Τα τρένα και το κρασί είναι φυσικοί εταίροι, είτε πρόκειται για ένα ποτήρι φρέσκο λευκό κρασί για ένα χαλαρό γεύμα σε ένα αυτοκίνητο φαγητού κατά τη διάρκεια μιας κρουαζιέρας στις Άλπεις ή ενός σιδηροδρομικού ταξιδιού σε μια περιοχή γνωστή για τα εκλεκτά κρασιά της. Πολλές από τις πιο πολύτιμες αμπελοοινικές περιοχές της Ευρώπης προσφέρονται φυσικά για εξερεύνηση με τρένο.
Για παράδειγμα, πάρτε το τρένο από τον σταθμό São Bento στο Πόρτο προς το Pocinho και απολαύστε μια όμορφη θέα στα κτήματα στα οποία βασιζόταν το λιμενικό εμπόριο. Άλλες κλασικές ευρωπαϊκές περιοχές κρασιού όπου τα τρένα περνούν μέσα από αμπελώνες περιλαμβάνουν το Tokay στην Ουγγαρία, την κοιλάδα Moselle στη Γερμανία, την κοιλάδα Ebro στην Ισπανία (για την ωραία Rioja) και την περιοχή Lavaux στην Ελβετία, όπου ένα λευκό κρασί Grand Cru από το Chasselas -Grapes επηρεάζουν ακόμη και τη σιδηροδρομική σύνδεση: ο ευγενής Dézaley της οικογένειας Massy ονομάζεται Chemin de Fer.
Βόρεια της Αβινιόν προς Valence
Είναι ένα δελεαστικό πάντρεμα σιδηροδρόμου και κρασιού που με οδηγεί στην Αβινιόν μια υγρή μέρα νωρίς την άνοιξη για να εξερευνήσω την κοιλάδα του Ροδανού. Υπάρχουν μόνο λίγοι ταξιδιώτες εκεί. Ο σιδηροδρομικός σταθμός Avignon Center φαίνεται όμορφος με τους κιτρινόλευκους τοίχους του. Αυτό είναι το σημείο εκκίνησης για τα τακτικά αργά τρένα προς τη Λυών (διάρκεια ταξιδιού δυόμισι ώρες). Μεγάλα τρένα εξπρές κυκλοφορούσαν κάποτε σε αυτήν την περιφερειακή σιδηροδρομική γραμμή, αλλά όχι πλέον. Τα TGV τρέχουν βόρεια προς το Παρίσι σε μια γραμμή υψηλής ταχύτητας που εκτείνεται πολύ ανατολικά της κοιλάδας του Ροδανού. Μόνο τα περιφερειακά τρένα παραμένουν στην παλιά διαδρομή της κοιλάδας, περνώντας μέσα από μια σειρά από μεγάλες ονομασίες και στις δύο πλευρές του Ροδανού καθώς ακολουθεί κανείς τον σιδηρόδρομο ανάντη από την Αβινιόν. Το τρένο περνάει από το Châteauneuf-du-Pape και το Ερμιτάζ, ενώ αργότερα κατά τη διάρκεια του ταξιδιού υπάρχει όμορφη θέα στον ποταμό προς το Condrieu και το Côte-Rôtie.
Σχετίζεται με: Σιδηροδρομική διαδρομή του μήνα: Τυρί, σοκολάτα και ένα μαγικό ταξίδι στην ελβετική πόλη Gruyères
Φεύγοντας από το κέντρο της Αβινιόν, επιβιβαζόμαστε στο γαλανόλευκο τρένο προς τη Λυών και απολαμβάνουμε τη θέα στα παλιά τείχη της πόλης στα αριστερά. Στη συνέχεια διασχίζουμε το Canal Crillon. Μόλις φύγαμε από την προαστιακή περιοχή της Αβινιόν, σταματήσαμε σε έναν σιδηροδρομικό σταθμό που ονομάζεται Sorgues-Châteauneuf-du-Pape. Δεν φαίνεται αμπέλι, αλλά λίγα λεπτά αργότερα ο χαρακτηριστικός χαμηλός λόφος που φιλοξενεί τους καλύτερους αμπελώνες του Châteauneuf-du-Pape μπορεί να δει στα δυτικά, ενώ στην άλλη πλευρά του σιδηροδρόμου το τραχύ προβηγκιανό τοπίο εκτείνεται προς τα ανατολικά μέσα στο κρασί Vacqueyras συνοικία και σε απόσταση τους λόφους γύρω από τον Gigondas και το Beaumes de Venise, το τελευταίο γνωστό για το αρωματικό μοσχοκάρυδο.
