Τα 7 δισεκατομμύρια δολάρια (6,4 δισεκατομμύρια ευρώ) που υποσχέθηκαν στις πρόσφατες διαπραγματεύσεις για το κλίμα της COP28 για τη μεταμόρφωση των παγκόσμιων συστημάτων τροφίμων ήταν ένα σαφές σημάδι ότι οι κυβερνήσεις και οι φιλάνθρωποι αναγνωρίζουν τον επείγοντα χαρακτήρα της κλιματικής κρίσης και τον αντίκτυπό της στην επισιτιστική ασφάλεια.
Η χρηματοδότηση θα βοηθήσει στην επίτευξη των στόχων της Διακήρυξης των Εμιράτων για τη βιώσιμη γεωργία, τα ανθεκτικά συστήματα τροφίμων και τη δράση για το κλίμα, η οποία υποστηρίζεται από περισσότερες από 159 χώρες.
Θα βοηθήσει επίσης να καλυφθεί το επενδυτικό κενό στην επιστήμη και την καινοτομία για να λυθεί το περίπλοκο δίλημμα της σίτισης του πληθυσμού χωρίς να βλάψει τον πλανήτη.
Όμως οι επενδύσεις είναι μόνο ένα κομμάτι του παζλ. Στις συζητήσεις σχετικά με τη μετατροπή των συστημάτων τροφίμων, ο ρόλος των σπόρων παραμελείται σε μεγάλο βαθμό και αυτό αποτελεί σοβαρή παράβλεψη.
Καμία γεωργική εισροή δεν έχει μεγαλύτερο αντίκτυπο στην οικοδόμηση ανθεκτικότητας στο κλίμα από τους ίδιους τους σπόρους.
Οι σπόροι χρειάζονται επίσης χρηματοδότηση για να ευδοκιμήσουν
Πολύ συχνά, η μεγαλύτερη πρόκληση είναι η κλιμάκωση της καινοτομίας των σπόρων και η διάθεση της σε εκατομμύρια μικρούς αγρότες.
Για την επίτευξη των απαραίτητων βελτιώσεων στην παραγωγικότητα των καλλιεργειών έως το 2030 και μετά θα απαιτηθούν δημιουργικές και συνεργατικές συμπράξεις που θα αξιοποιήσουν τα καλύτερα του δημόσιου και του ιδιωτικού τομέα και θα επεκτείνονται σε υπάρχουσες πρωτοβουλίες.
Όταν πρόκειται για την προώθηση των πιο πρόσφατων έξυπνων για το κλίμα καλλιέργειες και για τη διασφάλιση της πρόσβασης των μικροϊδιοκτητών σε αυτούς τους βελτιωμένους σπόρους, ο δημόσιος και ο ιδιωτικός τομέας διαδραματίζουν συμπληρωματικούς ρόλους.
Πρώτον, η μεγάλης κλίμακας υιοθέτηση αγροτικών καινοτομιών απαιτεί ασφαλώς βιώσιμη και μεγάλης κλίμακας χρηματοδότηση, την οποία ούτε ο δημόσιος ούτε ο ιδιωτικός τομέας μπορούν να παράσχουν μόνοι τους στα απαιτούμενα επίπεδα.
Σαφώς, η βιομηχανία μπορεί να κινητοποιήσει, συχνά πιο γρήγορα, πρόσθετη χρηματοδότηση που ενισχύει τις δημόσιες επενδύσεις από τις κυβερνήσεις και τους αναπτυξιακούς φορείς.
Ορισμένες εκτιμήσεις δείχνουν ότι ο ιδιωτικός τομέας θα μπορούσε να καλύψει περισσότερο από το μισό του ετήσιου χρηματοδοτικού κενού των 2,5 τρισεκατομμυρίων δολαρίων (2,29 τρισεκατομμύρια ευρώ) που απαιτείται για την επίτευξη των Στόχων Βιώσιμης Ανάπτυξης του ΟΗΕ, συμπεριλαμβανομένου του τερματισμού της πείνας.
Ο ιδιωτικός τομέας σπόρων, για παράδειγμα, επενδύει 10 δισεκατομμύρια δολάρια (9,17 δισεκατομμύρια ευρώ) ετησίως σε έρευνα και ανάπτυξη για περισσότερες από 80 καλλιέργειες.
Οι συγκεντρωτικές επενδύσεις μπορούν να βοηθήσουν στην προώθηση ολοκληρωμένων προγραμμάτων αναπαραγωγής φυτών για την ταχεία ανάπτυξη νέων ποικιλιών που αντέχουν καλύτερα σε υψηλότερες θερμοκρασίες, ελλείψεις νερού και νέες απειλές παρασίτων.
Είναι δυνατή η αύξηση της παραγωγικότητας των φυτών
Δεύτερον, ο δημόσιος και ο ιδιωτικός τομέας προσφέρουν διαφορετικές μορφές εμπειρογνωμοσύνης και γνώσης που, όταν μοιράζονται, μπορούν να καλύψουν τα κενά στον αγωγό καινοτομίας για να διασφαλιστεί ότι οι σπόροι βελτιώνονται και προσαρμόζονται στις ειδικές ανάγκες των αγροτών, ιδιαίτερα στις αναπτυσσόμενες χώρες.
Δημόσια χρηματοδοτούμενη έρευνα, όπως αυτή που διεξάγεται από το CGIAR, διαδραματίζει κρίσιμο ρόλο στην παροχή επιστήμης που εξυπηρετεί παγκόσμιους στόχους όπως η μείωση της επισιτιστικής ανασφάλειας και της φτώχειας, χωρίς το βάρος των εμπορικών πιέσεων.
