Με όλο τον σεβασμό στον Scott McTominay, τον καταξιωμένο παίκτη που είναι, πιθανότατα δεν υπήρξαν πάρα πολλές συγκρίσεις με τον Eric Cantona σε όλη την καριέρα του στη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ. Αλλά πριν από λίγο περισσότερο από ένα χρόνο είχε, για λίγο, υιοθετήσει ένα από τα διαβόητα και λιγότερο επιθυμητά χαρακτηριστικά του Γάλλου.
Πριν από τον εναρκτήριο αγώνα της Σκωτίας για τα προκριματικά του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος εναντίον της Κύπρου πέρυσι αυτή τη φορά, ο ΜακΤόμινεϊ ήταν αναστατωμένος. Δεν είχε ξεκινήσει ένα παιχνίδι για την ομάδα του στην αγγλική Πρέμιερ Λιγκ από την ήττα από την Άρσεναλ στα τέλη Ιανουαρίου και έπρεπε να περιμένει τις αναμετρήσεις του Κυπέλλου Αγγλίας για να αποκτήσει ουσιαστικό χρόνο παιχνιδιού.
Ως συνήθως, εμφανίστηκε για διεθνή καθήκοντα στα τέλη Μαρτίου και συνειδητά δεν θα έδινε ποτέ λιγότερο από το εκατό τοις εκατό για τη χώρα του. Αλλά ο προπονητής της Σκωτίας, Steve Clarke, ένιωσε ότι κάτι δεν πήγαινε καλά με ένα από τα βασικά του πρόσωπα.
Ακολούθησε μονομαχία καρδιά με καρδιά, δοκάρι με την Κύπρο και άλλα δύο γκολ που εξασφάλισαν την περίφημη νίκη επί της Ισπανίας. Ξαφνικά το συνοφρύωμα του ΜακΤόμινεϊ αναποδογυρίστηκε, όπως και η φιγούρα του.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ: Ο Scott McTominay για το πώς αυτή η ομάδα της Σκωτίας μπορεί να γίνει μία από τις καλύτερες στην ιστορία
Το βάρος που είχε σηκωθεί από τους ώμους του τον έκανε μια σημαντική απειλή για τον στόχο τόσο για τη Σκωτία όσο και για τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, επιτρέποντάς του να μπει στη νοοτροπία του Έρικ τεν Χάαγκ σε πολύ πιο τακτική βάση.
Τότε ίσως ο McTominay να μην είναι ο Cantona και θα ήταν ο πρώτος που θα το παραδεχόταν. Αλλά η σημασία του τόσο για τον σύλλογο όσο και για τη χώρα δεν μπορεί να υποτιμηθεί και το ταπεινό αστέρι της Man United αποδίδει στον Clarke πολλά από τα εύσημα για την αξιοσημείωτη ανατροπή του σε περιουσίες – και διάθεση.
“Αυτή ήταν η κατασκήνωση όπου ο διευθυντής και εγώ καθίσαμε και είπε ότι δεν φαινόμουν χαρούμενος, δεν φαινόταν ότι χαμογελούσα για το μέρος”, είπε ο McTominay.
«Σκέφτηκα: «Ίσως έχει δίκιο». Πήγα και μίλησα με τη μαμά, τον μπαμπά και την κοπέλα μου εκείνη την εποχή, και όλοι είπαν σχεδόν το ίδιο πράγμα.
«Μερικές φορές πρέπει απλώς να απολαμβάνεις το ποδόσφαιρο, να παίζεις με ένα χαμόγελο στα χείλη και να το χαλαρώνεις. Δεν είναι το τέλος του κόσμου αν δεν παίζεις καλά και δεν είσαι στην ομάδα, ό,τι κι αν είναι.
«Από τότε, για να είμαι δίκαιος, σκέφτηκα απλώς «Ας το δοκιμάσουμε». Ήταν ένα βάρος που σηκώθηκε από τους ώμους μου. Απλώς σας δείχνει ότι η συζήτηση με κάποιον – ειδικά με τον διευθυντή – μπορεί να κάνει σημαντική διαφορά επειδή είναι ειλικρινής και θα σας το πουν εκ των προτέρων.
