Ο ρόλος της διατροφής στην καταπολέμηση της λεύκης τονίζεται σε νέα έρευνα

Σε μια πρόσφατα δημοσιευμένη κριτική στο Journal of Cosmetic Dermatology, Οι ερευνητές συνέλεξαν τη διαθέσιμη βιβλιογραφία και εξέτασαν τις επιπτώσεις της διατροφής και των διατροφικών παρεμβάσεων για τη λεύκη. Το σύνολο δεδομένων τους περιελάμβανε 14 δημοσιεύσεις από τρεις διαδικτυακές βάσεις δεδομένων ακαδημαϊκών. Τα αποτελέσματα της ανασκόπησης δείχνουν ότι η λεύκη, μια σχετικά σπάνια αυτοάνοση νόσος του δέρματος, μπορεί να αναπτυχθεί ως απόκριση σε αυξημένα επίπεδα σωματικών αντιδραστικών ειδών οξυγόνου (ROS). Ενώ ορισμένα βαρέα μέταλλα (Cd, Hg και Pb) εμπλέκονται στην ανάπτυξη της νόσου, οι επιδράσεις ιχνοστοιχείων όπως ο Zn και ο Cu παραμένουν αβέβαιες και αντιφατικές.

Μελέτη: Εξέταση των επιπτώσεων της δίαιτας και της διατροφής στη λεύκη: Συστηματική ανασκόπηση των διαιτητικών παραγόντων και των διατροφικών παρεμβάσεων. Φωτογραφία: Master1305 / Shutterstock

Γενικά, οι δίαιτες και οι διατροφικές παρεμβάσεις πλούσιες σε μόρια που υποβαθμίζουν τα ROS (όπως βιταμίνες C, B12 και D, πολυακόρεστα λιπαρά οξέα (PUFAs) και αντιοξειδωτικά) παρατηρείται ότι προκαλούν θετικά αποτελέσματα λεύκης και μειώνουν το βάρος του μεταβολισμού, την κυτταρική αποσύνθεση και και οξειδωτικό στρες που προκαλείται από ROS. Αν και είναι απίθανο να αντικατασταθούν οι φαρμακολογικές και φωτοθεραπευτικές παρεμβάσεις για τη λεύκη, οι διαιτητικές παρεμβάσεις αντιπροσωπεύουν σημαντική πρόοδο στη μείωση της εξάρτησής μας από αυτές τις κλινικές παρεμβάσεις που προκαλούν πιθανές παρενέργειες. Ωστόσο, απαιτούνται κλινικές δοκιμές μεγάλης κλίμακας προτού αυτές οι παρεμβάσεις γίνουν συνηθισμένες.

Τι είναι η λεύκη και τι γνωρίζουμε για την παθολογία της;

Η λεύκη είναι μια σπάνια αυτοάνοση ασθένεια που χαρακτηρίζεται από την απώλεια της μελάγχρωσης του δέρματος σε μπαλώματα ή μπαλώματα, κυρίως γύρω από το στόμα, τα μαλλιά και τα μάτια. Υπολογίζεται ότι επηρεάζει μεταξύ 0,004% και 2,28% του παγκόσμιου πληθυσμού, και παρόλο που η φωτοθεραπεία και οι φαρμακολογικές παρεμβάσεις μπορούν να μειώσουν την ορατότητα των συμπτωμάτων, δεν υπάρχει επί του παρόντος θεραπεία για την πάθηση. Ενώ οι μηχανισμοί που διέπουν την ανάπτυξη και την εξέλιξη της λεύκης παραμένουν προς αποσαφήνιση, η νόσος πιστεύεται ότι προκαλείται από έναν συνδυασμό ορμονικών και γενετικών παραγόντων, ιδιαίτερα εκείνων που σχετίζονται με τον εκφυλισμό των κυττάρων (των μελανοκυττάρων), τις μεταβολικές διαταραχές και το οξειδωτικό στρες.