Ο ιδιωτικός τομέας σπόρων, από την άλλη πλευρά, μπορεί να συμπληρώσει και να επεκτείνει αυτό το έργο για να εξασφαλίσει την παράδοση του τελευταίου μιλίου, φέρνοντας αυτούς τους βελτιωμένους σπόρους στην αγορά και διασφαλίζοντας σταθερή προσφορά.
Οι εταιρείες σπόρων συγκεντρώνουν πρακτικές γνώσεις μέσω τακτικής επαφής με αγρότες, λιανοπωλητές, εμπόρους και μεταποιητές. Αυτές οι πληροφορίες αγοράς μεταφράζονται στη συνέχεια σε στοχευμένους στόχους αναπαραγωγής για την αντιμετώπιση συγκεκριμένων προκλήσεων που σχετίζονται με το κλίμα.
Η καλλιέργεια λαχανικών, για παράδειγμα, είναι ιδιαίτερα κατακερματισμένη και ως εκ τούτου υπάρχουν χιλιάδες καινοτόμες ποικιλίες τομάτας στην αγορά, μεγιστοποιώντας τις πιθανότητες των αγροτών να βρουν μια ποικιλία που ευδοκιμεί σε τοπικές συνθήκες.
Δεδομένου ότι ένας από τους στόχους του νέου οδικού χάρτη του Οργανισμού Τροφίμων και Γεωργίας των Ηνωμένων Εθνών (FAO) είναι η αύξηση της παραγωγικότητας των καλλιεργειών σε χώρες χαμηλού εισοδήματος κατά 2,3% έως το 2050, ο παγκόσμιος τομέας καλλιεργειών πρέπει να συνεργαστεί για να επιτύχει βιώσιμη εντατικοποίηση και εμπορευματοποίηση. επιτύχει την παράδοση.
Γνωρίζουμε ότι αυτό είναι δυνατό. Οι παγκόσμιες αποδόσεις πρωτογενών καλλιεργειών έχουν αυξηθεί κατά 50% τις τελευταίες δύο δεκαετίες, παρά την απώλεια 130 εκατομμυρίων εκταρίων καλλιεργήσιμης γης. Αυτό είναι το είδος της φιλοδοξίας που σκεφτήκαμε όταν ξεκινήσαμε τη νέα συνεργασία μας με την CGIAR.
Τέλος, τόσο ο δημόσιος όσο και ο ιδιωτικός τομέας έχουν πολύτιμη πρόσβαση σε βασικούς παράγοντες, από εθνικά ερευνητικά ινστιτούτα έως ενώσεις σπόρων, ενισχύοντας την αξία που παρέχει ο καθένας.
Δώστε στους σπόρους τη θέση που τους αξίζει
Ο τομέας των σπόρων μπορεί να ενώσει τη βιομηχανία σε προανταγωνιστικά ζητήματα για να υποστηρίξει τη μακροπρόθεσμη βιωσιμότητα.
Αυτός είναι ο στόχος του έργου Seed Resilience που ξεκίνησε πρόσφατα στη Ρουάντα, ένας από τους υπογράφοντες τη Διακήρυξη των Εμιράτων, μαζί με τον μη κερδοσκοπικό οργανισμό Fair Planet.
Ο στόχος του έργου είναι να εντοπίσει τους καλύτερους και νεότερους σπόρους μέσω δοκιμών με βελτιωμένες, πιστοποιημένες ποικιλίες φυτών, προκειμένου να προσφέρει στους αγρότες της Ρουάντα τη μεγαλύτερη επιλογή και ευκαιρία να αυξήσουν τις αποδόσεις παρά τις προκλήσεις της κλιματικής αλλαγής.
Οι δημόσιοι και μη κερδοσκοπικοί εταίροι θα παρέχουν στη συνέχεια εκπαίδευση σχετικά με καλές γεωργικές πρακτικές για τη βελτιστοποίηση των οφελών από τη χρήση βελτιωμένων σπόρων.
Ο Συνασπισμός Seeds-for-Food, μια σύμπραξη δημόσιου-ιδιωτικού τομέα-πολίτη, είναι μια άλλη πρωτοβουλία που θα κινητοποιήσει δράση για συστήματα σπόρων χωρίς αποκλεισμούς.
Ο μετασχηματισμός των συστημάτων τροφίμων σε όλο τον κόσμο για να διασφαλιστεί ότι κανείς δεν θα μείνει πίσω στον αγώνα για τις καθαρές μηδενικές εκπομπές απαιτεί βιώσιμη χρηματοδότηση, αλλά απαιτεί επίσης από όλους τους εμπλεκόμενους να υιοθετήσουν νέους τρόπους εργασίας.
Οι επόμενες διαπραγματεύσεις για το κλίμα πραγματοποιούνται σε λιγότερο από ένα χρόνο. Μέχρι τότε, οι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής πρέπει να δώσουν στους σπόρους τη θέση που τους αρμόζει στις συζητήσεις για τον μετασχηματισμό των συστημάτων τροφίμων και τη δράση για το κλίμα.
Και συνεργαζόμενοι πιο στενά, ο δημόσιος και ο ιδιωτικός τομέας σπόρων μπορούν να απελευθερώσουν νέες, δημιουργικές λύσεις που μπορούν πραγματικά να επιτύχουν τον στόχο του τερματισμού της πείνας ενάντια σε όλες τις πιθανότητες.
Ο Michael Keller είναι Γενικός Γραμματέας της Διεθνούς Ομοσπονδίας Σπόρων (ISF).
Στο Euronews πιστεύουμε ότι κάθε γνώμη μετράει. Επικοινωνήστε μαζί μας στο view@euronews.com για να στείλετε προτάσεις ή υποβολές και να συμμετάσχετε στη συζήτηση.