«Απλώς είπε ότι ήθελε να δει το αγόρι που ήταν χαρούμενο κάθε φορά που έβγαινε στη σκηνή για πρώτη φορά και έπαιζε κάθε εβδομάδα. Είδε ένα αγόρι που χαμογελούσε όλη την ώρα.
«Τώρα κοιτάζω πίσω και σκέφτομαι: Ναι, ίσως μερικές φορές η πίεση και τέτοια πράγματα μπορεί να αυξηθούν και να μην συνειδητοποιήσεις ότι μπορεί να σε επηρεάσει. Μερικές φορές αρκεί λίγο και μετά πρέπει απλώς να κάνεις ένα βήμα πίσω και να πεις: «Άκου, ας παίξουμε ποδόσφαιρο όπως ήταν όταν ήσουν παιδί και να το απολαύσεις».
«Δεν έπαιζα εκείνη την εποχή, οπότε ήμουν υπό πίεση να παίξω. Δεν μου αρέσει όταν δεν παίζω. Με πονάει όταν δεν παίζω. Οπότε φυσικά θα ενθουσιάζομαι κάθε φορά που έρχομαι στην κατασκήνωση. Τρέχω στο γήπεδο της προπόνησης, δεν μουτρώνω, αλλά θέλω να παίξω. Είναι ο βιοπορισμός σου, θέλεις να είσαι μέρος του όσο το δυνατόν περισσότερο.
“Προφανώς μετά από αυτή τη συνομιλία χτυπάει λίγο και απλά σκέφτεσαι, “Ξέρεις τι, έχεις καριέρα, μπορείς να το κάνεις και όσο είσαι εδώ”.
«Θα βιώνεις πάντα δύσκολες περιόδους στην καριέρα σου όπου δεν είναι εύκολο και θα δυσκολεύεσαι να κάνεις ένα βήμα πίσω και να σκεφτείς από πού ήρθες και πού θέλεις να πας.
«Μερικές φορές το να μιλήσεις με τον διευθυντή μπορεί να είναι το καλύτερο πράγμα για σένα. Επαναφέρει τον εγκέφαλό σου, επαναφέρει το μυαλό σου και σκέφτεσαι, «Ξέρεις τι, μπορώ να το κάνω αυτό».
«Αν είμαι αρκετά καλός και ικανός για να παίξω κάθε παιχνίδι για την ομάδα, τότε θέλω να δείξω ότι μπορώ να κερδίσω την εμπιστοσύνη του κόσμου».
Σίγουρα κέρδισε το Clarke’s και το συναίσθημα είναι κάτι παραπάνω από αμοιβαίο. Τα αξιοσημείωτα κατορθώματα του McTominay στο σκοράρισμα πέρυσι οφείλονται σε μεγάλο βαθμό σε μια λαμπρή κίνηση τοποθέτησης από τον προπονητή της Σκωτίας, αλλά ο μέσος λέει ότι έχει να κάνει τόσο με την πίστη που έχει σε αυτόν όσο οτιδήποτε άλλο.
«Ποτέ δεν μου έλειψε πραγματικά η αυτοπεποίθηση σε κάποιο βαθμό», είπε.
«Πάντα περηφανευόμουν για το γεγονός ότι ανεξάρτητα από το πόσο καλός είμαι ή πόσο κακός έχω παίξει, θα εμφανιστώ στο επόμενο παιχνίδι και ότι θα συνεχίσω να θέλω την μπάλα. ντρέπονται από οτιδήποτε.
«Πάντα ήθελα να είμαι ο παίκτης που δεν μοιάζει έτσι, ένας νευρικός χαρακτήρας.
«Μερικές φορές νομίζω ότι απλώς κάνει κλικ. Είσαι πιο ψηλά στο γήπεδο και πετυχαίνεις περισσότερα γκολ. Είναι μια εξέλιξη από εκεί.
«Ήταν περισσότερο για: Αν έχεις λίγη περισσότερη ελευθερία να μπεις στο κουτί, τότε πρέπει να το αξιοποιήσεις στο έπακρο.
«Αν υπάρχουν τέσσερις ή πέντε ευκαιρίες για να μπούμε στο κουτί, τότε τις εκμεταλλευόμαστε».
