Η Βρετανία είναι μια υπέροχη, φιλόξενη χώρα που υποδέχεται νεοφερμένους που φεύγουν από τη δίωξη ή τη φτώχεια για αιώνες. Η σταδιακή μας επιβεβαίωση της θρησκευτικής ανοχής μετά την Αγγλική Μεταρρύθμιση και τον Σκωτικό Διαφωτισμό, ο ατομικισμός μας, η πρώιμη αγκαλιά μας στον καπιταλισμό, η δέσμευσή μας στο κράτος δικαίου, η ηγεσία μας στην κατάργηση της δουλείας – όλα βοήθησαν στη δημιουργία μιας κουλτούρας που μέχρι σήμερα , παραμένει πιο ανοιχτή σε ξένους από αυτούς των ευρωπαίων γειτόνων της.
Αυτός είναι ένας λόγος για τον οποίο τόσοι πολλοί μετανάστες πρώτης και δεύτερης γενιάς αγαπούν αυτή τη χώρα, γιατί τόσοι πολλοί τα πάνε τόσο καλά και συνεισφέρουν τόσα πολλά στην πολιτική, τις επιχειρήσεις, την ιατρική, την επιστήμη, τον αθλητισμό και την ψυχαγωγία, και γιατί είναι εντελώς αδιαμφισβήτητο ότι ο Rishi Sunak είναι ο πρώτος μας Ινδουιστής πρωθυπουργός.
Όταν ο Βολταίρος επισκέφτηκε τη Βρετανία τη δεκαετία του 1720, έμεινε έκπληκτος. «Πηγαίνετε στο Χρηματιστήριο του Λονδίνου… και θα δείτε αντιπροσώπους όλων των εθνών συγκεντρωμένοι προς όφελος του λαού», έγραψε Φιλοσοφικά γράμματα. «Εδώ οι Εβραίοι, οι Μωαμεθανοί και οι Χριστιανοί αντιμετωπίζουν ο ένας τον άλλον σαν να ανήκουν όλοι στην ίδια πίστη και χρησιμοποιούν τη λέξη «άπιστος» μόνο για να αναφερθούν σε ανθρώπους που χρεοκοπούν. Εδώ ο Πρεσβυτεριανός εμπιστεύεται τον Αναβαπτιστή και ο Αγγλικανός δέχεται μια υπόσχεση από τον Κουάκερ».
Τρεις αιώνες αργότερα, συνεχίζουμε να ενσωματώνουμε μετανάστες πολύ καλύτερα από τους Γάλλους ή τους Γερμανούς, μια δεξιότητα που έχει ονομαστεί η «υπερδύναμη» της Βρετανίας. Σε όλη τη Δυτική Ευρώπη, τα παιδιά των μεταναστών τα πηγαίνουν χειρότερα από αυτά των γηγενών. Στο Ηνωμένο Βασίλειο, τα παιδιά των μεταναστών τα καταφέρνουν καλύτερα στα μαθηματικά από τα παιδιά των ιθαγενών, και τα παιδιά που γεννήθηκαν στο εξωτερικό τα πηγαίνουν σχεδόν εξίσου καλά, δείχνουν τα τεστ της Πίζας.
Τα βρετανικά κινέζικα, ινδιάνικα, μαύρα παιδιά από την Αφρική, το Πακιστάν και το Μπαγκλαντές επιτυγχάνουν υψηλότερους βαθμούς στα GCSE από τους λευκούς Βρετανούς συνομηλίκους τους. Οι εθνοτικές μειονότητες αποτελούν πλέον την πλειοψηφία σε μερικά από τα καλύτερα ιδιωτικά σχολεία της Βρετανίας – και αντιστρόφως, τα μουσουλμάνα παιδιά του Μπαγκλαντές που λαμβάνουν δωρεάν σχολικά γεύματα έχουν καλύτερες επιδόσεις στα GCSE από το μέσο λευκό βρετανικό παιδί.
Τα λευκά παιδιά έχουν τις λιγότερες πιθανότητες από οποιαδήποτε εθνική ομάδα να φοιτήσουν στο κολέγιο. Μια ανάλυση των τελευταίων τεσσάρων απογραφών δείχνει ότι, κατά μέσο όρο, στην πραγματικότητα φαίνεται να υπάρχει μείωση του γεωγραφικού διαχωρισμού των μειονοτικών κοινοτήτων.
