Ο Χάρτης HMRC είναι ένα σημαντικό έγγραφο που προστατεύει τα δικαιώματα των φορολογουμένων και ισχύει από τον Finance Act του 2009.
Ο χάρτης επιβεβαιώνει ότι η HM Revenue and Customs ακολουθεί το νόμο για να διασφαλίσει ότι όλοι πληρώνουν μόνο το σωστό ποσό φόρου.
Είναι σημαντικό ότι οι φορολογούμενοι έχουν το δικαίωμα να προσφύγουν σε ανεξάρτητο φορολογικό δικαστήριο εάν διαφωνούν με το ποσό του φόρου που ζητείται. Το καταστατικό αναφέρει επίσης: «Θα λάβουμε υπόψη την ευρύτερη προσωπική σας κατάσταση».
Οι φορολογικοί επιθεωρητές έχουν το δικό τους εγχειρίδιο συμμόρφωσης, το οποίο αναφέρει στο CH14300: «Δεν απαιτούμε την πληρωμή αμφισβητούμενων κυρώσεων σε κανένα καθεστώς έως ότου επιλυθεί η διαφορά .”
Οι περισσότερες συναντήσεις μου με εφοριακούς ελεγκτές όλα αυτά τα χρόνια ήταν επαγγελματικές και ευχάριστες. Αυτό που με ενόχλησε όμως ήταν όταν ένας από αυτούς (πάντα έρχονταν δύο-δυο) με κοίταξε σοβαρά και μου είπε ότι έπρεπε να καταλάβω ότι ήταν δημόσιο χρήμα. Η απάντησή μου ήταν ότι τα εν λόγω χρήματα ανήκαν στον πελάτη μου και θα παρέμεναν έτσι έως ότου είτε ο πελάτης μου είτε το δικαστήριο πει το αντίθετο.
Εν ολίγοις, οι φορολογούμενοι έχουν το πλήρες δικαίωμα να αμφισβητήσουν μια απαίτηση φόρου ή προστίμου. Δεν θα πρέπει να υποστείτε καμία οικονομική απώλεια για την υπεράσπιση αυτού του δικαιώματος. Σε αυτό το πλαίσιο, βρήκα την πρόσφατα αναφερθείσα υπόθεση Erridge v Revenue and Customs τόσο ανησυχητική.
Θα παρουσιάσω την υπόθεση εδώ χρησιμοποιώντας λέξεις από την απόφαση: «Ο κύριος Έριτζ είναι δυσλεκτικός. Δεν διαβάζει βιβλία γιατί δεν μπορεί να αναγνωρίσει και να διατηρήσει το υλικό στη σελίδα για να παρακολουθήσει μια ιστορία. Η ορθογραφία του είναι εξαιρετικά κακή. Παράτησε το σχολείο στα 16 του και άρχισε να εργάζεται στη βιομηχανία έτοιμου σκυροδέματος».
Ο κύριος Έριτζ δεν άφησε αυτές τις δυσκολίες να τον κρατήσουν πίσω. Παντρεύτηκε και το ζευγάρι απέκτησε το πρώτο του παιδί το 2002, ένα δεύτερο το 2008 και ένα τρίτο το 2013. Η κ. Erridge υπέβαλε αίτηση για επίδομα τέκνου αναλόγως. Κατάφεραν να εξοικονομήσουν αρκετά για να αγοράσουν το δικό τους σπίτι. Ο κ. Έριτζ δούλεψε σκληρά και το 2012-13 το εισόδημά του ήταν 36.000 £ – όλα φορολογήθηκαν μέσω PAYE. Το 2013-14 το εισόδημά του ανήλθε σε κάτι παραπάνω από 50.000 λίρες. Οι αναγνώστες θα καταλάβουν ότι αυτό τον έφερε κάτω από το καθεστώς επιδόματος παιδιού υψηλού εισοδήματος (HICBC).
Ωστόσο, αυτό που συνέβη στη συνέχεια θα μπορούσε να είχε συμβεί σε άλλες φορολογικές καταστάσεις.