Όλα αυτά είναι μια μεγάλη αλλαγή από την εποχή που ο McTominay χρησιμοποιήθηκε ως βοηθός σέντερ μπακ για τη χώρα του.
«Φυσικά και ξέρω από μέσα μου ότι το έκανα αυτό για την ομάδα, αλλά βαθιά μέσα μου ήξερα ότι ήθελα να είμαι στη μεγάλη περιοχή και να χρησιμοποιήσω τα πόδια μου και τη δύναμή μου για να μπω στη μεσαία γραμμή και να σκοράρω», είπε.
«Αλλά δεν μπορείς ποτέ να βουρκώσεις και να πεις «διάολε, τι συμβαίνει εδώ;». Όχι, απλά πρέπει να το πας βήμα-βήμα με την ομάδα και αν αυτός είναι ο ρόλος που σου δίνεται, τότε πάρε τον και αποδείξε ότι είσαι ικανός.
«Όταν έρθει η ώρα, θα μπορούσατε ίσως να κάνετε μια μικρή κουβέντα, αλλά ποτέ δεν χρειάστηκε να το κάνω γιατί ο διευθυντής είναι τόσο καλός μαζί μου και πάντα με ρωτούσε ορισμένα πράγματα.
«Δεν χρειάστηκε ποτέ να του χτυπήσω την πόρτα και να του πω: «Τι συμβαίνει εδώ;». Θέλω να παίξω εδώ ». Ξέρει ότι θέλω να το κάνω αυτό και πραγματικά έτσι λειτούργησε».
Δεδομένου του πόσο επιτυχημένος έχει γίνει ο McTominay, ήταν με κάποια έκπληξη για τον Στρατό του Τάρταν που τον είδαν, μαζί με τους συμπαίκτες του, να χάνει πολλές ένδοξες ευκαιρίες σε μια ηχηρή ήττα από τους Ολλανδούς στο Άμστερνταμ το βράδυ της Παρασκευής.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ: Οι σοβαροί Σκωτσέζοι δείχνουν ότι είναι αποφασισμένοι να μην κοροϊδεύουν το ευρώ
Μπορείτε να νιώσετε την αποφασιστικότητα να επανορθώσετε τη Βόρεια Ιρλανδία στο Hampden απόψε και να μην αποδεχτείτε τέτοιες σπατάλες όπως στο Johan Cruyff Arena. Και σίγουρα όχι η όψιμη κατάρρευση, που έκανε αυτό που μέχρι τότε ήταν μια περισσότερο από αξιόπιστη παράσταση να φαίνεται ασήμαντο.
“Με τιποτα [can we accept that]«Επειδή τα τελευταία 20 λεπτά ξέρουμε τα στημένα», είπε ο McTominay.
«Ήταν καλό στα πρώτα 70 λεπτά, αλλά πρέπει να σκοράρουμε. Καταλαβαίνουμε ότι πρέπει να κερδίσουμε βαθμούς.
«Δεν είναι καν θέμα αν, αλλά ή ίσως, πρέπει να σκοράρεις τα γκολ όταν παίρνεις τις ευκαιρίες που είχαμε, συμπεριλαμβανομένου εμένα.
«Όταν κερδίζεις και η ομάδα παίζει καλά, δίνει ώθηση σε όλους. Αυτό θέλουμε για τη Σκωτία, παίζοντας απέναντι σε πολύ καλές ομάδες. Παίζουμε κόντρα σε μερικές από τις καλύτερες διεθνείς ομάδες στον κόσμο και νιώθω ότι κρατούσαμε κάτι παραπάνω από τη δική μας. Ήμασταν πραγματικά άτυχοι μερικές φορές.
«Αλλά θα υπάρξουν μερικά παιχνίδια όπου οι άνθρωποι θα συνειδητοποιήσουν ότι μπορούμε να πετύχουμε τρία ή τέσσερα γκολ και ξαφνικά όλα είναι μια διαφορετική ιστορία».
*Ο Scott McTominay μιλούσε καθώς ανακηρύχθηκε παίκτης της χρονιάς από την Ένωση Ποδοσφαιρικών Συγγραφέων της Σκωτίας William Hill.