Υπάρχουν περισσότερα από 500 υποθαλάσσια καλώδια παγκοσμίως. Συχνά συνδέουν ηπείρους από την Ευρώπη στην Αυστραλία, παρέχοντας σύνδεση στο Διαδίκτυο σε δισεκατομμύρια ανθρώπους, πολλοί από τους οποίους δεν έχουν ιδέα καν ότι υπάρχουν.
Είναι μεταξύ των στοιχείων της παγκόσμιας υποδομής μας που είναι θεμελιώδη για τον τρόπο ζωής μας και ωστόσο είναι σε μεγάλο βαθμό υποτιμημένα. Απαρατήρητη μέχρι να κοπεί το διαδίκτυο.
Και αυτό φαίνεται να είναι μια αυξανόμενη πιθανότητα. Τους τελευταίους μήνες, αντάρτες Χούτι στη Μέση Ανατολή λέγεται ότι σαμποτάρουν τέσσερα βασικά καλώδια επικοινωνίας στα συστήματα AAE-1, Seacom, EIG και TGN σε μια διαδρομή μεταξύ Σαουδικής Αραβίας και Τζιμπουτί.
Εκατοντάδες διαταραχές ετησίως, συγκρούσεις ή όχι
Το πρώτο από αυτά τα καλώδια είναι ιδιαίτερα σημαντικό επειδή συνδέει την Ασία, την Ευρώπη και την Αφρική, περνώντας σχεδόν 16.000 μίλια από το Χονγκ Κονγκ στη νότια Γαλλία.
Όπως ανέφερε το Fortune νωρίτερα φέτος, το «περιστατικό στην Ερυθρά Θάλασσα» – μια επίθεση και βύθιση του φορτηγού πλοίου Rubymar στα ανοιχτά της Υεμένης που πιστεύεται ότι προκάλεσε τη ζημιά στα υποθαλάσσια καλώδια Διαδικτύου – δείχνει ότι τα καλώδια Διαδικτύου είναι κρίσιμα για τον τρόπο που ζούμε. είναι ζωές, είναι πράγματι ευάλωτες.
Ωστόσο, θα ήταν λάθος να πιστεύουμε ότι η ευπάθεια αυτών των καλωδίων σχετίζεται μόνο με την πιθανότητα δολιοφθοράς ή τυχαίας ζημιάς υπό συνθήκες σύγκρουσης.
Το Κέντρο Στρατηγικών και Διεθνών Μελετών (CSIS), ένας μη κομματικός, μη κερδοσκοπικός οργανισμός έρευνας πολιτικής και δεξαμενή σκέψης που αναλύει παγκόσμια ζητήματα, έχει ρίξει φως στην ευπάθεια των υποθαλάσσιων καλωδίων – που ονομάζονται «μαλακά υποβρύχια της παγκόσμιας οικονομίας» – σε διαταραχές.
Τα ευρήματά του επιβεβαιώθηκαν και ενισχύθηκαν από το Ατλαντικό Συμβούλιο και σε μια έκθεση έρευνας από το Κογκρέσο των ΗΠΑ.
Αν και επί του παρόντος βρίσκονται σε εξέλιξη εργασίες για πάνω από 70 νέα καλώδια που θα διασχίσουν περίπου 300.000 χιλιόμετρα βυθού, υπάρχουν περίπου 200 περιστατικά κάθε χρόνο στα οποία διακόπτονται τα καλώδια – σύγκρουση ή όχι.
Οι δορυφορικές συνδέσεις δεν ταιριάζουν
Δεν μπορούμε να αποτρέψουμε τους σεισμούς και την τρέχουσα τριβή. Ούτε μπορούμε να καταργήσουμε την αλιεία ή τη ναυτιλία, ακόμα κι αν αυτό ήταν επιθυμητό.
Βρισκόμαστε λοιπόν σε ένα δίλημμα: χρειαζόμαστε μια σύνδεση στο Διαδίκτυο, και όμως τα μέσα με τα οποία φτάνουμε εκεί κινδυνεύουν συνεχώς – τόσο περισσότερο όσο ο κόσμος γίνεται πιο ασταθής και διασυνδεδεμένος.
Μια λύση είναι το δορυφορικό internet, ο πιο γνωστός πάροχος του οποίου είναι το Starlink του Έλον Μασκ.
Αλλά παρόλο που καλύπτει περίπου 70 χώρες, δεν ταιριάζει με τα υποθαλάσσια καλώδια όσον αφορά την ποσότητα δεδομένων που μπορεί να μεταδώσει από το ένα σημείο στο άλλο στη Γη και οι περιορισμοί του περιορίζονται από τη φυσική των κατερχόμενων ζεύξεων ραδιοσυχνοτήτων από το διαστημικό έδαφος που επιβάλλονται στο χώρος.