Τα αυξημένα επίπεδα αντιδραστικών ειδών οξυγόνου (ROS), σε συνδυασμό με μειωμένη αποτελεσματικότητα των φυσιολογικών αντιοξειδωτικών μηχανισμών του σώματος, πιστεύεται ότι επιδεινώνουν σημαντικά τη νόσο, με την έρευνα να αποκαλύπτει σημαντικές διαφορές στους όγκους παραγωγής ROS ανά RBC σε ασθενείς με (πολύ υψηλότερο) και χωρίς ROS. έχουν λεύκη. Ένας αυξανόμενος όγκος βιβλιογραφίας προτείνει ότι η λεύκη, αν και σωματικά αβλαβής, σχετίζεται με πιο σοβαρές συννοσηρότητες όπως η γυροειδής αλωπεκία, η ατοπική δερματίτιδα και η ψωρίαση.

Όπως και με άλλες χρόνιες ασθένειες που χαρακτηρίζονται από αλλοιωμένο μεταβολισμό των ROS (ορισμένοι καρκίνοι και νευροεκφυλιστικές ασθένειες), οι δίαιτες μελετώνται για τις πιθανές αντιοξειδωτικές τους ιδιότητες. Μελέτες σε διάφορους τομείς, συμπεριλαμβανομένης της έρευνας για τη λεύκη, καταδεικνύουν τις διατροφικές παρεμβάσεις ως φυσικές, σχετικά φθηνές και γενικά χωρίς παρενέργειες εναλλακτικές σε παραδοσιακές κλινικές παρεμβάσεις (κορτικοστεροειδή και αναστολείς καλσινευρίνης), οι οποίες συχνά είναι δαπανηρές και επιρρεπείς σε παρενέργειες. Δυστυχώς, αυτές οι μελέτες είναι πολύ νέες και φαίνεται να είναι ξεχωριστές η μία από την άλλη, έτσι ώστε να λείπει ακόμη μια σύνθεση και ολιστική αξιολόγηση του θέματος.

Σχετικά με τη μελέτη

Στην παρούσα ανασκόπηση (αριθμός μητρώου PROSPERO CRD42023464740), οι ερευνητές συζητούν πρόσφατα ευρήματα από μελέτες και δημοσιεύσεις που εξετάζουν τη σχέση μεταξύ διατροφής και λεύκης. Δύο ανεξάρτητοι αναθεωρητές συνέλεξαν άρθρα από τρία διαδικτυακά ακαδημαϊκά αποθετήρια, συγκεκριμένα το PubMed, το European PMC και το Google Scholar, και χρησιμοποίησαν στρατηγικές αναζήτησης βελτιστοποιημένες βάσει αποθετηρίου για την προμήθεια δημοσιεύσεων και την αναθεώρηση. Κατά τον μεθοδολογικό σχεδιασμό και την παρουσίαση της ανασκόπησης ακολουθήθηκαν οι οδηγίες «Προτιμώμενα στοιχεία αναφοράς για συστηματικές ανασκοπήσεις και μετα-αναλύσεις» (PRISMA 2020).

Από τις 214 εγγραφές που βρέθηκαν αρχικά μέσω της αναζήτησης λέξεων-κλειδιών, οι 19 βρέθηκαν να είναι διπλότυπες και εξαιρέθηκαν. Κατά τη διάρκεια της προβολής τίτλου και περιλήψεων, αποκλείστηκαν 173 εγγραφές, οι οποίες περιορίστηκαν περαιτέρω στο τελικό σύνολο δημοσίευσης (n = 14) μετά την προβολή πλήρους κειμένου. Η πλατφόρμα Rayyan χρησιμοποιήθηκε για την ανασκόπηση των εκδόσεων που περιλαμβάνονται. Στη συνέχεια χρησιμοποιήθηκαν οι πλατφόρμες Elicit και PDF Gear για εξαγωγή δεδομένων. Οι κρίσιμες μεταβλητές περιελάμβαναν λεπτομέρειες αναγνώρισης της μελέτης, μεθοδολογικά χαρακτηριστικά, μέτρα έκβασης και μια συνοπτική περίληψη της μελέτης.

«…οι μελέτες που δεν είχαν πλήρη ή προσβάσιμα άρθρα πλήρους κειμένου αποκλείστηκαν για να διασφαλιστεί η στιβαρότητα της ικανότητάς μας να αξιολογούμε και να συνοψίζουμε τα αποτελέσματα».