Στις 10 Νοεμβρίου 2022, ο κ. Erridge έλαβε επτά φορολογικές ειδοποιήσεις σχετικά με την HICBC, συνολικού ύψους £15.374. Λίγο αργότερα έλαβε μια αξίωση £4.151 για πρόστιμο επειδή δεν ενημέρωσε την HMRC για την υποχρέωση του HICBC, συνολικά £19.525.
Αυτό ήταν φυσικά πολύ αγχωτικό για τον κ. Έριτζ και πολύ περισσότερο από ό,τι μπορούσε να αντέξει οικονομικά. Διόρισε τον κ. Keith Alden της MCO Accountants ως εκπρόσωπό του. Στη συνέχεια, ο κ. Alden έγραψε στην HMRC εξ ονόματος του κ. Erridge, διαφωνώντας με τις αξιολογήσεις και ζητώντας σχέδιο πληρωμής.
Στις 23 Δεκεμβρίου 2022, η HMRC έγραψε ξανά στον κ. Erridge απορρίπτοντας όλες τις προσφυγές. Ο κ. Erridge προσπάθησε και πάλι να κανονίσει ένα σχέδιο πληρωμής για τους φόρους και τις ποινές, ώστε να μπορεί να πληρώσει τα δηλωμένα οφειλόμενα ποσά σε μια χρονική περίοδο. Ωστόσο, η HMRC τον ενημέρωσε ότι δεν είχε αρκετά κέρδη για να συμφωνήσει μαζί του ένα σχέδιο πληρωμής και ότι η είσπραξη του πλήρους ποσού που αξιολογήθηκε συν τους δεδουλευμένους τόκους θα παραπεμφθεί σε μια υπηρεσία είσπραξης εξωτερικού χρέους.
Στη συνέχεια του είπαν ότι έπρεπε να βρει ένα εφάπαξ ποσό για να πληρώσει στην HMRC και έπρεπε να λάβει επείγουσα δράση.
Το μόνο σημαντικό περιουσιακό στοιχείο που διέθετε ήταν το σπίτι της οικογένειας. Επικοινώνησε με έναν τοπικό κτηματομεσίτη και του ζήτησε να καταγράψει το ακίνητο προς πώληση στην τιμή «τώρα πώλησης». Αυτό ήταν λιγότερο από αυτό που θα μπορούσε να επιτευχθεί εάν το σπίτι είχε πωληθεί στην αγοραία αξία.
Ο κ. Erridge έλαβε μια προσφορά εντός δύο εβδομάδων, το ακίνητο πουλήθηκε και η HMRC πληρώθηκε, υπέστη οικονομική ζημία στη διαδικασία.
Ωστόσο, στο δικαστήριο, οι δικαστές κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι ο κ. Erridge δεν είχε ενεργήσει εξ αμελείας και στη συνέχεια ανέτρεψε όλες τις ποινές. Επίσης, ακύρωσαν πέντε από τις έξι αξιολογήσεις, αφήνοντας μόλις 2.500 £ για το 2018-19. Ήθελαν να το καταργήσουν και αυτό, αλλά τους απέτρεψε η σχετική νομοθεσία. Αντίθετα, ενθάρρυναν την HMRC να εγκαταλείψει την υπόλοιπη αξιολόγηση χρησιμοποιώντας τις εξουσίες της στο πλαίσιο της Πρόσθετης Καταστατικής Παραχώρησης A19.
Κατέληξαν: «Είναι αδιαμφισβήτητο ότι ο κ. Έριτζ πιέστηκε από την HMRC να συγκεντρώσει χρήματα για να πληρώσει τις φορολογικές ειδοποιήσεις και τις κυρώσεις και ότι αυτό απαιτούσε να πουλήσει το σπίτι της οικογένειας Υπέστη οικονομικές ζημιές ως αποτέλεσμα».
Αναφερόμενοι στο εγχειρίδιο συμμόρφωσης HMRC CH14300 που αναφέρθηκε παραπάνω, είπαν: «Επομένως, η HMRC ενήργησε αντίθετα με τις δικές της οδηγίες, αποτυγχάνοντας να αποτρέψει την είσπραξη των κυρώσεων».