Το τρένο μας κάνει μια μικρή διαδρομή δυτικά για να εξυπηρετήσει το Orange. Στη συνέχεια έχουμε την πρώτη μας πραγματική συνάντηση με το κεντρικό κανάλι του Ροδανού. Δεν είναι όλα όμορφα – περνάμε από εργοστάσια τσιμέντου, νεκροταφεία με εγκαταλελειμμένα αυτοκίνητα και πυρηνικούς σταθμούς.
Το Viognier υπόσχεται ένα μεθυστικό άρωμα από άνθη πορτοκαλιάς, βερίκοκο και αμύγδαλο
Στα μισά του ταξιδιού, σταματώ για μεσημεριανό γεύμα στο Valence, όπου ο κομψός σχεδιασμός του σταθμού Valence Ville θυμίζει την αρχιτεκτονική γλώσσα του Grand Trianon στις Βερσαλλίες. Γνωρίζω καλά αυτή τη διαδρομή και και προς τις δύο κατευθύνσεις είναι υποχρεωτική η στάση στο Valence. Προερχόμενη από το βορρά, είναι η πρώτη πόλη που ενσαρκώνει την ενεργητική ζωτικότητα του ευωδιαστού νότου της Γαλλίας και η κατεύθυνση προς τα βόρεια προσφέρει την ευκαιρία να γνωρίσετε το νότο Αντίο. Και αγκαλιάστε τους περίφημους αμπελώνες που απλώνονται μπροστά σας.
Πέρα από το Valence, οι πλαγιές της κοιλάδας κλείνουν και το τώρα ελαφρώς πιο πράσινο τοπίο φιλοξενεί αμπελώνες που παράγουν δυνατά κόκκινα κρασιά από το σταφύλι Syrah και πολλά πλούσια λευκά κρασιά, τα καλύτερα από τα οποία αντικατοπτρίζουν τη λιχουδιά τριών σταφυλιών με πολύ αντίθεση: Marsanne, Roussanne και Viognier. . Το τελευταίο υπόσχεται ένα μεθυστικό άρωμα από άνθη πορτοκαλιάς, βερίκοκο και αμύγδαλο.
Αμπελώνες στα βόρεια βουνά του Ροδανού
Καθώς φεύγετε από το Valence, θα έχετε θέα στον Ροδανό μέχρι το Cornas, γνωστό για τα τολμηρά, πιπεράτα κόκκινα κρασιά του. Στη συνέχεια διασχίζουμε τον ποταμό Isère και σύντομα περνάμε μια λιτανεία από διάσημους αμπελώνες. Ταμπέλες σηματοδοτούν τις πολύτιμες ιδιότητες διάσημων οινοποιών όπως οι Chave, Chapoutier και Jaboulet.
Υπάρχει μια εκπληκτική θέα σε ένα παρεκκλήσι ψηλά στην πλαγιά ενός λόφου πάνω από το σιδηρόδρομο. Όχι οποιοδήποτε παρεκκλήσι, αλλά αυτό που δεσπόζει σε ένα ακίνητο στο Ερμιτάζ, γνωστό ως La Chapelle, που σχετίζεται με σεβαστά κόκκινα κρασιά που εξελίσσονται απαλά σε μπουκάλι εδώ και δεκαετίες.
Αριστερά το νερό του Ροδανού που ρέει αργά και δεξιά οι απαλές πλαγιές με αμπελώνες της ονομασίας Crozes-Hermitage. Στην άλλη πλευρά του ποταμού βρίσκεται ο Saint-Joseph. Τα καλύτερα όμως έρχονται. Για τους λάτρεις του σταφυλιού Viognier, και μεταξύ αυτών συγκαταλέγομαι και εγώ, το Condrieu and Chateau-Grillet είναι το αποκορύφωμα αυτού του ταξιδιού. Οι απότομες πλαγιές και των δύο ονομασιών είναι ορατές στην άλλη πλευρά του ποταμού καθώς πλησιάζουμε στο σιδηροδρομικό σταθμό Saint-Clair-Les Roches, όπου μένω στο Hotel Bellevue (διπλά από 115 €, μόνο δωμάτιο).