Τραγικά, αντί να χτίζουμε πάνω σε αυτό και να επιδιώκουμε μια ελεγχόμενη, ορθολογική πολιτική μετανάστευσης για τη δημιουργία ενός σύγχρονου, ενωμένου, πολυεθνικού βρετανικού έθνους, οι άρχουσες ελίτ μας – πρώτα οι Νέοι Εργατικοί και μετά οι Τόρις, υποστηριζόμενοι από το πολιτιστικό και οικονομικό κατεστημένο – το έκανε έχει γίνει τόσο ταλαντευμένο που ολόκληρο το πολυπολιτισμικό οικοδόμημα θα μπορούσε τώρα να καταρρεύσει. Αυτό που θα μπορούσε να χρησιμεύσει ως παράδειγμα για τους άλλους, καταστράφηκε από την απροσεξία.
Ο πρώτος δόλιος ισχυρισμός ήταν ότι μπορούσαμε να αντιμετωπίσουμε καθαρούς αριθμούς εκατοντάδων χιλιάδων μεταναστών κάθε χρόνο. Σε ποιον πλανήτη; Η εκπληκτική αδυναμία του κράτους να δημιουργήσει υποδομές ή να επιτρέψει στις ελεύθερες επιχειρήσεις να το πράξουν σημαίνει ότι η μαζική μετανάστευση του υπάρχοντος πληθυσμού (συμπεριλαμβανομένων των πρώην μεταναστών) επιβάλλει τεράστιο κόστος μέσω υπερκόπωσης, περιορισμένης υγειονομικής περίθαλψης και μικρότερων, απαγορευτικά ακριβών κατοικιών.
Ο Robert Jenrick και ο Neil O’Brien αναλύουν έξοχα τα δεδομένα Πάρτε πίσω τον έλεγχο, από το Κέντρο Μελετών Πολιτικής. Ο πληθυσμός της Αγγλίας αυξήθηκε κατά 6,6 τοις εκατό μεταξύ 2011 και 2021 (θα είχε αυξηθεί κατά 2,7 τοις εκατό χωρίς μετανάστευση), αλλά κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου το κύριο οδικό δίκτυο αυξήθηκε μόλις κατά 2,3 τοις εκατό, το σιδηροδρομικό δίκτυο κατά 1 τοις εκατό και οι γενικές πρακτικές κατά 4 τοις εκατό (στο εποχή γήρανσης του πληθυσμού), ο αριθμός των σχολείων δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης μειώθηκε κατά 4,9%, το καθαρό κεφαλαιακό απόθεμα μηχανημάτων και εξοπλισμού μειώθηκε κατά 4 τοις εκατό και, το πιο ενοχλητικό, η δυναμικότητα παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας μειώθηκε κατά 14,2 τοις εκατό.
Τα υψηλά επίπεδα μετανάστευσης έχουν μειώσει το κατά κεφαλήν κεφάλαιό μας: στην πραγματικότητα έχουμε γίνει φτωχότεροι. Η κατασκευή κατοικιών έχει αυξηθεί ταχύτερα – κατά 9,6 τοις εκατό – αλλά ακόμη και αυτό δεν αρκεί για να καλύψει τη μαζική κλειστή ζήτηση λόγω ετών υπανάπτυξης και συγκεντρωμένης γεωγραφίας μετανάστευσης. Η ιδιοκτησία του σπιτιού καταρρέει, η ποιότητα ζωής υποβαθμίζεται και τα θεσμικά θεμέλια του συντηρητισμού και του καπιταλισμού υπονομεύονται μοιραία.
Η δεύτερη αναληθή ήταν ότι μεγάλοι όγκοι μετανάστευσης – σε αντίθεση με μικρότερες, στοχευμένες μεταναστεύσεις εργαζομένων υψηλής εξειδίκευσης – θα ενίσχυαν την αύξηση της παραγωγικότητας και θα μας προστάτευαν από το να κάνουμε μωρά. Ωστόσο, η παραγωγικότητα έχει μείνει στάσιμη, παρόλο που το Ηνωμένο Βασίλειο έχει πλέον περισσότερους κατοίκους που έχουν γεννηθεί στο εξωτερικό από τις ΗΠΑ. Η διαθεσιμότητα εργατικού δυναμικού μπορεί να παρεμπόδισε την αυτοματοποίηση.