Συνοπτικά, ο κ. Erridge αναγκάστηκε από την HMRC, αντίθετα με τις δικές της κατευθυντήριες γραμμές, να πουλήσει το σπίτι του με έκπτωση, παρόλο που ο πραγματικός οφειλόμενος φόρος ήταν το πολύ 2.500 £ – ή καθόλου αν είχε αποδεχθεί το αίτημα των κριτών.
Ωστόσο, ένας εκπρόσωπος της HMRC είπε: “Το ESC A19 δεν μπορεί να εφαρμοστεί όταν ο πελάτης έχει καθήκον να μας ενημερώσει για μια υποχρέωση όπως η HICBC”.
Καλώ τους αναγνώστες να εξετάσουν τις παραγράφους 69 έως 72 της απόφασης και να εξετάσουν εάν πιστεύουν ότι οι δικαστές πρότειναν το HMRC να το κάνει αυτό. Η υπόθεση είναι προσβάσιμη εδώ.
Την περασμένη εβδομάδα εξέφρασα τις ανησυχίες μου για μια άλλη φορολογική υπόθεση που αποκάλυψε ορισμένες πολύ σοβαρές αποτυχίες της HMRC. Αυτός ο φορολογούμενος έλαβε δεόντως συγγνώμη. Ωστόσο, η περίπτωση του κ. Erridge είναι ένα ακόμη χειρότερο παράδειγμα των ενεργειών ορισμένων στελεχών του HMRC. Κατά την άποψή μου, η HMRC θα πρέπει τώρα να προσφέρει στον κ. Erridge αποζημίωση για το πλήρες ποσό της οικονομικής του ζημίας από την πώληση του σπιτιού του, μαζί με πληρωμή ως αναγνώριση των δαπανών του και της αγωνίας που υπέστη αναίτια.
Συνιστάται
Η HMRC μόλις έχασε μια υπόθεση – χιλιάδες άνθρωποι θα μπορούσαν να πάρουν χρήματα πίσω
Διαβάστε περισσότερα
Ρώτησα έναν εκπρόσωπο της HMRC εάν θα ζητούσαν συγγνώμη και θα αποζημίωναν τον κ. Erridge για την οικονομική του απώλεια. Αρνήθηκαν να απαντήσουν σε αυτή την ερώτηση, αλλά σχολίασαν: «Δεν θα ζητήσουμε ποτέ από έναν πελάτη να πουλήσει την κύρια κατοικία του για να τακτοποιήσει τη φορολογική του οφειλή».
Υπήρξαν περισσότερες συγκρούσεις μεταξύ της κυβέρνησης και του δικαστικού σώματος σε αυτό το Κοινοβούλιο από όσες μπορώ να θυμηθώ. Μπορεί να απογοητεύσει τους πολιτικούς, αλλά η ανεξαρτησία του δικαστικού σώματος είναι ζωτικής σημασίας για την προστασία των πολιτών από υπερβολικά ζήλους κρατικούς φορείς – ιδιαίτερα το HMRC.
Ιστορικά, οι δικαστές μας έχουν προσληφθεί κυρίως από τη βαθμίδα των δικηγόρων. Ωστόσο, αυτό φαίνεται να αλλάζει καθώς περισσότεροι δικηγόροι και λογιστές κινούνται στο εδώλιο.
Ένα καλό παράδειγμα είναι η Anne Redston, η οποία ήταν η κύρια δικαστής σε αυτή την υπόθεση. Είναι λογίστρια και προηγουμένως ήταν επικεφαλής του φορολογικού τμήματος του Ηνωμένου Βασιλείου στην EY, μία από τις τέσσερις μεγάλες λογιστικές εταιρείες. Διαθέτει εκτενή φορολογική εμπειρία και δίκαιο πνεύμα, το οποίο στηρίζει στις κρίσεις της. Επίσης, δεν κρατήθηκε να ασκήσει κριτική στους προκατόχους της όταν ήταν δικαιολογημένη. Αυτό το βλέπω ως μια πολύ θετική τάση.
