Pérez επέστρεψε στη Μαδρίτη και όχι στο Tyneside, μια συνεισφορά που έπρεπε να γίνει ενάντια στον μεγαλύτερο σύλλογο όλων. «Μερικές φορές η ζωή φέρνει πράγματα που δεν είχες φανταστεί ποτέ», είπε. «Ήμουν ενθουσιασμένος που συνεργάστηκα με τον Αντόνι: προσπαθήσαμε, αλλά δεν πέτυχε. Βρίσκεσαι εδώ και τότε εμφανίζεται αυτή η ευκαιρία. Είναι απόδειξη του γεγονότος ότι πρέπει να βλέπεις τη ζωή με χαρά και να είσαι προετοιμασμένος για ό,τι έρθει στο δρόμο σου».