Το εργαλείο Critical Appraisal Skills Program (CASP) χρησιμοποιήθηκε για την αξιολόγηση της ποιότητας και του κινδύνου μεροληψίας των δημοσιεύσεων που περιλαμβάνονται. Η σύνθεση δεδομένων περιελάμβανε την κατηγοριοποίηση και την ενοποίηση των αποτελεσμάτων, ακολουθούμενη από την οπτική αναπαράστασή τους ως γραφήματα πίτας ή ράβδων.

Αποτελέσματα μελέτης

Η παρούσα ανασκόπηση υπογραμμίζει τον κρίσιμο ρόλο των ROS και των αντιοξειδωτικών μηχανισμών του σώματος στην ανάπτυξη και εξέλιξη της λεύκης. Τα βαρέα μέταλλα που παράγουν ROS, όπως το κάδμιο (Cd), ο υδράργυρος (Hg) και ο μόλυβδος (Pb) θεωρούνται ουσίες που προκαλούν ασθένειες. Αντίθετα, οι ρόλοι και οι επιδράσεις των μικροθρεπτικών συστατικών παραμένουν ελάχιστα κατανοητές και οι μελέτες παράγουν μπερδεμένα και συχνά αντικρουόμενα αποτελέσματα.

Τα συμπληρώματα βιταμινών, ιδιαίτερα C, D και B12, θεωρούνται πιθανές παρεμβάσεις κατά της λεύκης λόγω της υψηλής αντιοξειδωτικής τους δράσης.

«Μια πιλοτική μελέτη εξέτασε την αποτελεσματικότητα της υψηλής δόσης από του στόματος συμπληρωμάτων βιταμίνης D στην επαναμελάγχρωση της λεύκης σε 16 άτομα με λεύκη με έλλειψη βιταμίνης D. Περισσότεροι από τους μισούς ασθενείς εμφάνισαν 26-75% επαναμελάγχρωση μετά τη λήψη 35.000 IU ημερησίως.29 Συνιστάται η λήψη συμπληρωμάτων διατροφής, αλλά οι στρατηγικές δοσολογίας δεν έχουν καθοριστεί.

Πρόσφατα, οι ερευνητές άρχισαν να μελετούν λιπαρά οξέα όπως τα κορεσμένα λιπαρά οξέα (SFAs) και τα πολυακόρεστα λιπαρά οξέα (PUFAs) για τις ευεργετικές τους επιδράσεις σε ασθενείς με λεύκη. Ειδικότερα, τα PUFAs έχουν αποδειχθεί ότι έχουν ισχυρή ανοσοκατασταλτική επίδραση στη νόσο. Επιπλέον, το άλφα λιποϊκό οξύ (ALA) μαζί με το υπεριώδες φως Β (UVB) στενής ζώνης (NB) έχει αποδειχθεί ότι μειώνει και ακόμη και αναστρέφει τα συμπτώματα της λεύκης σε σύγκριση με ένα εικονικό φάρμακο.

Ενώ η παρούσα ανασκόπηση υπογραμμίζει την τρέχουσα έλλειψη έρευνας που σχετίζεται με τη διατροφή της λεύκης (μόνο 14 δημοσιεύσεις πληρούσαν τα κριτήρια συμπερίληψης της ανασκόπησης), η εκτεταμένη συνεχιζόμενη έρευνα θα προσθέσει σύντομα στις τρέχουσες γνώσεις μας σε αυτόν τον τομέα. Αν και τα κορτικοστεροειδή και οι αναστολείς καλσινευρίνης είναι απίθανο να αντικατασταθούν ως πρωτογενείς κλινικές παρεμβάσεις κατά της εξέλιξης της λεύκης, μελέτες έχουν δείξει ότι η αποτελεσματικότητα και των δύο παρεμβάσεων ενισχύεται εντυπωσιακά από ορισμένα διατροφικά συστατικά, υποδηλώνοντας τον μελλοντικό τους ρόλο ως πρόσθετα.

«Απαιτούνται περαιτέρω κλινικές δοκιμές μεγάλης κλίμακας για τη δημιουργία πειστικών στοιχείων και πρωτοκόλλων και θα μπορούσαν επίσης να συμβάλουν στη μείωση της εξάρτησης από φαρμακολογικές μεθόδους, οι οποίες έχουν τα δικά τους προφίλ παρενεργειών».