Πολλοί μετανάστες συνεισφέρουν πολύ περισσότερα από όσα αναλαμβάνουν στις κρατικές δαπάνες, αλλά κάποιοι δεν το κάνουν, ειδικά αν δεν εργάζονται ή δεν κερδίζουν αρκετά. Δεν υπάρχουν ουσιαστικά δεδομένα για τη διεξαγωγή μιας σωστής ανάλυσης κόστους-οφέλους της μαζικής μετανάστευσης συνολικά ή ακόμη και για διαφορετικές εθνικότητες. Αλλά πρέπει οπωσδήποτε να είμαστε πολύ πιο απαιτητικοί και να δεχόμαστε μόνο μετανάστες των οποίων οι δεξιότητες και οι αξίες είναι τέτοιες που είναι πιθανό να συνεισφέρουν καθαρά στο δημόσιο ταμείο κατά τη διάρκεια της ζωής τους.
Το τρίτο λάθος ήταν να χρησιμοποιήσουμε τη μαζική μετανάστευση για να κρύψουμε άλλα προβλήματα. Όλο και περισσότεροι αλλοδαποί φοιτητές – πολλοί από τους οποίους μένουν μόνιμα – επιδοτούν δίδακτρα εσωτερικού. Οι αλλοδαποί νοσηλευτές επιτρέπουν στις αρχές να πληρώνουν σημαντικά χαμηλότερα από το προσωπικό. Δεν εκπαιδεύουμε αρκετούς γιατρούς, εργαζόμενους στον τομέα της υγείας ή οποιονδήποτε άλλο: είναι ευκολότερο να εισάγουμε έτοιμους εργάτες. Τα 5,5 εκατομμύρια άνθρωποι που λαμβάνουν επίδομα ανεργίας υποβιβάζονται στο κενό μνήμης. Η επιτυχία των παιδιών μεταναστών επιτρέπει στους εφησυχασμένους να αγνοούν τα φρικτά εκπαιδευτικά επιτεύγματα της λευκής εργατικής τάξης.
Το τελευταίο λάθος της κυβέρνησης ήταν να αγνοήσει την άνοδο του ισλαμιστικού εξτρεμισμού από δειλία και βλακεία, ενώ ανέχτηκε τη Θεωρία της Κρίσιμης Φυλής του Woke (CRT), μια ιδεολογία που απορρίπτει τον αχρωματοψία ολοκλήρωσης και φέρνει φυλετικές ομάδες μεταξύ τους.
Ναι, η υπερδύναμη της Βρετανίας είναι η ενσωμάτωση, αλλά αποδεικνύεται ότι ο ισλαμισμός και η CRT είναι ο κρυπτονίτης της. Στο Batley, οι αρχές δεν έκαναν τίποτα για να προστατεύσουν έναν δάσκαλο που εκτοπίστηκε από εξτρεμιστές. Δεν επιτέθηκαν σε ριζοσπάστες κήρυκες και ήταν άχρηστοι στην προώθηση μετριοπαθών, μεταρρυθμιστικών μουσουλμανικών φωνών.
Ένας τοξικός αντισημιτισμός που είχε σε μεγάλο βαθμό εξαλειφθεί από τη βρετανική ζωή εξαπλώνεται ξανά. Η επιστροφή των αντι-ισραηλινών σεχταριστικών κομμάτων – συμπεριλαμβανομένου του Κόμματος των Πρασίνων – είναι το τελευταίο ποτήρι.
Πρέπει να μειώσουμε δραστικά τη μετανάστευση. Πρέπει να είμαστε πολύ πιο απαιτητικοί σχετικά με το ποιον αφήνουμε να μπει. Δεν μπορούμε πλέον να επιτρέψουμε να διαστρεβλωθεί και να χειραγωγηθεί το δίκαιο άνοιγμα μας στη μετανάστευση.