Επιπλέον, απαιτείται ακόμα κάποια φυσική υποδομή για την προώθηση δεδομένων. Με άλλα λόγια, έχει κάποια από τα τρωτά σημεία των υποβρυχίων καλωδίων.
Με τον πολλαπλασιασμό των οπτικών συνδέσεων επικοινωνίας μεταξύ δορυφόρων, τα δεδομένα στο διάστημα μεταξύ δορυφόρων θα μεταδίδονται σε μεγάλη κλίμακα και σε υψηλές ταχύτητες.
Ωστόσο, η μετάδοση αυτών των δεδομένων από ήπειρο σε ήπειρο ή από σημείο σε σημείο στο έδαφος παρεμποδίζεται από τη φυσική των κατερχόμενων ζεύξεων ραδιοσυχνοτήτων από τους δορυφόρους στο έδαφος.
Εν τω μεταξύ, η οπτική τεχνολογία προχωρά
Αυτό που μπορεί να μεταδώσει δεδομένα σε συγκρίσιμες ταχύτητες με τα υποθαλάσσια καλώδια Διαδικτύου είναι οι οπτικοί επίγειοι σταθμοί (OGS).
Ένα τέτοιο δίκτυο είναι ικανό να στέλνει και να λαμβάνει πληροφορίες με ταχύτητες περισσότερες από χίλιες φορές μεγαλύτερες από τις ζεύξεις ραδιοσυχνοτήτων (RF) στις οποίες βασίζεται το δορυφορικό Διαδίκτυο.
Επειδή τα OGS βασίζονται σε επικοινωνίες λέιζερ από σημείο σε σημείο, είναι επίσης απίστευτα ανθεκτικά. Είναι πολύ δύσκολο να αναχαιτιστεί μια τόσο στενή, εστιασμένη δέσμη φωτός που συνδέει τη Γη με τους δορυφόρους και η μικρή πιθανότητα αναχαίτισης είναι πολύ εύκολο να αντιμετωπιστεί.
Και επειδή χρησιμοποιούν δικτυωτό δορυφορικό δίκτυο, δεν υπόκεινται σε γεωγραφικούς περιορισμούς, σε αντίθεση με τα υποθαλάσσια καλώδια. Μπορείτε να δημιουργήσετε ένα OGS σε ένα ασφαλές και προσβάσιμο μέρος του κόσμου.
Τέλος, το ιστορικό πρόβλημα της επικοινωνίας με λέιζερ –ότι ορισμένες συνθήκες όπως οι ατμοσφαιρικές αναταράξεις μπορούν να επηρεάσουν την ποιότητα της σύνδεσης– έχει ξεπεραστεί τα τελευταία χρόνια χάρη στην ανάπτυξη καινοτόμων τεχνολογιών στην Ευρώπη, παγκοσμίως ηγέτη στις φωτονικές τεχνικές που «διαμορφώνουν το φως “.
Ας κοιτάξουμε πέρα από στεριά και θάλασσα
Οι κυβερνήσεις σε όλο τον κόσμο πρέπει να κοιτάξουν πέρα από τη γη και τη θάλασσα για να διατηρήσουν τη συνδεσιμότητα στο διαδίκτυο στην οποία βασιζόμαστε όλοι.
Μπορούμε να ελπίζουμε για ειρήνη. Αλλά κοιτάζοντας τα τελευταία χρόνια, μπορούμε εύλογα να περιμένουμε να αυξηθεί η γεωπολιτική αστάθεια και η ανάγκη να επενδύσουμε σε τεχνολογία που ενισχύει την ασφάλεια.
Εν τω μεταξύ, ο αντίκτυπος των διαταραχών στις ροές δεδομένων θα αυξηθεί παγκοσμίως.
Τα υποθαλάσσια καλώδια Διαδικτύου κινδυνεύουν. Αυτό θέτει σε κίνδυνο την πρόσβαση στο Διαδίκτυο για όλους στην Ευρώπη και πέρα από αυτήν.
Πρέπει να προσθέσουμε ένα επίπεδο ανθεκτικότητας στο παγκόσμιο διαδίκτυο για να το υποστηρίξουμε. Ευτυχώς, η τεχνολογία υπάρχει.
Ο Τζεφ Χάγκινς είναι Πρόεδρος της Cailabs στις ΗΠΑ.
Στο Euronews πιστεύουμε ότι κάθε γνώμη μετράει. Επικοινωνήστε μαζί μας στο view@euronews.com για να στείλετε προτάσεις ή υποβολές και να συμμετάσχετε στη συζήτηση.