Δεν θα κερδίσει κανένα βραβείο για αρχιτεκτονικές φιλοδοξίες, αλλά τα πολλά θετικά του ξενοδοχείου περιλαμβάνουν όμορφη θέα στον Ροδανό, όπως υποδηλώνει το όνομα, καλό φαγητό και πρόσβαση μέσω μιας γέφυρας πάνω από τον ποταμό στους αμπελώνες Condrieu στη δυτική όχθη.
«Αυτό το λέμε Guigalville», λέει ο σερβιτόρος στο ξενοδοχείο, δείχνοντας τους αμπελώνες απέναντι από το ποτάμι και αναφερόμενος στην οικογένεια που έκανε τόσα πολλά για να προωθήσει τα κρασιά του Condrieu και της γειτονικής Côte-Rôtie. Την επόμενη μέρα παίρνω ένα τοπικό λεωφορείο για το Ampuis για να επισκεφτώ το οινοποιείο Guigal και να δοκιμάσω μερικά τοπικά κρασιά.
Το Condrieu είναι ένα αστέρι με την τέλεια ισορροπία οξύτητας και φρούτου. Στη συνέχεια πηγαίνει πίσω στο Saint-Clair και συνεχίζει βόρεια μέχρι την κοιλάδα μέχρι τη Λυών. Υπάρχει μαγευτική θέα κατά μήκος του ποταμού προς το πυργίσκο Château d’Ampuis, το σπίτι της οικογένειας Guigal. Το τρένο μας σταματά στη Βιέν, μια ποτάμια πόλη διάσημη για τα ρωμαϊκά της ερείπια. Στη συνέχεια περπατάμε ασταμάτητα στη Λυών, ένα 20λεπτο hop, πέρα από το Seyssuel, όπου φιλόδοξοι νέοι οινοποιοί αγοράζουν γη ενώ κυκλοφορούν φήμες ότι τα κρασιά της θα μπορούσαν να προσφέρουν όλη τη φινέτσα του Condrieu και της Côte-Rôtie.
Τώρα οι τελευταίοι αμπελώνες έχουν εξαφανιστεί και φτάνουμε στη Λυών, πέρα από εργοστάσια και διυλιστήρια πετρελαίου, σταθμούς παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας και εγκαταστάσεις επεξεργασίας λυμάτων. Σημειώνω ότι το τρένο στο οποίο είμαι πηγαίνει πέρα από τη Λυών προς το Mâcon, δίνοντάς μου την ευκαιρία να επεκτείνω την οινική μου περιήγηση βόρεια για να συμπεριλάβω το Beaujolais και το νοτιότερο τμήμα του Mâconnais.
Μπαίνω στον πειρασμό, αλλά οι λευκοί της Ελβετίας δελεάζουν, οπότε κατεβαίνω στη Λυών και πηγαίνω στην περιοχή Lavaux στη βόρεια όχθη της λίμνης της Γενεύης (Lac Léman), όπου κλείνω ένα ραντεβού με ένα ποτήρι Grand Cru Dézaley Chemin de Fer από τον Luc Massy έχουν.
Λεπτομέρειες ταξιδιού
Κάθε μέρα υπάρχουν 11 απευθείας περιφερειακά τρένα από το κέντρο της Αβινιόν προς τη Λυών. Η σύνδεση είναι λιγότερο συχνή τα Σαββατοκύριακα, καθώς υπάρχουν εννέα απευθείας τρένα τα Σάββατα και επτά τρένα τις Κυριακές. Ο ναύλος απλής μετάβασης από το κέντρο της Αβινιόν προς τη Λυών Part Dieu μέσω της κοιλάδας του Ροδανού είναι 40,70 €. Αγοράστε το στο σταθμό πριν από την αναχώρηση ή εκ των προτέρων μέσω του Rail Europe για 36 £ (δεν υπάρχει πλέον χρέωση κράτησης για εισιτήρια σε στερλίνες).
Ο Nicky Gardner ζει στο Βερολίνο. Είναι συν-συγγραφέας του Europe by Rail: the Definitive Guide (Hidden Europe, £18,99). Για να υποστηρίξετε τον Guardian και τον Observer, παραγγείλετε το αντίγραφό σας της 17ης έκδοσης από το Guardianbookshop.com. Μπορεί να ισχύουν έξοδα αποστολής.